Το feedback του προ τετραετίας “I Worship Chaos” διαμοιράστηκε ανάμεσα σ’ αυτούς που το καραγούσταραν και σ’ αυτούς που το θεώρησαν μαύρα χάλια (βρίσκομαι κάπου στη μέση).
Η επαναφορά των Φινλανδών Children Of Bodom παρουσιάζει κάποιες ιδιαιτερότητες. Χωρίς να αποκλίνει τόσο δραστικά από το power-ίζον μελωδικό death metal που εν πολλοίς όρισαν οι ίδιοι μέσα από τα προηγούμενα εννιά album τους (κυρίως τα τρία πρώτα), η μουσική της παρέας του Alexi Laiho είναι πολύ πιο άμεση, με αρκετά modern στοιχεία πλέον, απόρρεια θα έλεγα της προσέγγισης προς ένα πιο mainstream κοινό, χωρίς όμως να καπελώνεται ο ισχυροποιημένος metal χαρακτήρας του “Hexed”.
Βασικός παράγοντας εξακολουθεί να είναι ο βιρτουόζος Alexi. Αρκετά “αγριεμένος” πίσω από το μικρόφωνο και με τεχνική μα ταυτόχρονα άμεση riffολογία, εκτυφλωτικός στα solo του και με άξιο συνοδό τον πληκτρά Janne Warman ο οποίος φτιάχνει περίτεχνα κλασσικότροπα background στις mid tempo στιγμές του album ενώ όταν η μπάντα speedάρει, θυμίζουν οι δυό τους τα guitar / synth αλισβερίσια των Rainbow και των Stratovarius. Το ρυθμικό δίδυμο είναι φανερά καταρτισμένο (λογικό, στα επίπεδα που είναι ο leader) και ακούγεται απολαυστικό στα “Glass Houses” και “Kick in a Spleen” (γρήγορα, στο πνεύμα των θεών Mors Principium Est).
Επίσης πολύ καλές στιγμές στα θετικά “Under Grass and Clover” και “Platitudes and Barren Words”, το εξαιρετικό ομότιτλο track, στα καλά riff του “Relapse (The Nature of My Crime)” όπως και στο επικότατο Amon Amarth-ικό “Soon Departed”.
Καθόλου άσχημος δίσκος, θεωρώ ότι το “Hexed” θα ικανοποιήσει τους μελωδικούς ακροατές είτε του power / progressive είτε του soft death metal. Περιέχει γενικά καλά τραγούδια και αποπνέει έναν αέρα ζωντάνιας και κεφιού. Αν και όχι κάτι συνταρακτικό ή καινοτόμο, η νέα δουλειά των Children Of Bodom είναι αξιοπρεπής και ίσως να επανακαθορίσει τη σχέση της μπάντας με το κοινό της.
https://www.facebook.com/childrenofbodom
752 
