Antimatter, New Past, Church Of The Sea (24/3/2019) Death Disco club

Πάντοτε η  Κυριακή για όλους μας αποτελούσε ημέρα ιερή, ημέρα ξεκούρασης, αποφόρτισης κτλ, κτλ, αυτή όμως ήταν μία ιδιαίτερη Κυριακή, αφού μαζί με την ξεκούραση θα συνδυάζονταν και ένα όμορφο συναυλιακό δρώμενο, η παρουσία των ANTIMATTER στο Death Disco.

Από την αρχή, όλα προμηνύονταν εξαιρετικά, όμορφος ηλιόλουστος καιρός και καφεδάκι με πολύ καλή και εκλεκτή παρέα (thanks for all John and Spyros!) και με την διάθεση πραγματικά “φτιαγμένη” για το Live των ANTIMATTER.



Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή. Ήδη ο κόσμος από τις 8:30 είχε αρχίσει να μαζεύεται έξω από το μαγαζί, κάτι που φανέρωνε και την επιθυμία του για το συγκεκριμένο event. Έτσι λίγο μετά από τις 9:00, πατούν στην σκηνή του Death Disco, οι  Church of the Sea.



Παρόλο που είχαν τον άχαρο ρόλο να ξεκινήσουν το live, και με εμφανή τα σημάδια του άγχους, μας παρουσίασαν αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία με το ιδιόμορφο Doom, στο οποίο παντρεύουν τις βαριές κιθάρες με τον dark electronic ήχο, δημιουργώντας ένα περίεργο industrial περιβάλλον, πειραματικού post rock και shoegaze ρυθμών, με περιτύλιγμα αιθέριων ήχων από την τραγουδίστρια του συγκροτήματος, που ακροβατούσε εκφραστικά ανάμεσα στην Siouxsie και την Lana Del Ray, ιδιαίτερα στο πιο “υπνωτικά” σημεία. Σίγουρα τράβηξαν την προσοχή του κοινού, το οποίο χειροκρότησε θερμά την όλη προσπάθειά τους. Αναμένουμε περισσότερα από αυτούς στο μέλλον.



Church of the Sea setlist :
1.Sweet Surprise
2.XVII
3.Strange Weather
4.Mojo
5.Mirrors
6.No One  Deserve
7.At The Edge



Μετά το μικρό, απαραίτητο διάλειμμα για την αλλαγή των οργάνων, την σκυτάλη στην σκηνή του Death Disco παίρνουν οι NEW PAST. Είχα ήδη ενημερωθεί για το συγκεκριμένο συγκρότημα και είχα σχηματίσει μία πολύ θετική άποψη γι’ αυτούς, οπότε περίμενα να δω τί θα ακολουθήσει στο “σανίδι”. Αυτό που άκουσα, είναι ένα “προοδευτικό” metal, του οποίου τα στεγανά όμως δεν είναι ακριβώς καθορισμένα.



Οι μελωδίες ακροβατούν σε πολλά πεδία και από την μία έχουμε stoner και post  καταστάσεις και από την άλλη metal με σημείο αναφοράς τους Mayfair, με την αισθητική όμως των Phychotic Waltz. Πραγματικά, αυτό που μου έκανε εντύπωση, είναι το πόσο αρμονικά είναι όλα αυτά τα είδη δεμένα μεταξύ τους, δείχνοντας μία ωριμότητα και πειραματισμό από την πλευρά του συγκροτήματος.



Όλα τα παραπάνω, μαζί με το γεγονός ότι έχει φοβερό δέσιμο επί σκηνής, καθώς και η άψογη φωνή του Ανδρέα, ο όποιος είναι σε φοβερή φόρμα, έφερε ως αποτέλεσμα μία άψογη και δουλεμένη εμφάνιση.

Κρίνοντας δε και από το τελευταίο κομμάτι του live το “Memory”, το όποιο είναι ένα νέο τραγούδι στο οποίο φανερώνεται πλέον όλη η δουλειά του συγκροτήματος, καταφέρνουν να φιλτράρουν όλες τις επιρροές τους άρτια, διαμορφώνοντας έναν πιο προσωπικό ήχο. Είναι πραγματικά σε πολύ καλό δρόμο και προσδοκούμε περισσότερα από αυτούς. Well done guys!!!!



