Ακόμα μία Παρασκευή, ακόμα ένα ιδιαίτερο live που θα λάμβανε χώρα στο κέντρο της πρωτεύουσας. Ένα νέο festival του ακραίου ήχου (με εξαίρεση τους εκ Σλοβακίας Anthology), το Rise Of Decay, θα πραγματοποιούνταν στο Temple στο Γκάζι, με τις συμμετοχές των Nightrage ως headliners, Caelestia, Anthology και Evil Within. Ο καιρός, ο πλέον κατάλληλος για μία τέτοια “ακραία” σύμπραξη αφού από την προηγούμενη μέρα το βράδυ, ήταν συννεφιασμένος και βροχερός.
Ξεκινώντας νωρίς από το σπίτι, αφού το ήξερα ότι θα συναντήσω αρκετή κίνηση στο δρόμο, δεν φανταζόμουν ότι θα βρω κάτι τέτοιο. Έτσι, μία διαδρομή των περίπου 45 λεπτών μετατράπηκε σε “ταξίδι” των σχεδόν 2 ωρών. Τέλος καλό όμως, αφού έφτασα στην ώρα μου στο venue για να αντικρίσω τους λιγοστούς φίλους του είδους, που περίμεναν να ανοίξουν οι πόρτες. Με καθυστέρηση μισής ώρας, οι πόρτες άνοιξαν και οι καμιά τριανταριά “νοματαίοι” που βρισκόμασταν εκεί, μπήκαμε να απολαύσουμε τις μπάντες.
Εκεί γύρω στις 20:45, οι δικοί μας Evil Within ανέβηκαν στη σκηνή. Ένα νεοσύστατο σχήμα (ιδρύθηκαν το 2015), με πρόσφατη την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους “Darker Than You”, και με σκοπό να ζεστάνει τους παρευρισκόμενους με το melodic death/black metal του για τη συνέχεια. Η μπάντα στηριζόμενη σε αυτόν το δίσκο, ξεκίνησε με το intro “Omen” και συνέχισε με το “Elegy”, προσπαθώντας σιγά σιγά να μας βάλει στο κλίμα του ήχου της.
Η συνέχεια ανήκε στα “Seth” και το ομώνυμο “Darker Than You” και πλέον όσοι βρισκόμασταν εκεί αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε για τα καλά τί συμβαίνει. Δυνατά, μελωδικά κομμάτια, με δόση από symphonic metal (με την παρουσία της Lilian στη φωνή), που έσκαγαν σαν ηχητικές “χειροβομβίδες” στα αυτιά μας. “Haze”, “Black Halo” και “You Died” για τη συνέχεια και στο ίδιο ύφος, για να έρθει το “Beyond Infinity”, με τη συμμετοχή του Σάββα των Acid Death, να κλείσει το 35λεπτο show των Αθηναίων metallers. Ένας εξαιρετικός συνδυασμός death και symphonic metal και ένα δυνατό show για μία ανερχόμενη δύναμη στη σκηνή. Συνεχίστε την καλή δουλειά!
Evil Within setlist:
Omen
Elegy
Seth
Darker Than You
Haze
Black Halo
You Died
Beyond Infinity
Η ώρα έφτασε 21:35, όταν πάτησαν τη σκηνή του Temple οι Σλοβάκοι Anthology. Με γυναικεία επίσης φωνητικά και με διαφορετικό ήχο από τους Evil Within, αφού παίζουν symphonic/power melodic metal, παρουσίασαν τη δική τους εκδοχή της μουσικής που αγαπάμε. Οι Σλοβάκοι, ξεκίνησαν με το ‘’Devoted Soul” και συνέχισαν με τα ‘’Against The Wind” και ‘’Labyrinth Of Evil”. Οι εναλλαγές γυναικείων και αντρικών φωνητικών και καθαρών με πιο brutal, δημιούργησε ένα αρκετά ευχάριστο ηχητικό αποτέλεσμα θυμίζοντας αρκετές φορές μπάντες όπως οι Nightwish, Within Temptation και Sonata Arctica.
