20 χρόνια τώρα, οι εκ Ηνωμένου Βασιλείου ορμώμενοι hard rockers Gorilla, επιδιώκουν να αποκτήσουν αναγνωρισιμότητα (όπως πρόσφατα δήλωσαν), όντας πιστοί ή/και “κολλημένοι” στο ίδιο vintage hard rock ύφος, πολύ πριν η συγκεκριμένη σκηνή επανέλθει πρόσφατα στο προσκήνιο, ως μόδα.
Το αχώριστο τρίο από την σύσταση της μπάντας, έχει σταθεί κατά καιρούς επάξια δίπλα σε σημαντικά ονόματα του χώρου (όπως Fu Manchu, OJM, Blue Cheer, Josiah, Brant Bjork & The Bros, Orange Goblin), και με αμέτρητες εμφανίσεις σε μικρότερες σκηνές της Γηραιάς Αλβιώνας, και λιγότερο συχνά εκτός των συνόρων, προσπαθούν να διαδώσουν το “σκληρό” ήχο που ευαγγελίζονται.
Η τρίτη τους ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά (συν 1 EP και ένα split album) τιτλοφορείται “Treecreeper” και περιέχει 9 δυνατά tracks, που έχουν σαφές σημείο αναφοράς τα early ’70s. Η παραγωγή δίνει την αίσθηση της ζωντανής ηχογράφησης, με το αναλογικό μιξάρισμα να γίνεται εμφανές καθ’ όλη τη διάρκεια της ακρόασης.
Οι συνθέσεις κινούνται σ’ ένα ευδιάκριτο (και μάλλον στενό-περιορισμένο) εύρος επιρροών ανάμεσα σε Hawkwind και Sabbath, αποπνέοντας μία Clutch προοπτική, ιδίως στο 2ο μισό του album. Χωρίς ενδοιασμούς μπορούμε να καταλήξουμε σε δύο (όχι και τόσο τιμητικά για το βρετανικό group) συμπεράσματα, που δεν είναι καθόλου δύσκολο να εντοπιστούν.
Αρχικά, το “ηχόχρωμα” της φωνής του τραγουδιστή του σχήματος, εν ονόματι Johnny Gorilla, στα πρώτα tracks προσομοιάζει τρομαχτικά με αυτή του Lemmy και βγάζει κάτι από Neil Fallon στη συνέχεια. Η ομοιότητα δε με τον πρώτο είναι τόσο εμφανής, που η συμπαθητική άποψη που σχηματίζουμε στην αρχή, καταντά κουραστική κι ανιαρή κατά τη διάρκεια της ακρόασης.
Το δεύτερο συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουμε, είναι ότι οι συνθέσεις της μπάντας δε μας κεντρίζουν ιδιαίτερα το ενδιαφέρον. Παρά τις καλές ιδέες που φαίνεται να έχουν, ο τρόπος που τις αποτυπώνουν δίνει την αίσθηση μιας draft δουλειάς, που έχει ακόμα δρόμο προκειμένου να προκύψει κάτι πραγματικά καλό και αξιομνημόνευτο. Η ενέργεια, “τα γκάζια” στις κιθάρες και οι εναλλαγές στην τονικότητα, δε βοηθούν ώστε να μας κερδίσει ιδιαίτερα κάποια σύνθεση.
Οι Gorilla θα μπορούσαν κάλλιστα να θέσουν υποψηφιότητα σε κάποιο contest συγκροτημάτων για tribute band των Motorhead ή των Hawkwind, αντί να επιδίδονται σε δισκογραφικές ατραπούς που δε τους πάνε και πολύ.
https://heavypsychsoundsrecords.bandcamp.com/album/gorilla-treecreeper
883 
