Βρίσκεσαι σε εκδρομή σε όμορφα μέρη εκτός Αθηνών. Ο καιρός δεν παραπέμπει σε καλοκαίρι, ούτε καν σε άνοιξη. Αντίθετα, όταν κοιτάς τη φύση και τον ουρανό μέσα από το τζάμι του λεωφορείου, είσαι σίγουρος πως το ψύχος εκεί έξω είναι δεδομένο (και ας είναι Μάιος) και αυτή η φθινοπωρινή “μαυρίλα” που σε περιβάλλει, ξέρεις πως απλά ψιθυρίζει μέσα από το αεράκι της πως “αργοπεθαίνει”, πως είναι σχεδόν μία ψευδαίσθηση.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, ανάμεσα στα δέντρα όμορφων και παράξενων δασών, μου στάλθηκε ο σύνδεσμος για το bandcamp ενός project που ονομάζεται “Primitive Winds” και το ντεμπούτο album του, “Strange Forests”.
Το timing αυτής της γνωριμίας και της τοποθεσίας μου αντίστοιχα, ήταν από μόνα τους αρκετά για να προσέξω την νέα μουσική που είχα στα χέρια μου, όμως το μυστήριο συνεχιζόταν και πέραν αυτής της σύμπτωσης.
Δεν μου πήρε πολύ για να ανακαλύψω, πως αυτές οι υπέροχες Σουηδικές, μαυρομεταλλικές μελωδίες που ξεχύθηκαν στα αυτιά μου (αμέσως μετά την ατμοσφαιρικότατη εισαγωγή “Infernal Voices”), με το που μπήκαν οι κιθάρες του ομότιτλου “Strange Forests” αυτού του project που γεννήθηκε και μεγαλώνει στη Γερμανία, είναι καθαρά Ελληνική υπόθεση.
Βλέπετε, πίσω από τον “Mr. Primitive Winds” βρίσκεται ο Μάνος Κουσουρλής, ο άνθρωπος που μαζί με το Γιάννη Φιλιππαίο δημιούργησαν τους Decemberance πριν 20+ χρόνια, αυτή την τόσο σημαντική για τη χώρα μας doom/death μπάντα.
Ένα άρωμα Dissection, μου ήρθε σαν πολύ γλυκιά αίσθηση καθώς ήδη έπαιζε το “True Hatred” και οι μελωδίες του Μάνου στις κιθάρες του, τα πλήκτρα και γενικότερα στις συνθέσεις του, έκαναν σαφές πως αυτά τα “παράξενα δάση” ΠΡΕΠΕΙ να τα “επισκεφθούμε”, περιπλανηθούμε και ακόμα καλύτερα, να αργήσουμε να βρούμε το δρόμο της επιστροφής από αυτά.
Εκτός από τον Μάνο, σε όλα τα έγχορδα και φυσικά τις συνθέσεις, μας “βομβαρδίζει” με τους programmed ρυθμούς του (ίσως το μόνο αρνητικό σημείο σε όλο το album, η έλλειψη φυσικών τυμπάνων) ο Dimons Night, ενώ τα φωνητικά προς, πολύ ευχάριστη, έκπληξη όλων μας, έχει αναλάβει ο παλιός συνάδελφος του Μάνου, Γιάννης Φιλιππαίος (γιατί να μην αναλάβεις και το drumming βρε Γιάννη;), o οποίος φυσικά και δεν ακούγεται καθόλου σαν τον Decemberance εαυτό του. Τα “μαύρα” του ουρλιαχτά, παραπέμπουν περισσότερο σε Dissection και Marduk, με μία ποιητική αίσθηση παλαιών Primordial και το λιγότερο που μπορώ πω, είναι πως μας εντυπωσιάζει σε αυτά.
Συνθετικά, στο “Strange Forests” δεν λείπει τίποτα. Δύναμη, ταχύτητα, μυστήριο, σκοτάδι, μελωδία, ατμόσφαιρα. Το “Kindred Spirits” μου έκλεψε την καρδιά με την πρώτη, με την σχεδόν αναγεννησιακή μελωδία των riffs του, το “Dark Horizon” είναι ένα μυστηριακό έπος (και ταυτόχρονα το μεγαλύτερο σε διάρκεια τραγούδι του album), το “Forever In Shadows” κλείνει τη δημιουργία όπως πρέπει, μέχρι και το ambient ιντερλούδιο “Fire Cleansing” σε κρατάει σε εγρήγορση με την σκοτεινή του ατμόσφαιρα.
Τα όμορφα δάση όμορφα καίγονται, τα “παράξενα δάση” όμως δεν καίγονται με τίποτα και σου “κρατούν συντροφιά” με την ίδια ένταση σε κάθε σου βόλτα σε αυτά.
621 
