Είναι κάποιες φορές που η μουσική και πιο συγκεκριμένα κάποια live, πέφτουν στο δρόμο μας σα νομοτέλεια. Τελευταία στιγμή διαπίστωσα ότι οι Madebygrey (το studio project του συνθέτη και παραγωγού Αντώνη Χατζημιχάλη) θα εμφανιζόταν στο An το πρώτο Σάββατο του Μάη και “παρότρυνα” την αρχισυνταξία να με βάλει να καλύψω το event, μιας κι έτυχε τελείως συμπτωματικά ν’ ακούσω το “#grief” (κριτική), μια εβδομάδα περίπου πριν κι έχοντας ήδη μερικούς μήνες πριν ακούσει (προς κριτική) το “.existence” των Once Upon A Winter (one-man project του Ηλία Κακάνη), που θα άνοιγε το live.
Οι πόρτες άνοιξαν κατά τις 21:00, και περί τις 21:30 που μπήκα στο An η παρουσία του κοινού ήταν μάλλον ισχνή, με την κατάσταση κάπως να βελτιώνεται όταν οι Once Upon A Winter έκαναν την εμφάνισή τους στη σκηνή κατά τις 21:55. Πρώτοι φορά το σχήμα έκανε την εμφάνισή του μπροστά στο αθηναϊκό κοινό, αφού έκαναν αυτά τα 500 χιλιόμετρα απόσταση αποδεχόμενοι την πρόσκληση των Madebygrey, να παραστούν ως opening act.
Τα πάντα ήταν σε πλήρη ετοιμότητα, από τα προσεταρισμένα εφέ μέχρι τη διάθεση των μουσικών, με εμφανή βέβαια την αγωνία-άγχος στις αρχικές κινήσεις τους, αλλά και την ανυπομονησία να παίξουν. Το live διήρκησε κάτι λιγότερο από 40 λεπτά, εντούτοις ο χρόνος πέρασε δίχως να καταλάβουμε πότε ήπιαμε δυο ποτά ακούγοντας “μεθυστικές” συνθέσεις από τα δύο εξαιρετικά album τους το “Selective depression in chase of the Big Bang”(2017) και “.existence” (2018).
Τα θέματα ήταν σαγηνευτικά, ονειρικά και δαιμονιώδη όμορφα, σε ίσως πιο metal live εκδοχές τους από τις πιο ατμοσφαιρικές των album, να θυμίζουν κάπως Tuber, σε μια πιο κινηματογραφική εκδοχή τους. Μια εικαστική post – rock προσέγγιση, τόσο οικεία κι αρεστή για τ’ αυτάκια μας που θα μπορούσαμε ν’ ακούμε ώρες. Μας ενημέρωσαν πως το “.existence” από την ομότιτλη δουλειά τους “ντύνει” μουσικά την παράσταση της “Αγέννητη γη” της Μαρίας Χρονιάρη κι αναμένουμε την επόμενη εμφάνισή τους, όπου κι αν τους πετύχουμε!
Οι Once Upon A Winter αποτέλεσαν το ιδανικότερο opening act για τους Madebygrey, αφού το ύφος είναι αν όχι παραπλήσιο, στενά συγγενικό, δεν κούρασαν, εκτέλεσαν άψογα και καταχειροκροτήθηκαν.
Κατά τις 22:45 οι Madebygrey εν πλήρη διάταξη ανέβηκαν στην σκηνή, με το κοινό να έχει κάπως πυκνώσει μετατρέποντας το An από μισο-άδειο σε μισο-γεμάτο. Πέρα από τον εξαιρετικό δημιουργό Αντώνη Χατζημιχάλη στην ηλεκτρική κιθάρα, το imaginary band του αποτελούνταν αυτή τη φορά από τους Βαγγέλη Τσιμπλάκη (Λευκή Συμφωνία) στα τύμπανα, Άννα Δρόσου στο μπάσο, Χρύσα Φραγκάκη στo βιολί, Σωτήρη Μαλεζίδη (Autumn Machinery) στην κιθάρα και Λάμπη Μητσιάκη στο τρομπόνι.
Όλα ξεκίνησαν ήρεμα, ιδανικά, σαν ένα post rock/metal συγκρότημα να συναντά μια φιλαρμονική σε πένθιμα εμβατήρια που εξαγνίζουν την ψυχή και το “είναι” μας. Η λιτή εισαγωγή δεν προμήνυε την καταιγίδα που θα ακολουθούσε. Ένα περίεργο metal ιδίωμα, με τις πρώτες συνθέσεις τους να δίνουν κεντρικό ρόλο στο βιολί, το οποίο λυρικά να πλαισιώνεται από την τραχύτητα και τις μελωδικές χρωματικές από τις ηλεκτρικές κιθάρες, ενώ το τρομπόνι να έχει ένα στιβαρό και αρμονικά “παράταιρο” ρόλο.
Μέχρι εκεί όλα καλά ώσπου κάποια σοβαρά θέματα με τον ήχο οδήγησαν σε μια αναγκαστική παύση, που για τα πιο εκπαιδευμένα αυτιά, δε λύθηκαν εξ’ ολοκλήρου για το πρώτο μισό του σετ, ενώ κάποιες μικρές παραφωνίες στο ακουστικό – ηχητικό κομμάτι διατηρήθηκαν έως τέλους. Για τέτοιου ύφους σχήματα η ηχητική απόδοση είναι πάρα πολύ σημαντικό ζήτημα ως προς την απόδοση του concept τους και των πιο περίπλοκων μουσικών δρόμων που ακολουθούν, όμως όλα κύλησαν καλώς.
Στο “Nothing Burns Twice” η εξαιρετική σοπράνο Σίσσυ Κοτσώνη πλαισίωσε το ορχηστρικό cinematic σκηνικό που είχε στηθεί, ανεβάζοντας στα σίγουρα τον πήχη της ακρόασης. Πλησιάζοντας προς το φινάλε το απογειωτικό “Bargaining” και το πιο σκληρό (με βαριές λούπες) “Irreversible”, έδειξαν το εύρος του συνθετικού κι εκτελεστικού τους ταλέντου, για να κλείσουν με το νοσταλγικό και πανέμορφο “Waltz of Denial”, όπως και σε κάθε συναυλία τους.
Έφυγα γεμάτος από αυτό το Live όχι μόνο λόγω της ποιότητας των μουσικών και των εξαιρετικών δουλειών τους που παρουσίασαν, αλλά περισσότερο από το γεγονός έπαιξαν συνολικά 1,5 ώρα δίχως να κουράσουν, μιας και είναι χαρακτηριστικό μπάντες του είδους να “τραβούν από τα μαλλιά” το χρόνο, κουράζοντας σε μεγάλο βαθμό το κοινό.
Οι Madebygrey (με όποια σύνθεση κι αν τους ξαναπετύχουμε) είναι πραγματικά απολαυστικοί και “τους πρέπει” να εμφανιστούν σε μεγαλύτερους χώρους με καλύτερη ακουστική, ώστε να αποδοθεί καλύτερα ο ήχος τους αλλά και να τους γνωρίσει περισσότερο κοινό. Το αξίζουν!
Madebygrey setlist :
– Intro atmosphere
– Sunrays
– Beautiful Strange Otherness
– The upward trend
– Καινούργιο (θέμα χωρίς ακόμα τίτλο)
– Immune
– Nothing Burns Twice
– Bargaining
– Numb
– Irreversible
– Waltz of Denial
Φωτογραφίες : Δέσποινα Σταματάκη / Despina Stamataki Photography
759 
