2019 είναι ιστορικής σημασίας για τους Σεπολιώτες Their Methlab, αφού βλέπουν τον κόπο τους να μετενσαρκώνεται στο πρώτο τους ολοκληρωμένο πόνημα “The Last Second”, το οποίο θα παρουσιάσουν στο An Club στις 17 Μαΐου (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ). Οι Μιχάλης (κιθάρα) και Νίκος (τύμπανα) απαντούν τις ερωτήσεις του Δημήτρη Μαρσέλου και αποκαλύπτουν τα μυστικά του “εργαστηρίου μεθαμφεταμίνης”.
-Καλησπέρα και καλωσήρθατε στο rockway.gr! Πρώτα από όλα, θα θέλαμε να μας ταξιδέψετε πίσω στο χρόνο τη στιγμή που αποφασίστηκε να αποτυπώσετε τα συναισθήματα σας σε νότες. Ποιο ήταν το ερέθισμα για τον σχηματισμό σας;
Μιχάλης: Καλησπέρα Δημήτρη! Ήταν 2011 όταν για πρώτη φορά τζαμάραμε κάποιες ιδέες οι τρεις μας, στα διαλείμματα για τσιγάρο από την πρόβα της “κανονικής” μπάντας που είχαμε εγώ και ο Νίκος μαζί με κάποια άλλα παιδιά, στα Γιάννενα. Δεν το λες αποτύπωση συναισθημάτων ακριβώς, παρά pure κοπάνημα με κακό ήχο, ήμασταν μικροί και ανώριμοι τότε. Τα ερεθίσματα ήταν νομίζω οι μουσικές που ακούγαμε, ο τρόπος ζωής μας σαν φοιτητές στη πόλη, καθώς και η σκηνή της.
-Το όνομα Their Methlab εκ πρώτης άποψης, μοιάζει να είναι αποπροσανατολιστικό για το στυλ που ακολουθείτε μουσικά, αλλά φαντάζομαι πως κάτι βαθύτερο θα κρύβεται από πίσω. Κάνω λάθος;
Νίκος: Το όνομα κάθε σχήματος είναι απλά ένα όνομα. Το βαθύ μωβ ή οι ρώσικοι κύκλοι δεν νομίζω ότι προτρέπουν κάποιον/α σε σκληρό ήχο. Το κρυμμένο, αλλά και προφανές ταυτόχρονα για τους μυημένους, νόημα είναι ότι πήραμε το όνομα μας από την τηλεοπτική σειρά Breaking Bad.
-6 χρόνια μετά το παρθενικό σας ΕΡ, έρχεται το ντεμπούτο ολοκληρωμένο σας album “The Last Second”. Μπορώ να πω πως με ενθουσίασε αυτό που άκουσα και στεναχωριέμαι που 17 Μαίου θα είμαι στο εξωτερικό και δεν θα έρθω στο release show σας στο An Club. Πολύ δυνατή παραγωγή και μοιάζει κάποιες στιγμές σαν να είστε παραπάνω από τρεις. Που έγινε το κακό και ποιοι συνετέλεσαν σε αυτό το όμορφο αποτέλεσμα;
Μιχάλης: Μας πήρε λίγο καιρό η αλήθεια είναι αλλά το αποτέλεσμα χαροποιεί και εμάς τους ίδιους. Ηχογραφήθηκε στο προσωπικό μας χώρο, BlackBox Studio, το καλοκαίρι που μας πέρασε από τον μπασίστα μας Δημήτρη και τον Νίκο Δημητρακάκο ηχολήπτη του Unreal Studio. Η όλη διαδικασία του rec κράτησε 15 μέρες. Η μίξη και το mastering έγιναν στο Unreal Studio.
-Το εξώφυλλο του album έχει κινηματογραφική αισθητική. Θα θέλατε η μουσική σας να κοσμεί κάποια ταινία; Τι πλοκή θα μπορούσε να έχει;
Νίκος: Σίγουρα θα μας άρεσε αυτό, άλλωστε συνηθίζαμε στα show μας να παίζουμε υπό την προβολή κάποιας ταινίας (Samsara, Pi, Metropolis). Για πλοκή δεν μπορώ να σου απαντήσων αλλά φαντάζομαι τη γενική αισθητικής της, κάπου μεταξύ The Shining και Princess Mononoke!
