Οι μυημένοι του μελωδικού ήχου γνωρίζουν πως οι βρετανοί AIRRACE είχαν βγάλει ένα εκπληκτικό ντεμπούτο το 1984 με τίτλο “Shaft Of Light” (επανεκδόθηκε το 2009) στο οποίο τύμπανα έπαιζε ο Jason Bonham και ενώ ξεκίνησαν με τις καλύτερες προϋποθέσεις μιας και είχαν για παραγωγό τον Beau Hill (Ratt, Winger κ.α) και άνοιγαν τις συναυλίες των Queen, AC/DC και Meat Loaf, ξαφνικά τα ίχνη τους χάθηκαν και να, εν έτει 2011 τα παλληκάρια επέστρεψαν με το άλμπουμ που έχει το συμβολικό τίτλο “Back to the Start”.
Ο βασικός κορμός έχει μείνει ο ίδιος με τους Keith Murrell στα φωνητικά (αργότερα πήγε στους Mama’s Boys), τον Laurie Mansworth στην κιθάρα και τον Jim Reid στο μπάσο ενώ το πάζλ συμπληρώνουν οι Chris Williams (keyboards), o Simon Dawson (ντραμς) και ο Dean Howard στην κιθάρα. Τώρα το καινούργιο τους άλμπουμ ακούγεται αρκετά φρέσκο και θα ικανοποιήσει τους οπαδούς του βρετανικού aor αν και οι αναφορές σε Boston, Journey, Toto και Reo Speedwagon είναι χαρακτηριστικές. Τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι τα : “Two of Kind” (φέρνει μνήμες από τις καλές εποχές των Foreigner), το “Call Me Anytime” που αντιγράφει “στεγνά” το Hold the Line, το “So Long” είναι ένα μικρό κομψοτέχνημα και η φωνή του Keith Murrell είναι μοναδική και σε αυτό βοηθά η άψογη ενορχήστρωση που δημιουργούν μία άκρως γοητευτική σύνθεση. Τα “When Baby”, “Wrong Way Out” και το ομότιτλο τραγούδι δείχνουν την πιο hard rock πλευρά του γκρουπ, όπου όμως η εμπνευσμένη μελωδία έχει πάντα τον κυρίαρχο ρόλο. Το άλμπουμ κλείνει με μία ξεγυρισμένη aor-ια που φέρνει τον τίτλο “What More Do You Want From Me?” και με ένα ρεφρέν που σε γυρνά σε νοσταλγικές εποχές. Οι AIRRACE με το “Back to the Start” απέδειξαν ότι παρά την πολυετή αδράνεια τους δεν ξέχασαν τα βασικά συστατικά του melodic/ aor rock, που δεν είναι άλλο από το να συνθέτεις απλή, λιτή και όμορφη μελωδία πάνω σε μία εξαίσια φωνή και με τις κιθάρες να παίζουν τα πρέποντα χωρίς υπερβολές και φιγούρες. Η μπάντα συνέχισε εκεί που σταμάτησε πριν από τρεις δεκαετίες και εύχομαι ολόψυχα το επόμενο άλμπουμ τους να μην αργήσει τόσο πολύ διότι όταν κυκλοφόρησε το ντεμπούτο τους ήμασταν στο γυμνάσιο, τώρα γίναμε πατεράδες οπότε μην γίνουμε και παππούδες για να τους απολαύσουμε ξανά…
572 
