Είναι πια ένας καθιερωμένος ετήσιος θεσμός στα μουσικά δρώμενα της πόλης, και ταυτόχρονα μια πολύ καλή ευκαιρία επαφής του κοινού με την ελληνική metal σκηνή, ακόμα και με ονόματα που πιθανά αποκλίνουν από τα συνηθισμένα ακούσματα κάθε ακροατή. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο, η διοργάνωση, πιστή στην πάγια τακτική της, αποφάσισε για μια φορά ακόμα, να καλύψει ένα ευρύ φάσμα του σκληρού ήχου, δίνοντας σε αυτή την πρώτη μέρα του Σαββάτου ένα προβάδισμα σε πιο ενισχυμένες και ακραίες ηχητικά προτάσεις.
Λίγο μετά τις οχτώ τα πάντα ήταν έτοιμα για να αρχίσει μια μακριά σε διάρκεια και ήχους βραδιά. Το τρίο των Altar Of The Stag, μια νεανική μπάντα που έχει μόλις ξεκινήσει τη δράση της, στήθηκε απέναντι από το κοινό. Με την κλασική σύνθεση κιθάρα/μπάσο/τύμπανα, και τον ντράμερ να μοιράζεται τα φωνητικά με τον μπασίστα, οι νεαροί μουσικοί απέδωσαν ένα είδος μοντέρνου, εναλλακτικού post metal. Οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονται σαν sludge, post metal, έχουν όμως μια εμφανή ευελιξία να παρουσιάζουν συνθέσεις που είναι σφιχτές, με προσιτές διαδοχές, και με τη βοήθεια του αρκετά καλού ήχου, ευδιάκριτες σε ένα κοινό που τις άκουγε για πρώτη φορά.
Η δύναμη σε συνδυασμό με τη ροή των τραγουδιών έδειξαν μια νοοτροπία που αποφεύγει κάποιες κουραστικές εμμονές αυτού του χώρου και ο κόσμος το ευχαριστήθηκε. Η απόλυτα θετική αύρα ενισχύθηκε έξυπνα και με μια πολύ καλή απόδοση του “Aqua Dementia” των Mastodon, και έτσι έχουμε να περιμένουμε το πρώτο single τους, που κυκλοφορεί σύντομα, για να μας απασχολήσουν ξανά με περισσότερες λεπτομέρειες. Το γκρουπ έχει την έδρα του στη Θεσσαλονίκη, με μέλη από Αθήνα και Λάρισα.
Setlist:
1. Jagten
2. Sharpening a Butter Knife
3. Aqua Dementia (Mastodon Cover)
4. Dyatlov
Με τις αναγκαίες αλλαγές στη σκηνή, που όμως γίνονταν σχετικά γρήγορα, περάσαμε στους My Turn από τον γειτονικό Βόλο. Μια τετραμελής μπάντα old school hardcore, με φωνή/κιθάρα/μπάσο/τύμπανα, και μια σχεδόν δεκαετή διαδρομή, έδειξε αμέσως ψημένη στις ζωντανές εμφανίσεις. Έχοντας μια σεβαστή δισκογραφική δράση, περισσότερο με 7’ singles αλλά και ολοκληρωμένα άλμπουμ, παρουσίασαν ένα πλούσιο set. Συντονισμένοι και με ωραία αίσθηση του ρυθμού, με σεβαστή ευελιξία για το είδος στις εναλλαγές, ιδιαίτερα σε κάποια πιο απαιτητικά τραγούδια τους προς το μέσο του setlist, ζέσταναν τον κόσμο για τα καλά. Σημαντική ώθηση έδινε και η ενεργητική σκηνική τους παρουσία που υποστήριζε σθεναρά τη δύναμη του ήχου. Πέρα από τους δικούς τους φίλους, που φανερά το διασκέδασαν, κράτησαν τον κόσμο με νεύρο και ζωντάνια, δείχνοντας πως η προϊστορία τους με εμφανίσεις στο εξωτερικό τους έχει δώσει ισχυρά ένσημα αυτοπεποίθησης. Για όση ώρα στάθηκαν μπροστά μας, έδωσαν ένα πλήρες πιάτο punk/hardcore με μελωδικούς υπαινιγμούς, με υποδειγματικό τρόπο.
Setlist:
1. Intro
2. Living On The Edge
3. Mother
4. Reap What You Sow
5. Babylon
6. Shield
7. Lessons Learned
8. Stand Up And Fight
9. Li(f)e
10. Buried Inside
11. To The Kids
12. Don’t Run Away
13. Ούτε Στιγμή
Η σειρά των Nihilism από τη Θεσσαλονίκη έφερε και το απόλυτο σκοτάδι. Με την ασυνήθιστη σύνθεση να αποτελείται από δυο κιθαρίστες, με τον έναν να έχει αναλάβει και το βάρος των φωνητικών, και τον ντράμερ, το γκρουπ ανέβηκε και απέδωσε το άλμπουμ του, με τον τίτλο “Obsurite Noir”, στην ολότητά του. Η πρώτη, άμεση διαπίστωση είναι πως οι Nihilism αντιμετωπίζουν με απόλυτο σεβασμό και σοβαρότητα τα πιστεύω τους και τη μουσική τους έκφραση. Εμβληματικά απομονωμένοι πάνω στη σκηνή, βυθισμένοι στο δραματικό black metal τους, με μηδενική φραστική επικοινωνία με το κοινό, και σχεδόν μόνιμα κρυμμένοι στο σκοτάδι ή σε ελάχιστα φώτα, μας βύθιζαν σταδιακά σε ένα τούνελ, μοιρασμένο ανάμεσα σε ερεβώδεις εκρήξεις και αγωνιώδεις post black αναμονές με τα επαναληπτικά κιθαριστικά μέρη, και πέτυχαν να μας ρουφήξουν εύκολα στην υποβλητική διάθεση του άλμπουμ. Η αισθητική και η μουσική της διάθεσης που αποπνέουν άλλωστε ευνοεί ιδιαίτερα αυτή την αντιμετώπιση. Θεωρώ πως ο συνδυασμός της μουσικής τους και της απόδοσής τους με το ανάλογο “attitude”, πολύ δύσκολα θα σε αφήσουν έξω από την άβυσσό τους.
