Πρώτα απ’ όλα, πέρα από την ανταπόκριση, ας αναφέρω κάτι για το προσωπικό του club. Καλό θα ήταν για τις επόμενες φορές να είναι πιο ενημερωμένο και έτοιμο καθώς και να φροντίζει στο να ενημερώνει και τους συντάκτες προς ανταπόκριση για το που θα πρέπει να πάνε ώστε να εξασφαλίσουν την είσοδο τους. Επίσης, οι τραμπούκοι της εισόδου (ένα θέμα το οποίο έχει παρατραβήξει) αν έχετε νεύρα, αν πιστεύετε ότι αυτή η δουλειά σας υποτιμά, οτιδήποτε… καθίστε σπιτάκι σας. Θα σας στείλει καμία ώρα κανείς με άσχημο τρόπο. Δεν ερχόμαστε σε κάθε συναυλία για το attitude το δικό σας.
Έπειτα, κατά την είσοδο στον χώρο αναρωτιέσαι: “θα καταφέρει να τραγουδήσει κανείς ή θα πεθάνει απ’ το τσιγάρο;” Γι’ αυτό λοιπόν ένα τεράστιο “Yeah” στην ομίχλη χάρη στον τέλειο – και κυρίως υπαρκτό – εξαερισμό. Ευτυχώς που το κατάλαβαν κάποιοι καλοί, ας πούμε, άνθρωποι και άνοιξαν για ένα ολόκληρο πεντάλεπτο (!) τις πόρτες. Τέλεια.
Στις 21:00 έκαναν την εμφάνιση τους οι Gravitysays_i οι οποίοι παρουσίασαν ένα post rock συνονθύλευμα με τη συνοδεία τετραμελούς χορωδίας. Η τελευταία φάνηκε αρκετά υπερβολική εμφανισιακά. Στα πρώτα δέκα λεπτά το συγκρότημα έδειχνε απλά καλό κι ολίγον τι ενδιαφέρον σε αυτό που έκανε. Παίξανε όμως 25 λεπτά και καθότι δεν παρουσίασαν… πολλές πλευρές τους απλά κούρασαν το κοινό το οποίο ακουγόταν και περισσότερο.
Η αναμονή για το κυρίως πιάτο άγγιξε κάτι παραπάνω από μισάωρο σ’ ένα club που μου έκανε έκπληξη το πώς και δεν ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Ίσως στο κέντρο μπροστά απ’ τη σκηνή να υπήρχε ο μεγάλος συνωστισμός αλλά στα πλαϊνά της υπήρχε χώρος αρκετός ώστε να μην ιδρώνεις χωρίς να κινείσαι. Στις 22:05 τα φώτα έσβησαν και…
…εμφανίστηκαν οι Anathema για το πρώτο headlining show τους στην Αθήνα από το 2008. Η επιλογή τους να ξεκινήσουν αυτή τους την εμφάνιση παίζοντας ολόκληρο το “We’re Here Because We’re Here” μάλλον δεν ήταν και τόσο καλή. Μεγάλο μέρος του κοινού περίμενε αποκλειστικά τα παλιά τους κομμάτια αλλά κι αυτό να μην ίσχυε, το συγκρότημα θα μπορούσε να ανακατέψει τα κομμάτια αυτού του δίσκου με τα υπόλοιπα. Για να μην παρεξηγηθώ, μου άρεσε αυτό το album αλλά φλέβες δεν έκοψα. Πόσο μάλλον κατά τη συναυλία που παρατήρησα πως live δεν λέει και τόσο πολύ.
Τελειώνοντας λοιπόν με τα κομμάτια του περσινού τους δίσκου οι Anathema πέρασαν στη παλαιότερη εποχή τους ξεκινώντας με το “Deep”. Αν μη τι άλλο, επιβεβαιώθηκα για τα άνωθι όταν το κοινό ξύπνησε ακαριαία λες και τώρα άρχιζε το live. Η απόδοση του group ήταν λίγο παραπάνω από τα standards του (όπως γενικά παρατηρείται όταν παίζουν στη χώρα μας) αλλά το κοινό δεν ήταν τόσο ενθουσιώδες όσο στις προηγούμενες δύο επισκέψεις τους. Είμαι σίγουρος όμως πως γι’ αυτό έφταιγαν τα όσα προηγήθηκαν οπότε no downs στους Anathema.
Ο ήχος των Άγγλων ήταν πάρα πολύ καλός και βοηθούσε στο παιχνίδι που έκανε ο Danny με τη κιθάρα του. Το μικρόφωνο ίσως θα έπρεπε να έχει λίγη δύναμη παραπάνω αφού, έστω και για λίγες φορές, η φωνή του Vincent σκεπάστηκε από τη κιθάρα αλλά και από το κοινό. Σε εξαιρετική κατάσταση ήταν και η φωνή της Lee Douglas που ειδικά σε κομμάτια όπως “Angels Walk Among Us”, “A Natural Disaster” κατάφερε για πολλοστή φορά να μαγέψει.
Μετά από δύο ώρες οι Anathema κατέβηκαν απ’ τη σκηνή για να επιστρέψουν με τα τρία κομμάτια του encore: “Angelica”, “A Natural Disaster” και φυσικά “Fragile Dreams”. Έλειψαν κομμάτια όπως “Sleepless”, “A Dying Wish” ή κάποιο απ’ το “Falling Deeper” – το νεότερο album με επανηχογραφήσεις τους – αλλά ειδικά για τους βαμμένους οπαδούς η βραδιά αυτή ήταν πολύ καλή όπως και να ‘χει.
Anathema setlist:
Thin Air
Summernight Horizon
Dreaming Light
Everything
Angels Walk Among Us
Presence
A Simple Mistake
Get Off, Get Out
Universal
Hindsight
Deep
Pitiless
Forgotten Hopes
Destiny is Dead
Balance
Closer
Are You There?
One Last Goodbye
Hope (Roy Harper cover)
Empty
Lost Control
Release Flying
encore
Angelica
A Natural Disaster
Fragile Dreams
Photos: Φάνης Παπαχρηστόπουλος
537 
