Καλοκαίρι είναι και για να δροσιστούμε είναι καλή ιδέα να σκεφτούμε πως βρισκόμαστε στη Σουηδία, με ένα ελαφρύ δροσερό αεράκι να χτυπάει το Jönköping, γενέτειρα των Grande Royale.
Στα αυτιά μου έχω τον τέταρτο ολοκληρωμένο δίσκο των Σουηδών rockers που εν αρχής, έπαιζαν μουσική άκρως επηρεασμένη από το rock του Detroit τη δεκαετία του 1970 και των συνεχιστών τους στη Σκανδιναβία (βλ. Hellacopters κ.α.), αλλά έχουν καταλήξει να έχουν αφομοιώσει αρκετά την ελαφρά southern/country rock αισθητική που βρίσκεται μεταξύ των θρυλικών Grateful Dead και των σημερινών αστέρων της, Blackberry Smoke.
Οπότε όπως εύστοχα προτείνουν τίτλος και εξώφυλλο, έχουμε να κάνουμε με σαλονάτο rock που σκοπό δεν έχει να αναδείξει την γκαραζάτη αλητεία του Detroit (η οποία δραπετεύει στο “Cogitator”), αλλά περισσότερο να σε συνοδεύσει σε ένα απογευματινό απεριτίφ που θα σβήσει την αυγουστιάτικη κάψα. Δεν έχει χαθεί βέβαια τελείως ο αυθορμητισμός της πρότερης νιότης τους (άκου “Decelerate” με το Deep Puple-ικό Hammond), αλλά έχει γλυκάνει με ενορχηστρώσεις που δεν ταιριάζουν στην ευρύτερη “χύμα” αισθητική της garage rock σκηνής της χώρας τους και γυναικεία φωνητικά, πιο συνηθισμένα είναι σε studios του Nashville.
Οι Grande Royale έχουν αποφασίσει να ακολουθήσουν ένα πιο “κυριλέ” rock προσανατολισμό και την ψάχνουν τη δουλειά. Ο τέταρτος δίσκος τους αν και ηχητικά μπερδεμένος, έχει πολύ καλές στιγμές που δείχνουν πως στο μέλλον θα καταφέρουν αυτό που θέλουν (ό,τι και αν είναι αυτό) και η δυνατή και πεντακάθαρη παραγωγή του Ola Ersfjord (Imperial State Electric κ.α.) βοηθάει πολύ στο να κρατηθεί η προσοχή σου.
Η μεγάλη αλλαγή σε σχέση με τα παλαιότερα πονήματα τους είναι η ανάληψη των φωνητικών από τον κιθαρίστα Gustav Wremer, με τον προηγούμενο τραγουδιστή Tove Abrahamsson να γκεστάρει σε δυο τραγούδια και το αποτέλεσμα είναι καθόλα ευχάριστο, αν και σχετικά κοινότυπο.
Όμορφη μουσική, πιασάρικα ρεφρέν, καλή ενορχήστρωση, φοβερή παραγωγή, αλλά το συναίσθημα που βγάζει παραείναι επαγγελματικό για να σου κλέψει την καρδιά και έτσι δεν νιώθει την κάψα να πατήσει το repeat, αν και παρασέρνεσαι στο να τραγουδάς σε κομμάτια σαν το “Baby, You’re a Fool”. Επίσης, φαίνεται σε κάποιες φάσεις πως ενώ είχαν ετοιμάσει κάποια τραγούδια (“Standing in my Way”) αποφάσισαν να αλλάξουν οπτική γωνία και έτσι, κατάφεραν σημαντικό πλήγμα στην συνοχή της tracklist ου “Take It Easy”
Κατά τ’άλλα, μια καλή προσπάθεια που δείχνει σκληρή δουλειά και ενδιαφέρον για εξέλιξη και θα περιμένω να δω που θα το πάνε την επόμενη φορά!
https://www.granderoyaleofficial.com/
https://www.facebook.com/GR.sweden/
769 