Η διάρκεια των τραγουδιών τους και ο λίγος χρόνος που είχαν λόγω της καθυστέρησης, δεν τους άφησε να ολοκληρώσουν το set τους και έκλεισαν με τα ‘’Stray In Nightmare”, ‘’Scream Into The Darkness” και ‘’The Revenge Of Angels”. Σίγουρα πιο ‘’mainstream” ήχος και διαφορετικός από τα υπόλοιπα σχήματα της βραδιάς. Μια αξιόλογη πρώτη επαφή, με μία μπάντα που η αλήθεια είναι ότι δε γνώριζα. Ένα πολύ καλό show, και με λίγη δόση θεατρικότητας (όσο μπορούσαν λόγω του μικρού σκηνικού χώρου), αλλά θα ήθελα να τους δω σε ολοκληρωμένο setlist για καλύτερα συμπεράσματα.
Anthology setlist:
Devoted Soul
Against The Wind
Labyrinth Of Evil
Stray In Nightmare
Scream Into The Darkness
The Revenge Of Angels
Για να πω την αλήθεια, οι symphonic extreme metallers Caelestia ήταν το ένα από τα groups που ήθελα να δω. Οι Αθηναίοι metallers, ανέβηκαν στη σκηνή γύρω στις 22:35 με τον κόσμο πλέον να έχει μισογεμίσει το Temple. Από τις πρώτες νότες, έβλεπες τις πρώτες σειρές να “χτυπιούνται”, δείγμα των εξαιρετικών δυνατοτήτων της μπάντας. Ξεκίνημα με το “Martyrs”, ένα δυνατό κομμάτι, για να πάρουν σειρά τα “Gate Of Shadows” και “Initium Vitae Et Mortis”. Ο ήχος ήταν για ακόμη μία φορά τρομερός, βοηθώντας το group να δείξει τις πραγματικές του δυνατότητες. Όπως μας είπε η μπάντα, το “Initium….” ονομαζόταν “Codex” και άλλαξε για ευνόητους λόγους (έχουν και οι Septic Flesh ίδιο κομμάτι), με τη σημείωση ότι το είχαν βγάλει πρώτοι αυτοί.
Η μπάντα χαμήλωσε λίγο τις ταχύτητες, με τη μπαλάντα “Dancing With The Demon”, που ήταν από τις καλύτερες στιγμές της βραδιάς, για να συνεχίσει με τα “Agony”, “Devil’s Game” και “Thanatopsis”. Το τραγούδι “Agony”, όπως μας είπαν προέρχεται από το νέο single και παιζόταν για πρώτη φορά live, οπότε είχε ιδιαίτερη σημασία γι’ αυτούς. Τα “Devil’s Game” και “Thanatopsis”, “απογείωσαν” το κοινό με αποτέλεσμα σχεδόν στο σύνολό του να επιδίδεται σε headbanging χωρίς σταματημό. Το “Angel”, ακόμη ένα νέο τραγούδι από το single, αποτέλεσε το τελευταίο κομμάτι της βραδιάς για τους Caelestia, εν μέσω ζεστού χειροκροτήματος και αποθέωσης της μπάντας από το πλήθος. Μία τρομερή εμφάνιση, που απέδειξε γιατί θεωρούνται από τα ανερχόμενα groups της Ελληνικής σκηνής. Τρομερές ερμηνείες και σκηνική παρουσία, από τους Αθηναίους extreme metallers.
Caelestia setlist:
Intro
Martyrs
Gate Of Shadows
Initium Vitae Et Mortis
Agony
Devil’s Game
Thanatopsis
Angel Of Fire
Η ώρα για την κύρια “ατραξιόν” της βραδιάς, είχε φτάσει. Εκεί γύρω στις 23:45, οι Ελληνο/Σουηδοί melodic death metallers Nightrage, κατέλαβαν κυριολεκτικά τη σκηνή του Temple και για την επόμενη μία ώρα και κάτι, δεν άφησαν τίποτα όρθιο στο διάβα τους! Άλλωστε, είναι γνωστοί για τα εκρηκτικά τους live, αλλά το συγκεκριμένο ήταν άλλο πράγμα!
Το εισαγωγικό “So far Away”, έδωσε τη θέση του στο “By Darkness Drawn” και μετά ακολούθησε ο πανικός. Κανένα κεφάλι ακούνητο και ένα μεγάλο moshpit είχε στηθεί ακριβώς κάτω από τη σκηνή, όπου το “ξύλο” έδινε και έπαιρνε. Ο αρκετά χαρισματικός frontman του group άνοιγε συζήτηση με το κοινό, κάτι που έκανε την εμφάνιση της μπάντας, τουλάχιστον ενδιαφέρουσα.
