Έχεις όρεξη και διάθεση, ν’ ακούσεις κάτι δυνατό και συνάμα μελωδικό και με progressive feeling; Τότε, οι Flashback Of Anger με το νέο τους album “Shades” είναι η απάντηση.
Οι Ιταλοί progressive/power metallers, ιδρύθηκαν το 2003 στη Φλωρεντία και έκτοτε έχουν να επιδείξουν δύο demos, το 2004 και το 2006, και δύο δίσκους το 2009 και το 2014. Το “Shades”, είναι η τρίτη τους full length δουλειά και απ’ ότι φαίνεται, μάλλον η πιο ολοκληρωμένη.
Ο ήχος των Flashback Of Anger, είναι ένα μείγμα επιρροών τόσο από power metal, όσο και από progressive μπάντες, με αρκετά μελωδικά στοιχεία και φυσικά την τεχνική που απαιτείται σε αυτό το είδος.
Το album, από την αρχή μέχρι το τέλος, ακούγεται σαν μία ιστορική αναδρομή του power/prog metal μέσα στα χρόνια. Έχει αρκετά σύγχρονα στοιχεία (“Ripped Off”, “Numbers”), όπως και πάρα πολλά παραδοσιακά (“Edge Of Dreams”, “Tropical Paradise”). Αυτό που είναι ενδιαφέρον, είναι ότι η μπάντα δε “χάθηκε” ηχητικά μεταξύ αυτού του συνδυασμού “παλιού” και “νέου” prog/power και κράτησε το δικό της ύφος.
Αυτό που κυριαρχεί στο δίσκο, είναι τα heavy riffs, τα τεχνικά solos και τα μελωδικά περάσματα, σε συνδυασμό με τη διακριτική παρουσία των πλήκτρων. Οι εναλλαγές στο ρυθμό και στον παραδοσιακό-σύγχρονο ήχο, δίνει μία άλλη δυναμική στο album. Από το “νέο” “Ripped Off”, στο “παλιό” “Edge Of Dreams” και από το “Numbers”, στο επικό “Lonely Road”, το “Shades” δείχνει τη διάθεση της μπάντας να εκφράσει το μουσικό θαυμασμό της στα μεγαθήρια του είδους, όπως οι Rhapsody Of Fire, Stratovarius, Symphony X κ.λ.π. Θα έλεγα ότι οι Flashback Of Anger, κατόρθωσαν να ακούγονται σαν ένα μείγμα Rhapsody Of Fire και Stratovarius, χωρίς να αντιγράφουν. Άλλωστε, η κατεύθυνση κομματιών όπως τα “Tropical Paradise” και η όμορφη μπαλάντα “Dawn Of Life”, σου θυμίζει έντονα τις παραπάνω μπάντες.
Νομίζω, ότι το τέλος του 2018 επεφύλασσε μία ευχάριστη έκπληξη για τους φίλους του power/prog metal. Οι Flashback Of Anger, δημιούργησαν ένα δυνατό album που θα πρέπει να υπάρχει σε κάθε δισκοθήκη ενός λάτρη του μελωδικού metal. Είναι ευτύχημα για τη σκηνή, που ακόμα και σήμερα, με όλη αυτή τη μουσική κατεύθυνση που υπάρχει σε πιο “σύγχρονο” ήχο (χωρίς να θεωρώ ότι είναι λάθος, προς Θεού!), υπάρχουν μπάντες που βγάζουν δίσκους που σέβονται τον παραδοσιακό ήχο. Ακούστε το και θα με θυμηθείτε!
https://www.facebook.com/flashbackofanger/