Οι Mist Of Misery, είναι μία από τις δύο μπάντες συμφωνικού/“καταθλιπτικού”, “μαύρου”, μεταλλικού ήχου, που περιμένω κάθε νέα τους κυκλοφορία με ανυπομονησία, έχοντας δεδομένη την ευτυχία που θα μου προκαλέσει η “κατάμαυρη θλίψη” τους (αν αναρωτιέστε για τη δεύτερη, είναι οι Advent Sorrow).
Το τρίτο δημιούργημα των Σουηδών με τίτλο “Unalterable”, έρχεται σαν μία πολύ ευχάριστη έκπληξη, η οποία βλέπει το προηγούμενο “Absence” (ένα από τα καλύτερα albums του 2016 στο χώρο του) “αφ’ υψηλού”, μια που στέκεται αρκετά σκαλιά πιο πάνω.
Πραγματικά, η ισορροπία ανάμεσα στο symphonic και το depressive σε αυτήν την μπάντα είναι αξιοθαύμαστη. Το “παγωμένο Σκανδιναβικό πλοίο”, δε γέρνει ούτε στα πρόθυρα αυτοκτονίας ούτε στους “φιλαρμονικούς Διμμουβοργιρικούς οργασμούς”, αντίθετα, η θλίψη “παντρεύεται” το νεοκλασικό σε ένα “κατάμαυρο” (όχι από φωτιά) εκκλησάκι, όχι από συμφέρον αλλά αγνή αγάπη.
Το “Unalterable” φτάνει σχεδόν τις δύο ώρες μουσικής, όμως δεν γίνεται κουραστικό ούτε για μισό τραγούδι. Συνθέσεις επικής διάρκειας, χτίζουν τη βάση σε ένα ατμοσφαιρικό οικοδόμημα το οποίο γίνεται “καταφύγιο” στα πολλά πιανιστικά, ορχηστρικά περάσματα και ιντερλούδια, αλλά και υπέροχα “σεισμογενές” στις εξάρσεις του (στο τέλος), μετατρέπεται στην ψυχική, “τελευταία σου κατοικία”.
Τα δύο τραγούδια που λάτρεψα (ακόμα) περισσότερο, στέκονται σαν πυλώνες στην αρχή και το τέλος του album. Το “Halls Of Emptiness” έρχεται σαν καταιγίδα αμέσως μετά το intro “A Windows Into Nothingness”, με τις ψαλμωδίες και τα chamber music περάσματά του, ενώ το ομότιτλο “Unalterable”, αποτελειώνει κάθε φως στο χώρο, λεπτά πριν την coda “Eternal Bereavment (outro)”.
Στο ενδιάμεσο, πέρα από τις υπόλοιπες οκτώ συνθέσεις των Mortuz και Tenebris, απολαμβάνουμε και δύο αξιοπρεπέστατες διασκευές σε Coldworld (“Red Snow” από την πρώτη τους δισκάρα, “Melancholie”) και το “Stormblast” των τεράστιων Dimmu, μία πραγματικά καλή διασκευή στην εποχή της μπάντας (“For All Tid”, “Stormblast”) που ίσως αντικατοπτρίζει καλύτερα την έννοια του συμφωνικού στους Mist Of Misery.
Το “Unalterable” είναι απόλαυση! Από το “ουλβερικό” εξώφυλλο μέχρι το περιεχόμενο, από την εισαγωγή του μέχρι την “τιτάνια” διάρκειά του.
Ακόμα δεν έφτασε εκεί η ομίχλη;
https://www.facebook.com/MistofMisery
617 
