Ω Γερμανική γλώσσα, πόσα θα στερήσεις από αυτό το πολύ καλό album. Ο Thomas Godoj, ή αλλιώς η pop-dance μετενσάρκωση του αγαπητού Ville Valo, κυκλοφορεί κάτι για τους νοσταλγούς, όσους υπάρχουν, του “Dark Light” των H.I.M.
Με αυτή τη φράση φανταζόμαστε ότι αυτό συνεπάγεται: τη catchy μελωδικότητα των κιθαριστικών “ζωγραφιών”, τα τύπου “hit” bitάκια των κομματιών και τα sexy (;) φωνητικά. Ο Godoj βέβαια δεν μένει εκεί αφού έχει φέρει τη μουσική του πιο κοντά σε dance ύμνους μα ταυτόχρονα δεν εμπορεύεται αυτό που κάνει με κακή εκμετάλλευση. Δεν μπορεί άλλωστε. Όσο κι αν η Γερμανική γλώσσα κάνει κάποιους Ελληναράδες να περηφανεύονται πως είναι έξοχη μόνο και μόνο επειδή ξέρουν να τη μιλάνε, δυστυχώς για την Ευρώπη μιλάμε για μια περίπτωση παρόμοια με αντίστοιχο Ελληνικό pop “rock” σχήμα. Στη καλύτερη θυμίζει τους δικούς μας Moral, ακόμα και στα φωνητικά, όσο όμως καλά κι αν συμπληρώνει το σύνολο η παραγωγή… το “So Gewolt” θα υποτιμηθεί.
555 
