Αν είναι μια σκηνή μαυρομέταλλου που παραμένει εγκληματικά παραμελημένη είναι αυτή της Ολλανδίας (και μαζί της η αδελφή Βελγική αλλά με αυτήν θα ασχοληθούμε σε άλλη φάση) η οποία τα τελευταία χρόνια μεσουρανεί ποιοτικά με μπάντες όπως οι Fluisteraars, Turia και Laster, μια ποιοτική έκρηξη που δεν αντικατοπτρίζεται δυστυχώς στην πενιχρή προβολή που δέχεται από τον μεταλλικό τύπο.
Οι Nusquama κατά κάποιο τρόπο είναι ένα “ενωτικό” πρότζεκτ μια και απαρτίζεται από μέλη και των τριών προαναφερθέντων συγκροτημάτων, με λογικό αποτέλεσμα ο ήχος του “Horizon Ontheemt” να μπορεί να χαρακτηριστεί πιο Ολλανδικός και από ξύλινο τσόκαρο. Παίρνοντας το όνομα της μπάντας από τον Thomas More, συγγραφέα της “Ουτοπίας”, το κουιντέτο συνεχίζει τη τοπική παράδοση να αποφεύγει τις σατανικές kvlt-ίλες για χάρη μιας πιο αρτιστίκ αλλά και παράλληλα folklore αισθητικής, λογικός συνδυασμός αν σκεφτείς πως πρόκειται για χώρα κτηνοτροφική και αγροτική μεν αλλά με τεράστια πολιτιστική και καλλιτεχνική παρουσία στην καθημερινότητα. Πως εκφράζεται αυτό μουσικά; Με γρήγορο και μελωδικό black metal, έξυπνες συνθέσεις που φλερτάρουν με το πιο διανοούμενο κομμάτι του είδους, όπως των συμπατριωτών τους Urfaust και των πιο βόρειων Ved Buens Ende, αλλά και γήινη, “οργανική” αύρα στις κιθάρες και ακατέργαστα φωνητικά που μυρίζουν βρεγμένο χώμα, Lja και Skogen.
Μπορεί να ακούγεται κάπως περίεργο σαν συνδυασμός αλλά στην πράξη δουλεύει, όπως μας αποδεικνύουν επανειλημμένα οι συντελεστές του δίσκου με αυτή αλλά και προηγούμενες κυκλοφορίες τους. Προτείνεται και αυτή λοιπόν ανεπιφύλακτα, είμαι σίγουρος ότι θα προσηλυτίσει πολλούς μέχρι τώρα άπιστους στο μαυρομέταλλο της τουλίπας.
627 
