Οι Ιταλοί doomsters Abysmal Grief, ετοιμάζουν μία ιδιαίτερη κυκλοφορία. Πρόκειται για το “Mors Eleison” EP τους, που για πρώτη φορά μετά το 2006 που ήταν η αρχική του κυκλοφορία, θα βγει και πάλι στα ράφια των δισκοπωλείων σε έκδοση CD.
Οι Abysmal Grief, ιδρύθηκαν πίσω στο 1996 μετρώντας αρκετές κυκλοφορίες μέχρι τώρα όπως 5 albums, 4 EPs, 2 συλλογές και κάποια demos, singles και splits. Μία αρκετά ενεργή 20ετής, και βάλε, πορεία στα doom “μονοπάτια”, με χαρακτηριστικό gothic horror ύφος και occultism.
Η μπάντα, δεν ξέφυγε ποτέ από τον παραδοσιακό doom metal ήχο. Απλά, από το 2006 και μετά με την κυκλοφορία του “Mors Eleison” EP, προσπάθησε να “εμβαθύνει” στον ήχο της, με αποτελέσμα να γίνει λίγο πιο gothic, πιο cult. Κάτι, που αυτομάτως την “ανέβασε” στα “αυτιά” των ακροατών, “εκτοξεύοντας” τις “μετοχές” της στην Ιταλική και όχι μόνο underground σκηνή.
Το EP, αποτελείται από 4 κομμάτια, “πιο cult πεθαίνεις”. Ξεκινώντας με το ομώνυμο “Mors Eleison”, όπου τα πλήκτρα και η gothic horror αισθητική έχουν ενεργό ρόλο κάνοντας το κομμάτι αρκετά “τρομακτικό”. Είναι σαν να βρίσκεσαι σε μία ταινία τρόμου, όπου δεν ξέρεις τί και από πού να το περιμένεις. Η φωνή του Labes N. Necrothytus, βγαίνει “κολασμένη”και σου δημιουργεί αυτό το αίσθημα του “τρόμου”, που κυριαρχεί στα horror films.
Τα δύο gothic ορχηστρικά “The Shroud” και “Mysterium Umbrarum”, είναι ίσως αυτό που θέλουν να πετύχουν ηχητικά οι Ιταλοί doomsters. Τα διάσπαρτα λογίδρια και οι “σαν απεγνωσμένες” φωνές εδώ και εκεί, κάνουν αρκετές ταινίες τρόμου να ωχριούν μπροστά τους. Η διασκευή στο “Occultism(Run After To Cover)” του Paul Chain Violet Theatre, είναι πιο “μυστηριώδης” από ποτέ.
Νομίζω, ότι το “Mors Eleison” είναι το album που μετέτρεψε τους Abysmal Grief από μία απλή doom μπάντα, σε μία από τις καλύτερες underground cult μπάντες. Είναι το EP, που τους έβαλε σε περίοπτη θέση στο παραδοσιακό doom metal. Είναι ο δίσκος, που θα “μνημονεύουν” οι οπαδοί του cult metal όταν θέλουν να μιλήσουν για gothic horror metal.
625 
