GREY GALLOWS

Η δεκαετία του ‘80, σίγουρα ήταν μία εποχή που στιγμάτισε σε μεγάλο βαθμό τα τεκταινόμενα στην εγχώρια underground, dark σκηνή. Aπό εκεί ξεπήδησαν πραγματικά μεγάλα συγκροτήματα, που αποτέλεσαν φάρο για την συνέχιση και την εξέλιξη του ιδιώματος, έτσι ώστε σήμερα να βιώνουμε την αναγέννηση του χώρου της gothic  σκηνής, μέσα από ελπιδοφόρα σχήματα όπως είναι οι GREY GALLOWS, οι  οποίοι θα μας μιλήσουν εφ’ όλης της ύλης για το παρόν και το μέλλον τους, λαμβάνοντας υπόψη και το επικείμενο  “LOW SUN FESTIVAL”, στο οποίο συμμετέχουν. Ας τους απολαύουμε…

Συστήστε μας παρακαλώ την μπάντα. Πότε ξεκινήσατε και ποιά είναι η τωρινή σας σύνθεση;
Διονύσης: Κατ’ αρχάς, σε ευχαριστούμε για την πρόσκληση Γιώργο!

Οι Grey Gallows είναι ένα dark wave σχήμα και δημιουργήθηκαν στα τέλη του 2016 στην Πάτρα. Αποτελούνται από τον Κωνσταντίνο στα φωνητικά και στα πλήκτρα και από εμένα στην κιθάρα, το μπάσο, τα πλήκτρα και το programming αντίστοιχα. Τον Ιούνιο του 2017 κυκλοφορήσαμε το demo μας με τίτλο “Beyond reflections” και τον Σεπτέμβρη του 2018 κυκλοφόρησε από την In Club Records σε κασέτα, το 1ο μας album, με τίτλο “Tears”. Στις αρχές Μαρτίου κυκλοφορήσαμε το 1ο επίσημο video clip μας για το τραγούδι “Ice”, σε σκηνοθεσία του Νίκου Χατζή  (Press Eject and Give me the Tape). 

Ποιές οι βασικές επιρροές στον ήχο των Grey Gallows;
Διονύσης: Οι επιρροές μας είναι κυρίως από τον ευρύτερο, “σκοτεινό” ήχο των ‘80s. Στα ακούσματά μας, είναι όλα αυτά τα groups, που καθόρισαν τον ήχο και αποτέλεσαν σημείο αναφοράς, όπως οι Sisters of Mercy, οι Bauhaus, οι Cure, οι Clan of Xymox, αλλά και πιο σύγχρονα σχήματα όπως οι She Past Away, Lebanon Hanover, Second still κλπ.

Προσπαθούμε στον ήχο μας να υπάρχει αυτή η αισθητική, η οποία πηγάζει από τα ακούσματά μας. Εδώ θα ήθελα να κάνω και μία αναφορά στις εγχώριες μπάντες, οι οποίες απο το ’80, αλλά ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, κυκλοφορούν πολύ αξιόλογες δουλειές! Συγκροτήματα όπως οι South of no North, οι Yell o Yell, οι Ding An Sich παλιότερα, αλλά και νεότερα groups όπως oι Mosquito, οι Cold Remembrance, οι Data Fragments, οι Convex Model, ο Doric και οι Meat Injection, θεωρώ ότι αξίζουν την προσοχή και την στήριξη του κοινού.

Πώς προέκυψε το όνομα του συγκροτήματος, υπάρχει κάποια ιδιαιτερότητα πίσω από το όνομα Grey Gallows;
Κωνσταντίνος: Κατ’ αρχάς, όπως είναι ίσως ευνόητο, το γκρι χρώμα είναι η μείξη του μαύρου και του λευκού, του σκοταδιού και του φωτός. Η αέναη διαπάλη αυτών των δύο αρχετυπικών στοιχείων, ορίζει τη φιλοσοφία της μπάντας και διαπερνά, είτε άμεσα είτε έμμεσα,  τους στίχους μας.

Από την άλλη πλευρά, η αγχόνη μπορεί να ιδωθεί μεταφορικά ως μία ψυχοπιεστική κατάσταση (άγχος > αγχόνη), μία κατάσταση κατά την οποία το άτομο φτάνει στα όριά του συναισθηματικά, ψυχολογικά ή σωματικά. Αυτές οι ακραίες συνθήκες πόνου, αποτελούν μία πηγή έμπνευσης για εμάς, καθώς θεωρούμε ότι μπορούν να αποτελέσουν ένα έναυσμα για μία συνειδητή αφύπνιση πνεύματος και σώματος. Τόσο το σκοτάδι, όσο και το φως λοιπόν, έχει ανάγκη το ένα το άλλο, για να υπάρξει ισορροπία, τόσο κοσμικά όσο και εσωτερικά.

