Πολλοί μπορεί να μη γνωρίζετε το όνομα Majestica. Σίγουρα όμως, θα αναγνωρίσετε κάποιες από τις προσωπικότητες που απαρτίζουν το group στο ντεμπούτο του “Above The Sky”.
Tommy Johansson, ο κιθαρίστας των Sabbaton, και Uli Kusch, ο drummer των Helloween, νομίζω ότι δεν χρειάζονται συστάσεις, ενώ με κύριους “πρωτεργάτες” του δύο παραπάνω κυρίους καταλαβαίνουμε ότι οι Majestica και το “Above The Sky” δεν είναι απλά ένα “πυροτέχνημα”.
Οι Σουηδοί power metallers, προϋπήρχαν ως Reinxeed όμως λόγω των υποχρεώσεων του Tommy Johansson με τους Sabbaton απλά “πέρασαν” για λίγο στην άκρη. Με το πέρας αυτών των υποχρεώσεων, ο Tommy επανέφερε τη μπάντα με νέο όνομα αυτή τη φορά το Majestica. Το “Above The Sky”, είναι το πρώτο ολοκληρωμένο πόνημα της μπάντας και μια ηχηρή δήλωση παρουσίας στα μουσικά δρώμενα του heavy metal.
Η παρουσία του Uli Kusch στα τύμπανα, επιβεβαιώνει το γεγονός ότι το group είναι άμεσα επηρεασμένο από τον ήχο των Helloween και Gamma Ray, ενώ με μια προσεκτική ακρόαση “βλέπεις” ότι δε του λείπει το συμφωνικό στοιχείο και μερικά χορωδιακά μέρη, όπως και μια αναφορά σε πιο μελωδικές power μπάντες όπως οι Stratovarius.
Άξιο αναφοράς σε αυτή τη πρώτη δισκογραφική προσπάθεια του group, είναι σίγουρα η παρουσία του Tommy πίσω από το μικρόφωνο δεδομένου ότι τον γνωρίζουμε μόνο ως κιθαρίστα από τους τρομερούς Sabbaton. Και νομίζω, ότι όχι μόνο δεν είναι “κακός”, αλλά σε κάποια σημεία ξεχνάς τον πρότερο του βίο.
Το album, είναι καλοδουλεμένο από όλες τις απόψεις. Θες παραγωγή, θες ενορχήστρωση, θες συνθέσεις , όλα είναι στην εντέλεια, δείχνοντας και την “αγωνία” της μπάντας για ένα δυνατό πρώτο “βήμα” προς τη καθιέρωση. Και νομίζω θα έχουν εύκολο έργο, με κομμάτια όπως τα “Motley True”, “The Way To Redemption”, “The Legend” και το ομώνυμο “Above The Sky”. Πολύ ποιοτικές συνθέσεις, με έξυπνα riffs και με ερμηνείες που “τσακίζουν κόκαλα”.
Το συμφωνικό στοιχείο που υπάρχει στο δίσκο, είναι εμφανές στα “The Rat Pack” και στο αρκετά οπερετικό “Father Time” όπου τα πλήκτρα και τα χορωδιακά μέρη δείχνουν να κυριαρχούν στα τραγούδια. Εάν βέβαια θέλουμε να “δείξουμε” τις κορυφαίες στιγμές του album, αυτές δεν είναι άλλες από το επικών διαστάσεων “Motley True” και το “κρυφό” hit “Night Call Girl”. Το πρώτο, δείχνει με εξαιρετικό τρόπο ότι οι Majestica έχουν πάρει στα σοβαρά τη λέξη “επιτυχία” και θα κάνουν ότι καλύτερο μπορούν να πετύχουν το σκοπό τους ενώ το δεύτερο, δείχνει ότι το group έχει σκεφτεί και μελλοντικά για κάποιες ζωντανές εμφανίσεις αφού το κομμάτι είναι στα “χνάρια” συναυλιακών επιτυχιών, με riff που σου “μένει” και εύκολο ρεφρέν.
Στο τέλος, το “Above The Sky”, σου αφήνει την αίσθηση ενός “γεμάτου album. Ενός album, που έχει από όλα, που σου ικανοποιεί όλα τα “γούστα”. Οι Majestica, όχι απλά κάνουν “αισθητή” τη παρουσία τους αλλά “βάζουν πλώρη” για μεγάλα πράγματα. Είναι από τα group, που θα μας απασχολήσουν πάρα πολύ στο εγγύς μέλλον και είναι ευτύχημα που το πετυχαίνουμε εν τη γενέσει του.
720 