Η συνέχεια ανήκε στα “Being Nothing” και “From Ashes Into Stone”, δύο ακόμα δυνατά κομμάτια, που έφεραν σε κατάσταση “έκστασης” τους παρευρισκόμενους. Η μπάντα, έδειχνε να βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και ο ήχος ήταν απλά εκπληκτικός. “Embrace The Nightrage” και “Scathing”, συνέχισαν να “θερίζουν” ότι οι Nightrage έχουν “σπείρει” εδώ και αρκετά χρόνια. Το melodic death metal τους, φαντάζει από άλλο πλανήτη πλέον! Ο κόσμος, δε σταμάτησε να τους επευφημεί και το group δε σταμάτησε να τους “βομβαρδίζει” με εξαιρετικό metal. Στο “The Damned” έγινε ένας μικρός χαμός, και με τα “In Abhorrence” και “The Venomous”, οι θεατές “έσταξαν” πραγματικά.
Ο frontman, έδινε ρεσιτάλ στην επικοινωνία με τον κόσμο και η μπάντα “έσπερνε” μουσικά στη σκηνή. “Wolf To Man” και “Affliction” πήραν σειρά, και το κοινό φαινόταν ανήμπορο να ξεφύγει από αυτήν τη “λαίλαπα” που εξαπέλυσαν οι Nightrage. Τα “Spiral” και “The Tremor”, μπορεί να προειδοποιούσαν το τέλος του show, όμως δεν αντιμετωπίστηκαν έτσι από το κοινό. Το outro “Lytrosis”, επεφύλασσε μία έκπληξη για τους παρευρισκόμενους, καθώς όλοι μαζί, συμπεριλαμβανομένης και της μπάντας, έχυσαν και την τελευταία σταγόνα ιδρώτα που τους είχε απομείνει, με ασταμάτητο headbanging σε ένα τεράστιο moshpit στο κέντρο του venue. Το group, αφού ευχαρίστησε τους θεατές, αποχώρησε εν μέσω θριαμβευτικών ιαχών και χειροκροτήματος.
Οι Nightrage, πραγματικά ήταν Α-ΠΙ-ΣΤΕΥ-ΤΟΙ! Μία μαγική εμφάνιση, από μία εξαιρετική μπάντα που ξέρει τί θέλει να ακούσει το κοινό και του το προσφέρει και με το παραπάνω. Εδώ να πω ότι όσοι δεν ήρθαν και αυτοί που δεν έμειναν μέχρι το τέλος, όχι απλά έχασαν, αλλά μάλλον δεν γνωρίζουν και πιθανόν δε θα γνωρίσουν ποτέ, τί σημαίνει “απίστευτο live”. Οι Nightrage ήταν ισοπεδωτικοί! Μπράβο ρε παίδες!! Το αξίζετε και με το παραπάνω!
Nightrage setlist:
So Far Away (Intro)
By Darkness Drawn
Being Nothing
From Ashes Into Stone
Embrace The Nightrage
Scathing
The Damned
In Abhorrence
The Venomous
Wolf To Man
Affliction
Spiral
The Tremor
Lytrosis (Outro)
Είχα σκοπό να μην αναφερθώ ξανά στην παρουσία του κόσμου στα live, αλλά το χθεσινό ήταν τουλάχιστον “ντροπιαστικό”. Τόσο “ντροπιαστικό”, που με ωθεί στο να ζητήσω συγγνώμη από τις μπάντες. Οι περίπου 50 με 60 (και πολλούς λέω) οπαδοί, με τους μισούς και παραπάνω να είναι μέλη των μπαντών και υπάλληλοι του club, σίγουρα δεν είναι το κοινό που αξίζει μία τέτοια μπάντα όπως οι Nightrage και καμία άλλη μπάντα φυσικά. Είναι αστείο να ζητάμε να γίνονται lives και στο τέλος να μην τα παρακολουθούμε. Βοηθήστε τους διοργανωτές, τις μπάντες και κατ’ επέκταση τη σκηνή, για να σας “βοηθήσουν” και αυτοί με τη σειρά τους.
Η επιστροφή στο σπίτι, με βρήκε με ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο, γι’ αυτή τη μοναδική εμπειρία. Μακάρι όλα τα lives, να ήταν σαν αυτό και καλύτερα. Τότε, ίσως, ο κόσμος να τα προσέγγιζε όπως πραγματικά τους αξίζει.
Φωτογραφίες: Πέτρος Πεταλάς / Petros Elathan Photography
945 
