Weedpecker, Sunnata (7/3/2019) Death Disco club

Μπορεί η μουσική, αναλόγως το είδος, να ταιριάξει με τις διαθέσεις του καιρού; Φυσικά και μπορεί! Με την άνοδο των θερμοκρασιών και τις ευχάριστες καιρικές συνθήκες τις τελευταίες ημέρες, είναι πραγματικά ελκυστικό να ακούς rock μουσική, πόσο μάλλον stoner, γιατί ζεσταίνει (όπως και ο ήλιος) το “είναι” σου.

Με αφορμή το παραπάνω γεγονός, το βράδυ της Πέμπτης καταφέραμε να απολαύσουμε από κοντά τους Πολωνούς rockers Sunnata και Weedpecker, οι οποίοι έδωσαν την παρθενική τους εμφάνιση στην Αθήνα στο club Death Disco, μία ιδανική ευκαιρία, γεμάτη με ψυχεδελικούς και stoner/doom ήχους.



Φτάνοντας στο μαγαζί, δυστυχώς αρχικά η έλευση του κόσμου ήταν μικρή. Ευτυχώς, για εμάς τους παρευρισκόμενους, αυτό δεν φάνηκε να πτόησε και πολύ τους Sunnata, καθώς ήταν εκείνοι που έκαναν την αρχή, ανοίγοντας το live. Τα τέσσερα μέλη του συγκροτήματος, οι Michał Dobrzański (μπάσο), Szymon Ewertowski (κιθάρα, φωνητικά), Adrian Gadomski (κιθάρα, φωνητικά) και Robert Ruszczyk (κρουστά), έλαβαν θέσεις για ένα μουσικό show που έμοιαζε, μεταξύ φίλων. Οι μαύρες και φαρδιές φορεσιές τους, προσωπικά μου τράβηξαν την προσοχή, ενώ αναμφισβήτητα ήταν ενδεικτικές στο mood του κλίματος.



Κατά τη συναυλία τους, τους συνόδευαν ακόμα πολλά εφέ καπνών, τα οποία έδωσαν την εντύπωση μιας ολοκληρωμένης οπτικοακουστικής εμφάνισης.  Οι Sunnata, αξίζουν τον χαρακτηρισμό “ανερχόμενοι” μουσικοί, καθώς υιοθετούν σωστά τη συνταγή αυτού που πρέπει να ονομάζεται stoner. Η μουσική τους είναι αφαιρετική, χωρίς όμως να χάνει το σκοπό της, και λίγο μυστικιστική, με τα αργόσυρτα, λιτά και τα άκρως συναισθηματικά solos και riffs, φλερτάροντας έντονα επίσης με τα είδη των doom και grunge. 



Έχοντας κυκλοφορήσει πριν από ένα χρόνο ακριβώς το τρίτο και πιο πειραματικό album τους, “Outlands”, ήταν ιδανική ευκαιρία να ξεκινήσουν την ερμηνεία τους από εκεί, με τα “Lucid Dream”, “The Ascender” και στη συνέχεια με το ομώνυμο κομμάτι. Αξιοθαύμαστες και ταξιδιάρικες συνθέσεις, οι οποίες ενέχουν ισόποσες δόσεις ψυχεδέλειας και ανατολίτικου χαρακτήρα, μολονότι τα φωνητικά τόσο του Szymon όσο και του Adrian, ζωντανά ήταν  ισοπεδωτικά σε ένταση, αλλά και σε όγκο. Εκεί, ήταν αδύνατον να μην τα χάσουμε για λίγο και να μην σιγοτραγουδήσουμε τις μελωδίες μαζί τους. Βέβαια, το συγκρότημα δεν παρέλειψε τραγούδια και από παλιότερους δίσκους του. Τα headbangings επήλθαν με τα επιθετικά και δυναμικά “Long Gone” και “Path”, από το δεύτερο album “Zorya” και το τρίτο “Climbing The Colossus”, αντίστοιχα.



Οι συνεχόμενες αλλαγές από το γρήγορο tempo στο αργό και αντιστρόφως στα κομμάτια τους, όπως και οι πιστές εκτελέσεις τους ζωντανά, προκάλεσαν θετική αίσθηση σε όλο το κοινό και αυτό αποδείχθηκε με το ένθερμο χειροκρότημά του. Η σκηνική παρουσία της μπάντας ήταν αψεγάδιαστη, καθώς έδειξε μέσα σε μία ώρα, την μεγάλη όρεξη και το μεράκι της να δημιουργεί και να βρίσκεται on stage. Οι Sunnata ήρθαν για να μείνουν και ευελπιστώ να συνεχίσουν να μας απασχολούν στο άμεσο μέλλον πιο εντατικά.



