Χρειάζεται κάτι περισσότερο από ένα ζεστό χώρο, λίγη και καλή παρέα και μια μπαντάρα να πυροβολεί rock’n’roll για να περάσεις υπέροχα ένα βράδυ Σαββάτου? Όχι. Στεγνά.
Η απόδειξη αυτού, βρισκόταν το Σάββατο 13 Απριλίου, στην σκηνή του Lost n’ Found.
Πρώτη μου επίσκεψη σε αυτό το live bar λοιπόν, με σκοπό να απολαύσω τους New Zero God επίσης για πρώτη φορά on stage, αν και δισκογραφικά δηλώνω fan της μπάντας από την αρχή της.
Η ζεστασιά και rock ομορφιά του χώρου με έκανε να νιώσω σούπερ από τα πρώτα λεπτά, εκεί γύρω στις 22.00.
Ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται λίγο πιο αργά και στις 23.05, οι New Zero God είχαν πατήσει την σκηνή: τέσσερις έμπειροι, φοβεροί μουσικοί, με ιστορία που πηγαίνει δεκαετίες πίσω για τον καθένα ξεχωριστά, με προσωπικότητα, αλλά όλοι τους δεμένοι όπως πρέπει και με κέφι, μας έδωσαν εισιτήριο για το παρθενικό ζωντανό ταξίδι του νέου τους δίσκου “Circus Of Tortured Melodies” με το εναρκτήριο τραγούδι “What’cha Gonna Do?” – εμείς το πήραμε χωρίς δεύτερη σκέψη και ο ρυθμός του(ς) έγινε ρυθμός μας.
Στο πρώτο μέρος του set τους, οι NZG μας ξεσήκωσαν με κομματάρες από ολόκληρη τη δισκογραφία τους, από το πρώτο album “Fun Is A Four Letter Word” που έκλεισε πλέον δεκαετία μέχρι το ολόφρεσκο “Circus…” που έκλεισε μόλις λίγες μέρες κυκλοφορίας – συν μια αναδρομή στο ένδοξο παρελθόν του frontman Mike και των Flowers Of Romance, με το “Who’s Playin’ Jesus” από το “Pleasure And The Pain” του 1993, αλλά και μια δυνατή διασκευή στο κλασικό “I Fought The Law”.
Από την αρχή φάνηκε πως η μπάντα ήταν σε απίστευτη φόρμα και σε κάθε performance, ο Mike αποδεικνύει πως τα χρόνια που περνούν πάνω από τη φωνή του, μόνο καλύτερη την κάνουν.
Μετά από μια θεοσκότεινη εκτέλεση στο (πολύ αγαπημένο μου) “Garden Of Mazes”, ο ηλεκτρισμός έδωσε την σκυτάλη στο δεύτερο μέρος της εμφάνισης, ένα ακουστικό set με τέσσερις διασκευάρες που ήταν ικανές και αρκετές να ξεσηκώσουν τον κόσμο και το έκαναν δίχως αναστολές: από τους The Sound στον Ronnie Cook και από τους Motorhead στους Dead Kennedys, το κέφι που μας είχαν ήδη προσφέρει οι NZG μέχρι εκείνη την στιγμή, διπλασιάστηκε.
Με τη διάθεση σε full mode ON, ο Άκης και ο Μιχάλης άρπαξαν τις ηλεκτρικές κιθάρες και μπάσα τους αντίστοιχα και το “τσίρκο” επέστρεψε στην πόλη με το “Hell Bet On Me To Lose”, το οποίο είναι φτιαγμένο για ζωντανές εκτελέσεις, πραγματικά.
Το “κανονικό” set τελείωσε με το πορωτικό “Kiss The Witch” από το πρώτο album και με την εκπνοή του τραγουδιού, ο Mike κάλεσε επί σκηνής τον βετεράνο Γιάννη Ντρενογιάννη (γνωστός και αγαπημένος από τα μέσα της δεκαετίας του 80, από τις δουλειές του με τους Χωρίς Περιδέραιο, The Anti-Troppau Council, Libido Blume, Sigmatropic και φυσικά τους Yeah!)με την κιθάρα του για μια μικρή “γιορτή” μέχρι και το κλείσιμο της συναυλίας, όπου περιλάμβανε μια σύνθεση του Γιάννη (“I Believe”) και δύο διασκευές-πόρωση σε Stooges και για το οριστικό τελείωμα, το έπος “In A Gadda Da Vida” των Iron Butterfly, με το Γιάννη και όλους τους μουσικούς των NZG να δίνουν ρέστα με τα solos τους και στην εκτέλεση του τραγουδιού (και όλων των τραγουδιών) γενικότερα.
Στις 00.55, η σκηνή είχε αδειάσει, αλλά εμείς ήμασταν γεμάτοι.
Γεμάτοι με ήχους, όρεξη και τέλεια διάθεση που μας χάρισαν οι New Zero God.
Και δεν στενοχωριόμαστε που δεν συνέχισαν να παίζουν για δύο και τρεις ώρες παραπάνω αν και θα το θέλαμε, γιατί αυτό που ζήσαμε ήταν μια μπάντα τόσο ορεξάτη που, σιγουρευτήκαμε πως σύντομα θα μάθουμε τα επόμενα συναυλιακά τους νέα.
Και θα είμαστε εκεί.
Setlist:
1. What’cha Gonna Do?
2. Who’s Playin’ Jesus
3. Strangest Of Fruits
4. The Love Hatesong
5. I Fought The Law
6. King Pest The First
7. Damaged
8. Be Yourself (‘Cause Everyone Else Is Taken)
9. Garden Of Mazes
10. I Can’t Escape Myself (acoustic version)
11. Goo Goo Muck (acoustic version)
12. Ace Of Spades (acoustic version)
13. Too Drunk To Fuck (acoustic version)
14. Hell Bet On Me To Lose
15. Bang Bang
16. Winning
17. Shut Up
18. Kiss The Witch
19. I Believe
20. Down On The Street
21. In A Gadda Da Vida
Φωτογραφίες: Ηλίας Μωραίτης, Ελίνα Παπαχριστοφόρου
712 
