Release Athens Festival Day 6: Cypress Hill, Dub Fx, Ταφ Λάθος, Anser & Eversor, 12oς Πίθηκος, Νέγρος του Μοριά (21/6/2019) Πλατεία Νερού

June 23, 2019 Δημήτρης Μαρσέλος LIVE REPORTS Comments Off

Δεύτερη και τελευταία μου ανταπόκριση από το φετινό Release Athens Festival, το οποίο πήρε νέες διαστάσεις και ευχόμαστε να συνεχίσει με το ίδιο tempo και μακάρι ακόμη, γρηγορότερο.

Αφού ανέλαβα τις πιο “outsider” ημέρες του, τις λιγότερο rawk δηλαδή (ξεκίνησα με Marley), πήγα και ως επισκέπτης σε δυο ακόμη περιπτώσεις (Iggy Pop, New Order) και απόλαυσα κάθε δευτερόλεπτο. Έντιμη διοργάνωση που σέβεται τον επισκέπτη της (σίγουρα θα υπάρχουν παράπονα, αλλά πάντα υπάρχει χώρος για καλυτέρευση), στημένη έτσι ώστε να γλιτώσει αυτόν από ταλαιπωρία. Ήχος συνολικά πολύ καλός και η σκηνοθεσία των γιγαντοθονών ήταν βελτιωμένη κατά πολύ φέτος, τόσο που σου έκλεβαν το βλέμμα.

Παρασκευή λοιπόν, και αφού φάω το καθιερωμένο πήξιμο λόγω των έργων στην παραλιακή, φτάνω λίγο πριν κλείσει το set του ο συμπαθής Νέγρος του Μοριά και πέρα από τη διαπίστωση πως και αυτή η μέρα είχε καλό ήχο (ευκολότερο το έργο σε σχέση με τα πολυοργανικά συγκροτήματα), δεν μπορώ να δώσω κάποια περιγραφή.

Επόμενος, στη σκηνή ο Θεσσαλονικεύς 12ος Πίθηκος με ένταση και μεγάλη όρεξη για να κάνει τους παρευρισκόμενους να κουνηθούν. Με παρέα μια τρομπέτα, πέρα από το γνωστό scratch desk, o 12ος με όμορφο flow και κόντρα στις άγριες καιρικές συνθήκες (η ζέστη ήταν ανυπόφορη), έδωσε το καλύτερο του εαυτό.

Στη συνέχεια, οι Anser & Eversor, με τον πρώτο να έχει τη φήμη του πιο γρήγορου ράπερ της χώρας, πράγμα που απέδειξε με την πρώτη ευκαιρία και αν κατάλαβες τι λέει σου χαρίζω μάρκες για μπίρες. Το κοινό πιο θερμό, και όχι λόγω του ήλιου, στήριξε με κάθε δύναμη του τους καλλιτέχνες που έφτυναν τις ρίμες τους ανηλεώς. Ακόμα και για ένα αυτί, όχι τόσο συνηθισμένο στο hip-hop, ήταν εξαιρετικοί και η ώρα τους πέρασε νεράκι.

Ο Ταφ Λάθος που πήρε τη σκυτάλη είναι ένα από τα πιο hot εγχώρια ονόματα και sold out τον ακολουθεί όπου εμφανίζεται. Με ταχύτητες που συναγωνίζονται επάξια εκείνες εκείνες του Anser και με visuals να τον συνοδεύουν στο βάθος της σκηνής, πλέον τα πράγματα θύμιζαν περισσότερο την έννοια φεστιβάλ. Παρέα με εξαιρετικά πλήκτρα και έναν συνοδοιπόρο του που έπαιζε ηλεκτρική κιθάρα και μπάσο, ο ήχος της hip-hop γινόταν πιο ενδιαφέρον ειδικά για εκείνους που είχαν πάει να τιμήσουν απλά την ιστορία των Cypress Hill.