Grey Gallows – Ice

Ποιά είναι τα ερεθίσματα, ώστε να αντλείτε έμπνευση για τα τραγούδια σας ;
Κωνσταντίνος: Τα ερεθίσματα για τη συγγραφή των στίχων, σχετίζονται με παρελθοντικά μας βιώματα, αλλά και με ευρύτερα κοινωνικά θέματα, που άπτονται της σχέσης μεταξύ των δύο φύλων ή της σχέσης του ατόμου με τον εαυτό του. Ως κοινό στοιχείο μεταξύ τους, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ο πόνος της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως αυτός μπορεί να ιδωθεί μέσα από τον έρωτα, τη ζωή και το θάνατο, βασικά σημεία της ανθρώπινης ύπαρξης. Οι στίχοι λοιπόν “ντύνουν” τη μουσική μας, που, όπως προαναφέραμε, είναι επηρεασμένη κατά βάση από τον ευρύτερο σκοτεινό ήχο των ’80s. Τέλος, δεν κρύβουμε πως, αισθητικά, έχουμε και επιρροές από το καλλιτεχνικό κίνημα του ρομαντισμού του 19ου αιώνα.

Live ή studio; Πού αισθάνεστε πιο οικεία;
Διονύσης: Η αίσθηση του να μοιράζεσαι την μουσική σου ζωντανά, νομίζω πως δεν μπορεί να συγκριθεί με το studio. Είναι μία διαδικασία στην οποία εκτίθεσαι στα μάτια και στα αυτιά του ακροατή κάθε δευτερόλεπτο και ταυτόχρονα μπορεί να νιώθεις τόση “μοναξιά” πάνω στην σκηνή. Αυτή η αντίθεση, είναι για εμένα η μαγεία του live.

Τί πιστεύετε για την Ελληνική, dark-wave σκηνή του σήμερα; Πώς φαντάζεστε το κοντινό μέλλον της;
Κωνσταντίνος: Η αλήθεια είναι, πως τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μία έντονη κινητικότητα στην ευρύτερη, σκοτεινή, εναλλακτική μουσική στη χώρα μας, σε σχέση π.χ. με την προηγούμενη δεκαετία, με αιχμή του δόρατος ίσως περισσότερο minimal wave  προσεγγίσεις. Έχοντας στο μυαλό μας πως η dark wave σκηνή στην Ελλάδα παραμένει ακόμα κατά βάσει underground, μας χαροποιεί ιδιαίτερα που όλο και περισσότερος κόσμος εμπλέκεται σε αυτό που λέμε dark wave σκηνή, γεγονός που μεταφράζεται σε καινούργιες μουσικές απόπειρες, σε κόσμο που όλο και περισσότερο στηρίζει συναυλίες, καθώς και σε αξιόλογα internet radios και webzines. Όλα αυτά μας δίνουν έμπνευση και κίνητρο να συνεχίσουμε…

Ας μην ξεχνάμε, φυσικά, πως υπάρχει μία πολύ ισχυρή μουσική παρακαταθήκη από Ελληνικές μπάντες της δεκαετίας του ’80, που σημάδεψαν τον ήχο σε πολύ μεγάλο βαθμό. Yπάρχει λοιπόν κόσμος, που είναι πραγματικά αφιερωμένος στη σκηνή και εμείς από την πλευρά μας, ως νέα μπάντα, θεωρούμε πως είμαστε κομμάτι της, παίρνουμε και ταυτόχρονα δίνουμε ενέργεια σε όλο αυτό. Οπότε, όσον αφορά στο μέλλον, είμαστε αισιόδοξοι πως ολοένα και περισσότερα “σκοτεινά λουλούδια” θα ανθίζουν…

Πού πιστεύετε ότι κρύβεται η χαρά (“Where Joy Hides”); Υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από αυτό το τραγούδι (προσωπική  μου αδυναμία);
Κωνσταντίνος: Κατ’ αρχάς, χαιρόμαστε πολύ που σου αρέσει! Το τραγούδι αυτό δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς την πολύτιμη συνεισφορά της Κατερίνας στα φωνητικά, η οποία κόσμησε με τη φωνή της  τη μουσική και τους στίχους.

Είναι αρκετά υπαινικτικό και σίγουρα το συναίσθημα της χαράς για τον κάθε ακροατή θα μπορούσε να κρύβεται και κάπου διαφορετικά. Είναι ίσως εμφανής μία εσωτερική αναζήτηση του ήρωα, μία αναδρομή σε παρελθούσες εμπειρίες… Νομίζω πως σε αρκετούς ανθρώπους συμβαίνει να γυρίζουν πίσω στο χρόνο, για να ανακαλύψουν την αγνή, πηγαία χαρά της παιδικής τους ηλικίας,  πριν αυτή ακόμα αλλοιωθεί από τη φθορά του χρόνου, του πόνου και της απώλειας… Αυτό θα μπορούσε να ιδωθεί και ως ένα προσωπικό βίωμα, είμαι σίγουρος, ωστόσο, πως αρκετοί έχουμε τέτοιου είδους βιώματα που έχουν αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι τους πάνω μας, βιώματα που έκρυψαν τη χαρά, που έριξαν αρκετό μαύρο χρώμα στο λευκό της παιδικής μας αθωότητας.

