ANGEL BLACK: “Killing Demons”

Ένα παλιό γνωμικό, μου έρχεται στο μυαλό κάθε φορά που ακούω κάτι κλασικό. “Το κλασικό, είναι διαχρονικό”. Και νομίζω ότι περικλείει, όλη την ουσία του πράγματος. Έτσι και το κλασικό heavy metal, έχει μία ιδιαίτερη σημασία για μένα. Οι Angel Black, έρχονται να μας αποδείξουν του λόγου το αληθές, με το νέο τους album “Killing Demons”.

Οι Αμερικανοί metallers, δημιουργήθηκαν το 2013 και το “Killing Demons” είναι η πρώτη τους δισκογραφική προσπάθεια μετά από 6 χρόνια. Οι επιρροές τους, είναι κλασικές μπάντες όπως οι Judas Priest και οι Queensryche, μαζί με άλλα μεγαθήρια του είδους.

Η μπάντα, κινείται ηχητικά σε γνωστά μουσικά “λημέρια” του heavy metal, με καταιγιστικά riffs και έντονο το κλασικό feeling.

Το album, είναι γεμάτο με συνθέσεις κλασικού metal που σε γυρνάνε πίσω στα 80’s. Από το Priest-ικό “Strikeforce”, μέχρι την Queensryche-ική μπαλάντα “Death Mill” και πάλι τούμπαλιν. Άλλωστε, η διασκευή των Αμερικανών στο “Metal Gods” των τρομερών Judas Priest, είναι μία απόδειξη της κλασικής “γραμμής” του group.

Οι Angel Black, έχουν καταφέρει να ακούγονται σαν να τραγουδούν μαζί οι Judas Priest με τους Queensryche. Τα “Cyber Spy” και το ομώνυμο “Killing Demons”, είναι αντιπροσωπευτικά δείγματα του ήχου της μπάντας από το Phoenix της Arizona. Έξυπνα riffs, όμορφα solos και φωνητικά που θυμίζουν άλλοτε Geoff Tate και κάποιες στιγμές Rob Halford, σε κερδίζουν με το αληθινό feeling που διοχετεύουν στην ατμόσφαιρα.

Οι Angel Black, σίγουρα δεν είναι ούτε Priest, ούτε Queensryche. Είναι μία μπάντα, που σεβόμενοι τις “παραδόσεις” της, βρήκε έναν “ενδιάμεσο” ήχο για να αποδώσει τις μουσικές της ιδέες. Αυτός ο ήχος, εμένα μου κάνει. Νομίζω, κάνει και σε πολλές παλιές “καραβάνες” του χώρου. Άλλωστε, το κλασικό δεν πεθαίνει! Με αυτό μεγαλώσαμε και ζήσαμε όλα αυτά τα χρόνια. Και θα πρέπει να είμαστε χαρούμενοι, που μπάντες σαν τους Angel Black εμφανίζονται κατά καιρούς και μας το θυμίζουν.

https://www.facebook.com/angelblackband/

609
Avatar photo
About Άγγελος Χόντζιας 375 Articles
Γεννημένος τη χρυσή δεκαετία της rock και metal μουσικής, δε θα μπορούσε να μην τον συνεπάρει το ‘’κλαψούρισμα" της ηλεκτρικής κιθάρας. Αρχικά με το ελληνόφωνο rock και έπειτα με το heavy metal. Ακόμη ηχεί στα αυτιά του η βροχή και οι εκκωφαντικές καμπάνες του ‘’Black Sabbath" από τις οποίες μυήθηκε σε αυτή τη μουσική. Λάτρης του κλασικού heavy/power/epic metal και του βασιλιά των σπορ, όπου υπήρξε και υπηρέτης στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα. Η μακρόχρονη ενασχόληση με το heavy metal του έδωσε τη δυνατότητα να γίνει μέλος του Rockway.gr και να μπορεί να εκφράζει τη γνώμη του για τη μουσική που μας ενώνει.