Αν έχεις ζήσει την post-punk περίοδο των τελών των ‘70s και των αρχών των ‘80s, δεν γίνεται να μην ξέρεις τους Wire! Αν γεννήθηκες μετά και αγαπώντας τον ήχο έψαξες λίγο, πάλι τους έχεις βρει μπροστά σου. Αν πρώτη φορά διαβάζεις το όνομα των Άγγλων post punks σήμερα, συνέχισε να σκρολάρεις και θα ακούσεις όμορφη μουσική.
Οι Wire αποτελούνται από τους Robert Grey (ΑΚΑ Gotobed) (τύμπανα), Graham Lewis (μπάσο, φωνή) και Colin Newman (κιθάρα, φωνή), ιδρυτικά μέλη της μπάντας και με την προσθήκη του Matthew Simms, έτερου κιθαριστή, έχουν κυκλοφορήσει 16 albums και έχουν διανύσει πάνω από 40 έτη πολλά μουσικά χιλιόμετρα. Το ντεμπούτο τους “Pink Flag” μπορεί να μην έκανε τις αναμενόμενες πωλήσεις το 1977, αλλά πλέον θεωρείται ένα must-have για τους συλλέκτες τους είδους.
Tην επόμενη χρονιά έρχεται το “Chairs Missing” (1978) το οποίο το BBC Music αποκάλεσε “θριαμβευτικό μετα-pop πραξικόπημα” όταν εκείνο επανακυκλοφόρησε το 2006 (ΠΗΓΗ).
Εκείνα τα χρόνια, οι δισκογραφικές εταιρίες ήταν στα ντουζένια τους και έστιβαν κυριολεκτικά την δημιουργικότητα των καλλιτεχνών, οι οποίοι έπρεπε να κυκλοφορούν νέο album κάθε χρόνο. Και οι Wire δεν έτυχαν καλύτερης αντιμετώπισης και το 1979 θα δώσουν στο κοινό το τρίτο τους “154” (O αριθμός των συναυλιών που είχαν ως τότε δώσει).
Η μπάντα θα πέσει σε λήθαργο ως το 1985, όταν και τα μέλη των Wire θα ξαναβρεθούν και θα κυκλοφορήσουν το ΕΡ “SnakeDrill” το 1986, ενώ το τέταρτο τους “The Ideal Copy” θα έρθει την επόμενη χρονιά. Κάποιοι θα συγκρίνουν τον ήχο τους με εκείνον των New Order, μιας που η παρέα του Colin Newman έχει πέσει με τα μούτρα στα synths και στα drum machines.
Προσφέροντας μια πιο pop μορφή της μουσικής τους, οι Wire επιστρέφουν ένα χρόνο αργότερα με το “A bell is a cup” (1988). Ένα μέρος του μουσικού τύπου, θεωρεί αυτό το album ένα από τα πιο αδικημένα της σκηνής και ίσως το καλύτερο των Wire.
Στο ίδιο κλίμα κινείται και το επόμενο “ΙΒΤΑΒΑ” που είναι αρχικά γράμματα των λέξεων που σχηματίζουν τη φράση “It’s Beginning to and Back Again”. To album κατά το ήμισυ περιέχει υλικό από το προηγούμενο, επεκτελεσμένο σε ζωντανές εμφανίσεις στο Σικάγο, στην Πορτογαλία και το Λονδίνο. Το single “Eardrum buzz” είναι ως τώρα το πιο επιτυχημένο τους single αφού έφτασε στο νούμερο στα Billboard Modern Rock Tracks στις ΗΠΑ και το νούμερο 68 στο Ηνωμένο Βασίλειο.
To 1990 βρίσκει τους Wire να ψάχνουν περισσότερο την ηλεκτρονική μουσική και ένα μεγάλο μέρος μπάσου και τυμπάνων στο “Manscape” είναι προγραμματισμένα. Μια ολόκληρη περιοδεία στη Μεγάλη Βρετανία θα βρει την μπάντα χωρίς τον Grey πίσω από τα κρουστά.