O επόμενος στη σειρά ήταν ο Αυστραλός Dub FX, που σαν μοναχικός καβαλάρης στη σκηνή, παρέα με τα ηλεκτρονικά του κόλπα, με τη βοήθεια της beatbox τεχνικής, αναδομούσε τα κομμάτια σε ζωντανή μετάδοση και ήταν για μένα που δεν τον είχα ξαναδεί, κάτι το εξαιρετικό.

Μεγάλο του ατού ήταν οι εκφράσεις του προσώπου του που ξεσηκώνουν τον θεατή και το αναγκάζουν να κουνιέται στην ποικιλία των ρυθμών του που κυμαίνονται από reggae/dub μέχρι hip-hop και dubstep. Καλό ζέσταμα για τη “συμμορία” από τις ΗΠΑ που θα ακολουθούσαν.

Μετά από αρκετά χρόνια, οι βασιλιάδες της hip-hop, Cypress Hill, ένα από τα επιδραστικότερα σχήματα του είδους, επιστρέφουν στην Ελλάδα και αυτή τη φορά, σιγουρεύτηκα πως τίποτα δεν θα με αποτρέψει από το να τους δω. Και από ό,τι φάνηκε η παρουσία του δυναμικού DJ Mix Master Mike, γνωστού από τη θητεία του στους επίσης σημαντικούς Beastie Boys, θα έκανε την νύχτα αυτή αξέχαστη.

Με ένα μακρόσυρτο solo στα decks, ο Mix Master Mike παράτεινε την αγωνία μας για λίγα ακόμη λεπτά, ψυχαγωγώντας μας με τα μιξαρίσματα και τα σκρατσαρίσματα του. Δεύτερος βγήκε στη σκηνή, ο περκασιονίστας Eric Bobo, ο οποίος έκανε την τελική παρουσίαση των δυο MCs των Cypress Hill, Senn Dogg και B-Real. O πρώτος με ένα απλό baseball cap, ενώ ο δεύτερος με ένα παλαιστινιακό μαντήλι στο κεφάλι βγήκαν χαιρετώντας την Αθήνα.

Η αρχή έγινε με το “Band Of Gypsies”, λίγο πριν ξεκινήσει μια παρέλαση μεγάλων επιτυχιών που μας έκαναν να χοροπηδάμε. Η ατμόσφαιρα μύρισε καμένα μυρωδικά και οι Cypress Hill έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό από την αρχή, επικοινωνώντας ενδιάμεσα στα τραγούδια με το κοινό.

Μοναδική παραφωνία θεωρώ πως ήταν ο ήχος στα congos του Bobo, που πολλές φορές κάλυπταν τα πάντα και με έβγαζαν εκτός κλίματος, αλλά θα το συγχωρήσω αφού για δυο μέρες μετά ακόμη τραγουδάω στίχους των CH. Αυτό σημαίνει πως η ψυχή μου πήρε τη τροφή που χρειαζόταν.

“Checkmate”, “Hand on the Pump”, “When the shit goes Down” και τα πρώτα καπνογόνα κάνουν την εμφάνιση τους με τους CH να τα χώνουν. Μεγάλα highlights το medley-φόρος τιμής στο μαγικό χόρτο (“Roll It Up, Light It Up, Smoke It Up / I Wanna Get High / Cisco Kid / Dr. Greenthumb / Hits from the Bong”), ο χαμός που έγινε στο “Insane on the Brain” και το εξαιρετικό τελείωμα.

Αφού μας έχουν ξεθεώσει με το “Superstar”, ο Β-Real ανακοινώνει πως αν και εδώ κανονικά το set τελειώνει, θα μας ζητούσε να κάνουμε κάτι πριν φύγουν. “ΚΑΤΩ” φωνάζει και μας “προστάζει” να χαμηλώσουμε. “Θα καταλάβετε τι πρέπει να κάνετε” είπε και τότε ακούστηκαν οι νότες του “Jump Around” των House Of Pain. Αποτέλεσμα: 100% ευτυχέστερος και μια μικρή θλάση στον τετρακέφαλο.