Σε μια κριτική που έτυχε να πέσει στον… browser μου είδα πως προλόγιζαν το “Black Rainbows” ως τον προπομπό του νέου Suede δίσκου. Ότι μάλιστα το τελευταίο είναι και δεδομένο. Δεδομένου λοιπόν ότι οι Suede και κυρίως ο Brett Anderson είναι Επαγγελματίες, δήλωσαν πως αν δεν αξίζει κάτι τέτοιο δεν θα πραγματοποιηθεί μόνο και μόνο για τα χρήματα.
Ο τραγουδιστής λοιπόν των Suede κυκλοφορεί το τέταρτο προσωπικό του album τα τελευταία τέσσερα χρόνια, πράγμα ευχάριστο. Σε κάθε έναν απ’ αυτούς τους δίσκους, κάτι που συνεχίζεται και στο “Black Rainbows”, παρατηρούμε πως η φωνή αυτού του ανθρώπου δεν λέει να σταματήσει να βελτιώνεται. Όντας δίσκος με καμία ιδιαίτερη σχέση με Suede παρατηρούμε πιο απλό και προσιτό ύφος με λιγότερο συναίσθημα αλλά το ίδιο πολύ νόημα και συνθέσεις τόσο απλοϊκές και 90s που σου κάθονται στο μυαλό ως επιθυμητός πονοκέφαλος. Ένα παράδειγμα αυτού είναι το πρώτο single, “Brittle Heart”, που ήδη είναι διαθέσιμο από διάφορες μεγάλες πηγές. Μετά από άλλο ένα alternative παραμυθάκι σαν κι αυτό δεν μπορούμε παρά να ελπίζουμε να τον ξαναδούμε solo στη χώρα μας σύντομα.
610 