To 1991 θα κυκλοφορήσουν δυο νέες δουλειές τα “The Drill” και “The First Letter” πριν πέσουν πάλι για ύπνο. Το δεύτερο μάλιστα, θα κυκλοφορήσει με όνομα Wir, λόγω της αποχώρησης του τυμπανιστή Gotobed από το συγκρότημα.
12 χρόνια θα περάσουν μέχρι την επόμενη δισκογραφική απόπειρα των Wire και εκείνοι θα επιστρέψουν με την αρχική τετράδα και πάλι. Newman, Lewis, Gilbert και Grey κυκλοφορούν το δέκατο album τους “Send” προσπαθώντας να μπουν και πάλι στο κόλπο. To album μπαίνει στην πρώτη δεκάδα στη λίστα με τα καλύτερα albums της χρονιάς του Mojo Magazine και γεμίζει τα μέλη με αισιοδοξία.
Το 2008 θα έρθει το “Object 47” που θα πάρει το όνομα του επειδή είναι το 47ο αντικείμενο στη λίστα με τις κυκλοφορίες των Wire, θυμίζοντας τη μεθοδολογία ονομασίας του “154”. Δυστυχώς όμως, είναι το πρώτο χωρίς τη συμμετοχή του κιθαρίστα Bruce Gilbert.
Οι Άγγλοι έχουν εισέλθει δυναμικά πλέον στη νέα εποχή και κυκλοφορώντας πλέον μέσω της δικής τους εταιρίας Pink Flag, έχουν την απαιτούμενη καλλιτεχνική αυτοδυναμία. Το 2010 λοιπόν, έρχεται το δωδέκατο “Red Barked Tree”. Η κριτική του BBC αποθεωτική: “Αν αγαπάς την εναλλακτική κιθαριστική μουσική, θα το λατρέψεις, αφού οι Wire παίζουν εναλλακτική μουσική πολύ καλύτερα από οποιοδήποτε νέο Βρετανικό συγκρότημα που μπορείς να σκεφτείς.” (ΠΗΓΗ)
Album Νούμερο 13 το “Change Becomes Us” (2013) με τον Matthew Simms να εμφανίζεται στη δεύτερη κιθάρα για πρώτη φορά. Το album περιέχει ιδέες που είχαν δουλευτεί την περίοδο 1979-80 ως “σκετσάκια” για τις ζωντανές τους εμφανίσεις και εδώ παίρνουν για πρώτη φορά κανονική υπόσταση.
Χωρίς να χάνουν χρόνο οι Wire κυκλοφορούν το ομότιλτο “Wire” το 2015, που περιέχει 11 από τα 19 τραγούδια που είχαν προκύψει την περίοδο πριν από την κυκλοφορία του. Είναι η πρώτη φορά που ο Simms συμμετέχει σε όλη τη διαδικασία και δίνει και τη συνθετική χείρα βοηθείας.
Φυσικά, τα εναπομείναντα 8 τραγούδια που δεν επιλέχθηκαν στο “Wire”, δεν θα πάνε χαμένα και το 2016 θα κυκλοφορήσουν ως “Nocturnal Koreans”. O Colin Newman δηλώνει πως αυτό το album δείχνει λιγότερο σεβασμό στο συγκρότημα, εννοώντας πως τα κομμάτια θα δημιουργηθούν εξ ολοκλήρου την ώρα της ηχογράφησης, σε αντιδιαστολή με το “Wire” που γράφτηκαν αφού πρώτα είχαν πάρει μια live μορφή.
To πιο πρόσφατο album, “Silver/Lead” κυκλοφορεί 31 Μαρτίου 2017, μια μέρα πριν εορταστεί η 40η επέτειος από το πρώτο τους live στο The Roxy του Λονδίνου.
Με πλούσιο υλικό στη διάθεση τους, οι Wire επισκέπτονται την Αθήνα και όλους εμάς, την Πέμπτη 23 Μαΐου. Ραντεβού στο Temple Athens.
1447