Μέρα Σάββατο, ώρα 20.30 βάλε-βγάλε και φτάνω στο Piraeus 117 Academy ανυπομονώντας να δω την πρώτη εμφάνιση των Wardruna στη χώρα μας. Ο χώρος γεμάτος, ευδιάθετος κόσμος, πολλοί είχαν βαφτεί ή φόρεσαν στολές που θυμίζουν παραδοσιακές Σκανδιναβικές, δίνοντας έτσι τη δική τους νότα στη βραδιά.
Η σκηνή ήταν ήδη στολισμένη με το background σκηνικό των Wardruna, ένα πελώριο και επιβλητικό λευκό πανί σκισμένο και επενδεδυμένο με συγκεκριμένα μοτίβα. Οι οιωνοί ήταν λίαν ευνοϊκοί για το τι θα ακολουθήσει.
21.00 ακριβώς, η μπάντα κάνει την είσοδό της στη σκηνή με το “Tyr” από το “Runaljod-Ragnarok” μετά ζητωκραυγών του κοινού. Άνευ χαιρετισμών και καλωσορισμάτων, οι πρώτες μπάσες νότες από παραδοσιακά χάλκινα πνευστά, μας βάζουν στο κλίμα και ακολουθούν οι χορωδιακές φωνές που οδηγούν το κομμάτι. Εξαιρετικό ξεκίνημα για να ακολουθήσει από τον ίδιο δίσκο το Wunjo, πιο πομπώδες και ρυθμικό. Προτού συνεχίσω όμως στο υπόλοιπο του μενού, να σημειώσω έναν παράγοντα σε μία συναυλία που, αν και παραβλέπεται να προσεχθεί πολλές φορές, είναι ίσως ο σημαντικότερος στην σκηνική παρουσία της μπάντας: ΦΩΤΑ! Ο φωτισμός των Wardruna ήταν πραγματικά αριστουργηματικός, με το σκηνικό να φωτίζεται ολόκληρο σε διάφορους χρωματισμούς που αρμόζουν στην ατμόσφαιρα του κάθε κομματιού και επάνω του να προβάλλονται ρυθμικά τεράστιες σκιές των μελών του σχήματος.
Συνεχίζουμε στο “Bjarkan” από τον πρώτο δίσκο, σε πιο τελετουργική ατμόσφαιρα ώστε να υποδεχθεί τα “Heimta Thurs” και “Thurs”, από τον ίδιο δίσκο. Η μετάβαση από το “Heimta Thurs” στο “Thurs”, έγινε με ένα ξέσπασμα των μουσικών και μία κραυγή της Lindy Fay Hella, ενώ τα φώτα θύμιζαν καταιγίδα. Το ανθρώπινο σώμα έχει κατά μέσο όρο 5 εκατ. τρίχες, το Piraeus χωράει περί τα 1800 άτομα, άρα είμαστε κοντά στις 9 δισεκατομμύρια όρθιες τρίχες τη συγκεκριμένη στιγμή. Πάμε παρακάτω.
Επιστροφή στο “Ragnarok”, με τα “Runaljod” και “Raido”, με το δεύτερο να κλείνει με την hagelharpa του Einar Selvik. Τα φώτα χαμηλώνουν, το υπόλοιπο του σχήματος μένει στο σκοτάδι και ο Einar ερμηνεύει μόνος του το “Voluspa” από τον τελευταίο δίσκο “Skald”. “Ζεστή” ερμηνεία, ώστε να μας “παγώσει” κατόπιν στο “Isa” (πάγος), στο οποίο ο Einar αποχωρεί και τη σκυτάλη έχει η Linda για να μας οδηγήσει στα παγωμένα “ηχοτοπία”.
Υπόκωφοι κοχλασμοί και βρυχηθμοί σημάνουν την αρχή του 10λεπτου έπους “Urur”. Αργόσυρτο και ατμοσφαιρικό, μας οδηγεί στο επιβλητικό “Algir-Stien Klarnar” και το τελευταίο κομμάτι του πρώτου δίσκου, “Dagr”, σηματοδοτώντας και το τέλος των κομματιών από αυτόν το δίσκο για σήμερα.
