Αν και είμαι φίλος του κλασικού metal, δίνω την ευκαιρία ακόμα και σε μπάντες του ακραίου ήχου να με πείσουν για τη δουλειά τους. Άλλωστε, αρκετά από τα “δικά” μου “διαμάντια”, προέρχονται από τον ακραίο χώρο του metal. Μία από τις μπάντες που με εξέπληξε με τον ήχο της, είναι οι Ιταλοί Barbarian, που στο νέο τους album “To No God Shall I Kneel”, γίνονται ακόμα πιο “σκοτεινοί” και “βάρβαροι”.
Οι Ιταλοί speed/thrash/blacksters, δημιουργήθηκαν το 2009 και έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει ένα demo, ένα split, ένα EP και τρία albums. Η μπάντα, έχει το περίσσιο μουσικό “θράσος” να συνδυάσει με μεγάλη άνεση και μαεστρία τρία υποείδη του metal αρκετά επιθετικά, το speed, το thrash και το black.
Το νέο album, σαφώς και φέρει την ηχητική “σφραγίδα” των Barbarian, αλλά είναι σε εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα από τον προκάτοχό του. Ακούγοντας το “Cult Of The Empty Grave” και το ομώνυμο EP, τα οποία και με “τσίγκλισαν” να τους ψάξω καλύτερα, καταλαβαίνεις αμέσως ότι η μπάντα στο “To No God Shall I Kneel”, ήθελε μία πιο “σκοτεινή” και συνάμα πιο επική ατμόσφαιρα. Κομμάτια όπως τα “The Old Worship Of Pain” και το ομώνυμο “To No God Shall I Kneel”, είναι τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα του εμπλουτισμένου ήχου του group.
Ο δίσκος, προφανώς και έχει και τραγούδια που απευθύνονται στο old school κοινό της μπάντας. Τραγούδια αρκετά thrashy και speed-άτα, με εξαιρετικά riffs και καλοπαιγμένα solos, όπου με τη “βαριά”, “γρεζάτη” φωνή του Borys Crossburn, “εκτοξεύονται”. Τα “Hope Annihilator”, “Sheep Shall Obey” και “The Beast Is Unleashed”, “θερίζουν” ό,τι βρεθεί σε ακτίνα “βολής”.
Οι Ιταλοί blacksters, φαίνεται ότι μεταξύ ποσότητας και ποιότητας διάλεξαν το δεύτερο. Έτσι, ενώ τα κομμάτια του δίσκου είναι μόνο 7 και ίσως σου φανούν λίγα, όταν πατήσεις το play θα σε “καλύψουν” απόλυτα και σίγουρα θα μείνεις ικανοποιημένος δικαιολογώντας το group για τη “λειψή” επιλογή του. Άλλωστε, τί άλλο να ταίριαζαν δίπλα σε τέτοια “άσματα”;
Εδώ νομίζω, ότι οι Barbarian έβγαλαν “άσσο” από το “μανίκι” τους. Ένα album, που ταιριάζει ταμάμ στον “σκοτεινό” ήχο της μπάντας και στην επικότητα των συνθέσεών τους. Ίσως, το καλύτερο album των Ιταλών μέχρι τώρα. Οι φίλοι του ακραίου ήχου, θα βρούνε αυτό που έψαχναν εδώ και καιρό, στο “To No God Shall I Kneel”. Hail!
https://www.facebook.com/barbarianmetal/
622 