New Past setlist :
1.Descending
2.My Only Friend
3.Heads or Tails
4.Ascendiing
5.Memory



Πλέον φτάσαμε στο σημείο καμπής σε ένα γεμάτο Death Disco, το οποίο ανυπομονούσε να δει ζωντανά τους εκφραστές της μελαγχολίας και του λυρισμού. Oι ANTIMATTER έπαιζαν χωρίς αντίπαλο. Βέβαια στην αρχή αντιμετώπισαν ορισμένα τεχνικά θέματα (π.χ. με το λαπτοπ με τα προηχογραφημένα μέρη, το οποίο κολλούσε), παρ’ όλα αυτά όμως, το συγκρότημα δεν πτοήθηκε  πουθενά,  φανερώνοντας τον άψογο επαγγελματισμό που τους διακρίνει. Το βάρος, κυρίως, δόθηκε στο τελευταίο τους album, το “Black Market Enlightenment”, έναν πραγματικά εξαιρετικό δίσκο, που τους επανέφερε στην ελίτ του ατμοσφαιρικού χώρου.



Ο κόσμος ακολουθούσε τις “προσταγές” του Mick Moss, ο οποίος πραγματικά χωρίς ίχνος βεντετισμού, έδωσε ρεσιτάλ perfoming, καλύπτοντας και τις τεχνικές ατέλειες που παρουσιάστηκαν πιο πάνω με το ιδιαίτερο και φλεγματώδες, Βρετανικό χιούμορ (το οποίο δεν κατανοώ και το θεώρησα περιττό-προσωπικά πάντα).Οι ANTIMATTER όμως, επί σκηνής έχουν όλο το πακέτο για να σε μαγνητίσουν με τις μελωδίες τους, είναι αδύνατο να μην παραδοθείς σε τραγούδια που έχουν φτιαχτεί για να σου προκαλούν συναισθήματα ολοκλήρωσης, και ο κόσμος πραγματικά είχε παραδοθεί σε τραγούδια όπως το “The Third Arm”, “Can of Worms”, “The Last Laugh”, “Black Eyed Man”, “Monochrome” και το προσωπικά αγαπημένο μου, που είναι και διασκευή στους μέγιστους Pink Floyd, το “Welcome to the Machine”, όπου η συναισθηματική φόρτιση είχε “πιάσει κόκκινα”.



Τα πάντα είχαν μία ιδανική ροή και το κοινό έδειχνε να το απολαμβάνει σε πολύ μεγάλο βαθμό, αν και παρατηρούσα μία ολοένα και μεγαλύτερη κόπωση στην φωνή του Mick Moss, ο οποίος αν και επαγγελματίας “ζορίστηκε” να ολοκληρώσει το set. Άλλωστε και ο ίδιος προς το τέλος του live, παραδέχτηκε ότι είχε καταπονηθεί ιδιαίτερα στο ταξίδι αυτό και πονούσε σε αρκετά σημεία του σώματός του, παρ’ όλα αυτά όμως, εμείς τον συγχωρούμε, τoυς αγαπάμε, πράγμα που φάνηκε έμπρακτα και στο χειροκρότημα που ακολούθησε, μετά την βαθιά υπόκλισή τους στο Αθηναϊκό κοινό. Έτσι, η βραδιά έκλεισε με παρά πολύ όμορφο τρόπο, αφήνοντάς μας με έντονα αισθήματα. Ευχαριστούμε πολύ ANTIMATTER, mission accomplished!!!!



Antimatter setlist :
     1.The Third Arm
     2. Stillborn Empires
     3. Can of Worms
     4. Partners in Crime
     5. Black Eyed Man
     6. The Last Laugh
     7. Monochrome
     8. Paranova
     9. Killer
   10. Welcome to the Machine
   11. Wide Awake in the Concrete Asylum
   12. Redemption
   13. Leaving Eden
   14. Between the Atoms
   15. Sanctification

Φωτογραφίες : Χρήστος Λεμονής / Chris Lemonis Photography

Βίντεο : Γιάννης Φράγκος

862
About Γιώργος Μακρής 90 Articles
Η μουσική για εκείνον είναι μία, ενιαία και αδιαίρετη, καθώς θεωρεί πως τα πάντα είναι θέμα οπτικής και αισθητικής του καθενός. Πιστεύει πως ο σεβασμός είναι δεδομένος, τα πάντα ρει, η έρευνα, είναι βαθιά μέσα του και όλα γύρω του περιμένουν να εξερευνηθούν. Θα τον ακούσεις να μονολογεί «… η ζωή είναι μουσική, το θέμα είναι πόση μπορούμε να αντέξουμε...».