Έχουμε φάει το γάιδαρο και μας μένει η καλύτερη ουρά που θα μπορούσα να ζητήσω. Οι παρατηρητικότεροι εκ των ακροατών, δικαίως αναρωτήθηκαν πώς και μετά από 12 κομμάτια μέσα στο set, δεν έχουμε ακούσει ακόμα τίποτα από “Yggdrasil”, που θα τολμήσω να χαρακτηρίσω “magnum opus” των Wardruna μέχρι στιγμής. Ο λόγος ήταν ότι μας φύλαγαν ένα σερί των καλύτερων κομματιών τουs για τώρα. Με τη σειρά που εμφανίζονται και στο δίσκο, “Rotlaust Tre Fell”, “Fehu” και “Naudir” ξεσηκώνουν το ήδη κατενθουσιασμένο κοινό και καταλήγουν στο επίσης αγαπημένο “Odal” από το “Ragnarok”.
Αφού ακουστούν οι τελευταίες χορωδιακές νότες του “Odal”, έρχεται η πρώτη φορά που ο Einar απευθύνει το λόγο προς το κοινό, ευχαριστώντας το υπέρθερμο χειροκρότημα που γέμιζε κάθε στιγμή σιγής μεταξύ των κομματιών. Προλογίζει το επόμενο κομμάτι με μία αναφορά στη σχέση των Wardruna με την παράδοση, τονίζοντας ότι δεν πρόκειται περί ρομαντισμού και εξιδανίκευσης του παρελθόντος, αλλά χρησιμοποιώντας ιδέες που έχουν αξία στο σήμερα για να δημιουργηθεί κάτι καινούριο για τους ανθρώπους του σήμερα. Αναφέρεται στα τραγούδια που συνόδευαν τις γέννες, τους γάμους, τις σπορές, τις σοδιές και φυσικά τον θάνατο, για τον οποίο και μίλαγε το επόμενο-και τελευταίο-κομμάτι του set, το “Helvegen”.
Αγαπημένο μεταξύ των οπαδών καθώς και τελευταίο κομμάτι του “Yggdrasil”, δεν θα μπορούσε να δοθεί καλύτερο κλείσιμο στη συναυλία. Ακολουθεί χειροκρότημα που δεν έχω ξαναδεί σε συναυλία και που απαιτούσε τουλάχιστον ένα κομμάτι ακόμα. Μετά απαιτήσεως του κοινού λοιπόν, ο Einar μας λέει την ιστορία του θανάτου του Ragnar Lothbrok, του γνωστού viking ο οποίος εκτελέστηκε σε έναν λάκκο με φίδια. Το κομμάτι που μιλάει γι’ αυτό, είναι το “Ormagardskvedi”, από το τελευταίο πόνημα “Skald”, το οποίο ερμήνευσε μόνος του με την hagelharpa.
Τόσο η μπάντα όσο και οι παρευρισκόμενοι, αναμένουν το επόμενο ραντεβού των Wardruna στην Ελλάδα, αφού το παρόν χάρισε χαμόγελα τόσο στο κοινό όσο και στο ίδιο το σχήμα. Υποδειγματική βραδιά, τόσο από την απόδοση των Wardruna, την τυπικότατη και αποτελεσματική διοργάνωση, αλλά και τη συμπεριφορά του κοινού.
Εις το επανιδείν!
Wardruna setlist:
1.Tyr
2.Wunjo
3.Bjarkan
4.Heimta Thurs
5.Thurs
6.Runaljod
7.Raido
8.Voluspa
9.Isa
10.Urur
11. Algir – Stien Klarnar
12. Dagr
13. Rotlaust Tre Fell
14. Fehu
15. Naudir
16. Odal
17. Helvegen
Encore:
18. Ormagardskvedi
Φωτογραφίες : Χρήστος Λεμονής
653 
