Τα τελευταία χρόνια, όλο και πιο συχνά, εμφανίζονται από την Αγγλία συγκροτήματα που παίζουν κλασσικό metal και σιγά σιγά δημιουργείται μία σκηνή από μία χώρα που μετά την έκρηξη του NWOBHM είχε γυρίσει την πλάτη της στον παραδοσιακό ήχο. Οι Forged in Black, χωρίς να ανήκουν στην ίδια κατηγορία με μπάντες όπως οι Enforcer, με το “Descent on the serpent” παρουσιάζουν την δική τους εκδοχή στο πώς πρέπει να παίζεται το σύγχρονο heavy metal.
Το “Descent on the serpent”, είναι ο δεύτερος δίσκος που κυκλοφορούν οι Άγγλοι μετά το ομώνυμο του 2013, ενώ ακόμα έχουν κυκλοφορήσει και τρία EPs. Παραγωγός του album είναι ο γνωστός για τη δουλειά του με τους Bring Me The Horizon, Romesh Dodangoda, ενώ το εξώφυλλο έχει αναλάβει ο επίσης γνωστός Dan Goldsworthy, που έχει κάνει δουλειές για Accept, Hell και Alestorm.
To album περιλαμβάνει εννιά συνθέσεις, που αν εξαιρέσεις το εναρκτήριο “Seek no Evil” που διαρκεί περίπου τρία λεπτά, τα υπόλοιπα είναι mid-tempo κομμάτια, με διάρκεια τα πέντε με έξι λεπτά. Η παραγωγή που έχει γίνει είναι αρκετά καλή και ο ήχος είναι πεντακάθαρος. Ο δίσκος ξεκινά αρκετά δυναμικά, με το “Priest-ικό” “Seek no Evil”, ενώ ανάλογη είναι ποιοτικά η συνέχεια, με το “One in the Chamber”, στο οποίο πέφτουν λίγο οι ταχύτητες, ερχόμενο σε αντίθεση με το γρήγορο “Seek no Evil”. Το “One in the Chamber” ξεκινάει αργά, ανεβάζει ρυθμούς και κορυφώνεται στο τέλος με το ρεφραίν. Μέσα στο “Descent on the serpent”, υπάρχουν και doom περάσματα και επίσης κάποιες φορές οι κιθάρες “thrash-ίζουν”. Γενικά η ατμόσφαιρα του δίσκου είναι σκοτεινή και σε αυτό βοηθούν και τα θέματα που καταπιάνεται ο δίσκος, όπως στο “Descent of the Serpent” (για τους Μάγιας) ή στο “Vendetta”.
Πολύ καλή δουλειά έχει γίνει στον κιθαριστικό τομέα, ενώ αποκάλυψη είναι ο τραγουδιστής Chris Stoz Storozynski, ο οποίος με εντυπωσίασε με το εύρος και τη δύναμη της φωνής του. Τα υπόλοιπα τραγούδια (μετά το “One in the Chamber”) που ακολουθούν είναι ικανοποιητικά, αλλά δεν θα σε ξεσηκώσουν κιόλας και πρέπει να φτάσουμε προς το τέλος για να απολαύσουμε τα δύο κομμάτια που κλείνουν τον δίσκο και είναι και τα καλύτερά του. Πρώτα το “Vendetta”, που έχει κάποια φανταστικά riffs και προσφέρεται για headbanging και τελευταίο το επικό “When Hell Is Done”, που έχει ένα απίστευτο ρεφραίν, ότι πρέπει για live.
Οι Forged in Black κυκλοφόρησαν σίγουρα έναν καλό δίσκο, όμως για να κάνουν το επόμενο βήμα χρειάζεται ο επόμενος που θα βγάλουν, να περιλαμβάνει περισσότερες συνθέσεις που θα τραβήξουν την προσοχή. Ακόμα και έτσι, το “Descent on the serpent” θα ευχαριστήσει τους φίλους της heavy metal.
https://www.facebook.com/forgedinblacks/
http://www.forgedinblack.com/?fbclid=IwAR0qU6Bcw4AE9lVnLxcSRY149tRmM82SqVLTw3nGeVdC7cbXacDV88GGZhE
695 