-Τελευταίο δευτερόλεπτο. Ανάλογα από ποια μεριά και με τι όρεξη το διαβάζεις, είτε σε γεμίζει αισιοδοξία, είτε απαισιοδοξία. Τι νιώθατε όσο γράφατε το album;
Μιχάλης: Το τι σημαίνει για μας το τελευταίο δευτερόλεπτο, συνοδεύει τον δίσκο σαν credit: “That split moment right before you get what you longed-for. That tiny space in time and the feeling that lives inside it. The Last Second. “ Τα κομμάτια είναι γραμμένα σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα από το 2013 μέχρι και λίγο πριν την αποτύπωσή τους, οπότε δεν υπάρχει κάποιο ενιαίο συναίσθημα κατά την σύνθεση του δίσκου. Τώρα, κατά τη διαδικασία της ηχογράφησης, προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε τις οδηγίες του Νίκου, ο οποίος κατάφερνε με κάποιο μαγικό τρόπο να “νοιώθει” αυτά που παίζαμε. Είτε αυτό ήταν άγχος, είτε μη συγκέντρωση, είτε too much effort. Στο live τα συναισθήματα σε κατακλύζουν, στο rec όμως πρέπει να γίνεις λίγο robot.
-Απόλαυσα στο “The Last Second” μέσω του Spotify, θα ήθελα όμως να μας πείτε που αλλού μπορούμε να το βρούμε, είτε σε ψηφιακή είτε σε φυσική μορφή.
Νίκος: Θα το βρείτε στο youtube, bandcamp, itunes και στο spotify και λίγο πολύ σε οποιαδήποτε πλατφόρμα εκεί έξω. Όσο για τα φυσικά αντίτυπα, μας ήρθαν μόλις τα βινύλια και τα cd ! Όλο το merchandise που συνοδεύει το δίσκο υπάρχει στη σελίδα μας στο bandcamp. https://theirmethlab.bandcamp.com/
-Σε λίγες ημέρες θα μας το παρουσιάσετε στο An Club και αυτό από μόνο τους θα σας γεμίζει αγωνία. Άγχος όμως έχετε; Τι περιμένετε να συμβεί εκείνη τη νύχτα;
Μιχάλης: Θα είναι λίγο διαφορετικό αυτό το live από όσα έχουμε κάνει μέχρι στιγμής. Έχουμε καινούργιο δίσκο, παίζουμε σαν headliners στην Αθήνα, σε ένα ιστορικό λαϊβάδικο για την πόλη, θα μοιραστούμε τη σκηνή με μπάντες που σεβόμαστε και μουσικά, αλλά και σαν ανθρώπους, όλο αυτό δημιουργεί κάτι σαν άγχος / προσμονή. Περιμένουμε να δούμε φίλους και να στήσουμε κάτι σα γιορτή!
-Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να κερδίσεις τον θεατή με μουσική που “πάσχει” φωνητικά; Θεωρείτε πως είναι ένα έξτρα κίνητρο η απουσία τους για να γράφετε ακόμη πιο “συνταρακτική” μουσική;
Μιχάλης: Όσο εύκολο ή δύσκολο να τον κερδίσεις με τραγουδιστή! Πλέον έχει παγιωθεί κάπως ακόμα και στη σκηνή που έχουμε στη χώρα μας, ένα σχήμα να παίζει μουσική χωρίς κάποιον στο μικρόφωνο. Αυτομάτως η απουσία στίχων σε οποιαδήποτε γλώσσα κάνει τη μουσική παγκόσμια. Για το δεύτερο σκέλος της ερώτησης σου, αν δεν είναι συνταρακτική η φωνή του Nick Cave στο “Push the sky”, ή η φωνή του Dickinson σε όλα τα Maiden, όσο και να παίζουν τα νταούλια, δε γίνεται τίποτα!
-Δεν θα σας κουράσω άλλο, αλλά θα σας βάλω δύσκολα στο τέλος. Αν ξαφνικά, αλλάζατε γνώμη και θέλατε να προσθέσετε στο album μια εισαγωγική πρόζα, τι θα ακούγαμε να λέει εκείνη η φωνή;
Νίκος: Είναι μια σκηνή απο το Hellraiser 3:
“Priest: Demons aren’t real. They’re parables, metaphors.
Joey: [as the doors open and Pinhead enters] Then what the fuck is that?”
-Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας.
Εμείς ευχαριστούμε πολύ, καλή συνέχεια !
https://www.facebook.com/TheirMethlab/
382 
