Βλέποντας το βιογραφικό της μπάντας και διαβάζοντας πως πρόκειται για ελληνική μπάντα, ξίνισα στην αρχή διότι σκέφτηκα άλλη μια από τα ίδια αποτυχημένη προσπάθεια διότι κακά τα ψέματα ενώ έχουμε τη μελωδία σαν λαός και μπορούμε να πετύχουμε πράγματα στη μουσική, αρεσκόμαστε συνήθως σε σαπουνόπερες.
Ευτυχώς στην περίπτωση των Sarabante και το ντεμπούτο τους άλμπουμ “Renmants”, δεν ισχύει. Μου φαίνεται απίστευτο που η Ελλάδα, έβγαλε τέτοιο διαμάντι. Δίσκος με τσαγανό, ογκόλιθος, επαναστατικός, ειλικρινής και αγνός που στο πέρασμά του τα σαρώνει όλα. Τα riff τους είναι άκρως πωρωτικά και σου μεταδίδουν συναισθήματα διαφόρων ειδών, κρατώντας το ενδιαφέρον σου αμείωτο. Το στυλ που παίζουν κινείται στο hard core punk ή crust αν θέλετε καλύτερα, ένα είδος που είναι πολύ κοντά στο black. Αν θέλετε την άποψή μου, στηρίξτε τους τώρα που είναι στην αρχή γιατί θα τους στηρίξουν άλλοι και πέραν του ότι είναι κρίμα και άδικο να πάνε άκλαυτοι, όσοι ασχοληθούν μαζί τους θα μιλάνε για μια μπάντα μετέπειτα μεγαθήριο της ελληνικής σκηνής και θα νιώθετε μειονεκτικά. Όσο για την παραγωγή; Είναι και αυτή τέλεια όσο τέλειο είναι και αυτό το αριστούργημα. Μετά τους Rotting Christ, Septic Flesh εύχομαι ανάλογη πορεία να κάνουν και οι Serabante γιατί το αξίζουν.
730 
