Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Λίγο Godsmack, λίγο Killswitch Engage μια ιδέα από Linkin Park, ανακάτεμα με το blender που αναγράφει “Pantera”, σερβίρισμα στο πιάτο μάρκας “Soulfly” και κατανάλωση με μαχαιροπίρουνα “Ill Nino”.
Οι Arhythmia, σα γεύμα λοιπόν, έχουν λίγο από όλα, αλλά αυτό που τους λείπει είναι το αλατοπίπερο που θα τους κάνει να ακούγονται λιγότερο κοινότυποι. Αν μη τι άλλο, πάμπολλες μπάντες έχουν σερβίρει ακριβώς το ίδιο πιάτο και τελικά δεν κατάφεραν να φτάσουν στο επιδόρπιο. Βλέπετε, για να “νοστιμίσει” το αποτέλεσμα θέλει μια άλφα πρωτοτυπία, ή έστω κάτι παραπάνω από αυτά που έχουν σερβιριστεί ήδη από τόσους άλλους! Εντάξει, σίγουρα υπάρχουν και μπουκιές που λειτουργούν πιο θετικά, αλλά σα σύνολο, είναι άνοστο. Σαν ξαναζεσταμένο φαγητό, ένα πράγμα! Δε λέω, αξιότιμη προσπάθεια, αλλά όσες φορές και εάν δοκίμασα, κάτι με χάλαγε, ενώ στο τέλος δε μου άφησε καμία γεύση, ώστε να το θυμάμαι. Τα υλικά είναι σωστά, αλλά η εκτέλεση είναι τετριμμένη. Όπως και να το κάνουμε, θέλει μαεστρία στην “κουζίνα”, έτσι; Δεν ανοίγουμε το (μουσικό) τσελεμεντέ και όποιον πάρει ο χάρος! Κριτική τέλος, γιατί πείνασα…