Ποιά η πιο σημαντική σας στιγμή live; Ποιο είναι συγκρότημα (απωθημένο), που θα θέλατε να παίξετε μαζί του live;
Διονύσης: Θεωρώ πως μέχρι τώρα έχουμε σταθεί αρκετά τυχεροί, γιατί έχουμε παίξει με πολύ αξιόλογα σχήματα,  σε ό,τι live έχουμε κάνει. Πιστεύω ότι η πιο σημαντική στιγμή, ήταν όταν ανοίξαμε την συναυλία των Spiritual Front στο Death Disco και θα ήθελα να ευχαριστήσουμε τον Λεωνίδα Σκιαδά  για την πρόσκληση και την στήριξή του μέχρι τώρα.

Με τις διασκευές που έχετε  επιχειρήσει κατά καιρούς (εξαιρετικές όλες!), πιστεύετε πως  το κλασσικό gothic rock, είναι ο θεμέλιος λίθος για το μέλλον του χώρου; ‘Η θεωρείτε ότι έχει εγκλωβιστεί σε κάποια “στεγανά”, από τα οποία δεν μπορεί να ξεφύγει;
Κωνσταντίνος: Σε ευχαριστούμε θερμά για τα καλά σου λόγια! Σίγουρα το gothic rock αποτελεί μία από τις επιρροές μας, τόσο μουσικά, όσο και αισθητικά.  Τώρα, όσον αφορά στο κύριο σκέλος της ερώτησής σου Γιώργο, θα έλεγα πως μπορεί να ιδωθεί από πολλές οπτικές γωνίες. Από τη μία, θεωρούμε πως σίγουρα το κλασικό gothic rock μπορεί να αποτελέσει μεγάλη επιρροή για το σκοτεινό ήχο, τόσο σε επίπεδο μουσικής  όσο και στίχων. Ιδανικά, καλό θα ήταν το δείγμα επιρροής να μην επικαλύπτει τελείως το προσωπικό ύφος. Βέβαια, από την άλλη θα μπορούσε κάποιος να αντιτείνει, πως είναι δύσκολο σήμερα να είσαι πρωτότυπος ή πρωτοπόρος, μιας και μουσικά έχουν παιχτεί σχεδόν τα πάντα και θα είχε δίκιο. Οπότε, θα έλεγα πως δεν μπορεί να υπάρξει μία μονοδιάστατη απάντηση για την ερώτηση αυτή, η απάντηση ίσως βρίσκεται στο πώς ο κάθε μουσικός συνδυάζει τη μουσική παρακαταθήκη με το προσωπικό στοιχείο, σεβόμενος τόσο τους δημιουργούς, το ύφος της μουσικής, όσο και τον εαυτό του.

Εμφανίζεστε στο “LOW SUN FESTIVAL”. Ποιες είναι οι σκέψεις για το υλικό που θα παρουσιάσετε στο φεστιβάλ; Τί γνωρίζετε για τα άλλα 2 σχήματα με τα οποία θα μοιραστείτε την σκηνή;
Διονύσης: Κατ’ αρχάς ευχαριστούμε τον Lupe (Mosquito), για την πρόσκλησή του να συμμετάσχουμε φέτος στο “LOW SUN” και εύχομαι τέτοια φεστιβάλ να γίνουν θεσμός. Όσον αφορά στο υλικό που θα παρουσιάσουμε, θα υπάρχουν σίγουρα τραγούδια από το “Tears”, αλλά και νέο υλικό το οποίο δεν έχει ακόμα κυκλοφορήσει.

Είμαστε πραγματικά χαρούμενοι που θα μοιραστούμε την σκηνή με δύο, πολύ αξιόλογα groups όπως οι Mosquito και οι Cold Remembrance, που το καθένα έχει μία πολύ ενδιαφέρουσα πορεία και από μία πολύ αξιόλογη κυκλοφορία στο ενεργητικό του! 

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας, κλείστε όπως εσείς επιθυμείτε την συνέντευξη!
Κωνσταντίνος: Εμείς σε ευχαριστούμε Γιώργο, είναι τιμή μας να δίνουμε συνέντευξη στο Rockway.gr. Κλείνοντας, θα θέλαμε να καλέσουμε τους αναγνώστες σας στο “The Low Sun Festival 2019”, το Σάββατο 15 Ιουνίου, στον οικείο και αγαπημένο χώρο του Death Disco, για μία σκοτεινή, γοτθική εμπειρία!

Grey Gallows fb page

https://soundcloud.com/user-422301496

https://greygallowsgr.bandcamp.com/