Sunnata setlist:
1. Lucid Dream
 2. Long gone
3. Path
 4. Outlands
 5. The Ascender
 6. Hollow Kingdom
 7. Fomalhaut



Λίγο πριν τις 23:00, μετά την αλλαγή των groups και την κατάλληλη προετοιμασία του σκηνικού, την σκυτάλη πήραν οι επίσης Πολωνοί Weedpecker, για να μας ξεσηκώσουν με την μουσική τους. Ο αυξανόμενος αριθμός των ατόμων που ήρθαν να παρακολουθήσουν τη συναυλία των τελευταίων, τους έδωσε μεγάλο πάτημα, ώστε να ξεκινήσουν με τους  πειραματισμούς και τα βαριά “τζαμαρίσματα” επί σκηνής. Η τεράστια λατρεία που έχουν οι Weedpecker για τα ‘70s και οι επιρροές τους από αυτή τη δεκαετία σε συνδυασμό με το stoner, είναι χαρακτηριστικά ατού τους, ειδικότερα για όσους είναι γνώριμοι μαζί τους.



Οι Weedpecker ήταν αρκετά δεμένοι μεταξύ τους, καθώς τα καθαρά φωνητικά των, τεχνικού και εκφραστικού κιθαρίστα/τραγουδιστή, σε συνδυασμό με τις είτε γλυκές, είτε ψυχεδελικές κιθάρες και τις στιβαρές μπασογραμμές, εναρμονίζονταν τέλεια και τόνωσαν την βραδιά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ενώ ο καθαρός ήχος ήταν σύμμαχός τους, καθ’ όλη την διάρκεια.  Η διασκευή τους στο αρκετά δημοφιλές τραγούδι από τα ‘70s, “Sons And Daughters”, αποτέλεσε φόρο τιμής στους Queen, το οποίο οικειοποιήθηκαν αισθητά σε έναν βαθμό και ανέδειξαν ιδιαίτερα τις δυνατότητες της μπάντας, ακόμη και σε εκείνους που δεν ήταν εξοικειωμένοι με αυτήν.



Οι συνθέσεις του πρόσφατου και τρίτου δίσκου τους, “Weedpecker III” όμως, ήταν εκείνες που ακουγόντουσαν πιο μεστές στα αυτιά μας, απόδειξη ότι ίσως η μπάντα έχει χτίσει γερές βάσεις για μία ανοδική πορεία για τα επόμενα χρόνια. Tο συγκρότημα κατά τη διάρκεια των “Liquid Sky”, “Embrace”, “Molecule” και “Rise Above” (από το “Weedpecker II”) συνεπήρε τον κόσμο και ανέδειξε έντονα την καλλιτεχνική και την άρτια εκτελεστική του δεινότητα. Ωστόσο, όταν ερμήνευσαν τραγούδια από το πρώτο τους album, σαν τα “Berenjena Pipe” και “Sativa Landscapes”, εμένα προσωπικά με κούρασαν λίγο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν ήταν πολύ καλοί, στο σύνολο. Παρ’ όλα αυτά, το κοινό έδειχνε ικανοποιημένο και καθηλωμένο και με αυτά τα τραγούδια, γιατί το group ήταν απόλυτα αφιερωμένο στην τέχνη του ψυχεδελικού stoner rock.



Το εξαίρετο live των Sunnata και Weedpecker στην Αθήνα, μας έβαλε για τα καλά στο κλίμα της άνοιξης και στην τελική ευθεία για το καλοκαίρι, ενώ παράλληλα αποτέλεσε με βεβαιότητα μία αξιομνημόνευτη συναυλία. Τα συναισθήματα και η ενέργεια που δημιουργήθηκαν κατά την διάρκεια της σχεδόν δίωρης εμφάνισης αμφοτέρων, ήταν συγκλονιστικά και έθεσαν τον πήχη ψηλά για την επιστροφή τους στην χώρα μας στο μέλλον.



Weedpecker setlist:
1.    Rise Above
2.    Liquid Sky
3.    Son and Daughter (Queen cover)
4.    Embrace
5.    Don’t Trust Your Elephant
6.    Berenjena Pipe
7.    Molecule
8.    Sativa Landscapes

Φωτογραφίες : Χρήστος Λεμονής

680
Avatar photo
About Δικαία Οικονομάκη 83 Articles
Μεταξύ ημέρας και νύχτας η νοσηλεύτρια του περιοδικού απολαμβάνει στον ελεύθερό της χρόνο να ακούει μελωδικές metal μουσικές Σκανδιναβικής προέλευσης που εστιάζουν έντονα στην μελαγχολία και στην ατμόσφαιρα. Βέβαια ποτέ δεν λέει όχι και σε άλλα subgenres της metal μουσικής και στο ευρύ και πολυποίκιλο είδος του rock. Α, και στον καφέ!