Υπάρχει μια, έστω αδύναμη, περίπτωση το “Evanescence” να κυκλοφορεί εξαιτίας των We Are The Fallen. Δεν είναι τυχαίο πως με τη κυκλοφορία του ντεμπούτου των τελευταίων η Amy Lee δήλωσε πως ερωτεύτηκε τους Evanescence από την αρχή, εκεί που ήδη 3 χρόνια τους είχε παρατήσει.
Ο διάδοχος λοιπόν του “The Open Door” συνεχίζει αμυδρά τη καθοδική πορεία του Αμερικανικού συγκροτήματος. “Fallen” αποκλείονταν να ξαναέβγαζαν, ελπίζαμε τουλάχιστον σε κάτι καλύτερο από ένα μέτριο “The Open Door”. Παρ’ όλα αυτά, στο “Evanescence” υπάρχουν δύο ή τρία κομμάτια που ξεπερνάνε ποιοτικά όλα του προκατόχου του. Η συνέχεια όμως απογοητεύει. Γιατί κομμάτια όπως το “Your Star” του προηγούμενου δίσκου τους, αδιάφορα δηλαδή, αυτή τη φορά κατακλύζουν ολόκληρο το album.
Το ότι έγιναν πιο heavy ισχύει και σε αυτό βοήθησε πολύ ο Will Hunt των Black Label Society. Και το άσχημο είναι πως αν κι αυτό το ύφος δείχνει να τους πηγαίνει, οι συνθέσεις απλά δεν βοηθάνε. Τουλάχιστον, το “κύριο υλικό” του σχήματος, η φωνή της Lee, είναι σε καλά επίπεδα και σε τρελή όρεξη. Έχοντας όλα αυτά στο νου λοιπόν και με το δεδομένο ότι οι Evanescence δεν βιάστηκαν για τη νέα τους κυκλοφορία δεν μένει παρά να υποθέσουμε ένα μόνο πράγμα για την έστω ελαφριά κατηφόρα τους: ο Ben Moody έπρεπε να μείνει.
674 