Setlist
“Obsurite Noir”: Parts from “I” to “VII”
Ένα από τα δυνατότερα χαρτιά της Ελληνικής death metal σκηνής πήρε τη σκυτάλη. Με μια διαδρομή που έχει ήδη συμπληρώσει τη δεκαετία, οι Αθηναίοι Resurgency σημάδεψαν το 2017 τον χώρο με την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους, με τον τίτλο “No Worlds…No Gods Beyond”. Το πενταμελές σχήμα παρατάχθηκε στη σκηνή και από το πρώτο λεπτό φάνηκε πως το γκρουπ έχει επιδιώξει με σκληρή δουλειά να αγγίξει απαιτητικά εκτελεστικά επίπεδα. Με τραγούδια και από τα δυο άλμπουμ, το τεχνικό death metal τους που ακούγεται να χρωστά τόσο στη σουηδική σκηνή όσο και στην απέναντι πλευρά του ωκεανού, αποδόθηκε με καταπληκτικό τρόπο.
Με απόλυτο συντονισμό, δυναμική σκηνική παρουσία οι Resurgency παρουσιάστηκαν πανέτοιμοι να παρασύρουν τους δικούς τους οπαδούς αλλά και τους παράπλευρους ακροατές. Με ήχο, που ενώ ανέβασε κάπως την ένταση σε σύγκριση με τα προηγούμενα γκρουπ, παρέμεινε πολύ καλός, διαρκή κινητικότητα και προσωπικές αποδόσεις σπουδαίες, μπορούν να είναι βέβαιοι πως έσπειραν το χάος. Και μόνο από τις αντιδράσεις του κόσμου που στο αποθεωτικό φινάλε, τους υποχρέωσαν να παίξουν ακόμα ένα τραγούδι, καταλαβαίνει κανείς πως δεν άφησαν το παραμικρό περιθώριο.
Setlist:
1. Hideous Premonition
2. Thresholds of Infinite Pain
3. No Worlds nor Gods Beyond
4. Celestial Commemoration
5. False Enlightenment
6. Upset Sun in Shades Deform
7. Through the Gate Inside Out
8. Emancipation by Knowledge
9. Black Holes of Antiverse
10. Quartered Mental Existence
11. Craniums of Slain Disciples (encore)
Ο θόρυβος του περσινού “Beyond Celestial Echoes” των Αθηναίων Sacral Rage δεν έχει καταλαγιάσει ακόμα, με έναν απόηχο που άμεσα πέρασε τα όρια της Ελληνικής σκηνής, και όχι άδικα. Όσοι είναι ήδη εξοικειωμένοι με τη μουσική τους, και με δεδομένη την εξέλιξη ανάμεσα στα δυο άλμπουμ, περίμεναν το μεγάλο στοίχημα της μεταφοράς μιας εξαιρετικά απαιτητικής μουσικής ζωντανά. Για όσους είχαν μια επιδερμική σχέση μαζί τους, ήταν μια πρώτης τάξης ευκαιρία να διαπιστώσουν πως η διαδρομή από το στούντιο στη σκηνή δεν μεταλλάσσει τους Sacral Rage, αλλά αντίθετα, σφραγίζει τη δυναμική τους. Σε μια ιδεατή περιοχή λοιπόν, που μπορεί να τέμνονται οι Agent Steel, οι πρώιμοι Sanctuary και οι Helstar, και να ταλανίζονται ηδονικά από τα τερτίπια των Voivod και των Vektor, οι Αθηναίοι οικοδομούν τη δική τους απόψε για το σύγχρονο metal.
Έχουν όμως τα κότσια, το ταλέντο, και την ικανότητα να την ζωντανέψουν χωρίς εκπτώσεις πάνω στη σκηνή. Με αιχμή του δόρατος την ιδιαίτερη σκηνική παρουσία του Δημήτρη, αρκούντως θεατρική να συνοδέψει τα απαιτητικά φωνητικά του, οι SR με υλικό και από τα δυο άλμπουμ, ελίχθηκαν ανάμεσα σε όλα τα συστατικά της μουσικής τους με φονική ακρίβεια, σπρώχνοντας τεχνική και πάθος στα άκρα. Ο ήχος συνέχισε να είναι σύμμαχος, και σε δυνατότερες εντάσεις και η νύχτα σφραγίστηκε με τον τρόπο που της άξιζε.
Setlist:
1. Intro/Eternal Solstice
2. Intro/Vaguely Decoded
3. Intro/Encima Del Mar
4. Sutratma
5. Intro/Improvise/Samsara
6. Intro/A Tyrannous Revolt
7. Intro/Master of a Darker Light
8. Intro/Necropia
9. Intro/Return of the Dead
10. Outro
804 
