Kαι ποιος από εμάς δεν φαντάζεται, κάθε φορά που ακούει κάποιους από τους “πρoπάτορες” της μουσικής μας, ένα νέο “μουσικό υβριδισμό”, αποτέλεσμα διασταύρωσης πολλών γενετικά μουσικών ιδιωμάτων, τα οποία όμως εκφράζουν κάποιο κοινό χαρακτηριστικό με διαφορετικό, ενδεχομένως, τρόπο; Ε, καμιά φορά λοιπόν, το “brainstorming” εκεί στην Frontiers, ξεπερνάει κάθε προσδοκία μας!
Γιατί, πώς αλλιώς να εξηγηθεί όλο αυτό;
Πώς να εξηγηθεί αλλιώς ότι βρέθηκαν μαζί, κάτω από την ίδια παραστατική λειτουργία και το ίδιο μουσικό brand, οι συγκεκριμένοι μουσικοί κολοσσοί, οι κύριοι Tim “Ripper” Owens (Judas Priest, Iced Earth), Chris Caffery (Savatage,Trans-Siberian Orchestra), Steve DiGiorgio (Testament, Death) και Mark Zonder (Fates Warning); Kαι μάλιστα, υπό την καθοδήγηση του δαιμόνιου παραγωγού Roy-Z (Bruce Dickinson, Rob Halford, Tribe Of Gypsies). Πολυπράγμων, πολυπρόσωπος και πολυσχιδής προσωπικότητα ο κύριος Roy-Z! Στους Westbound τον αφήσαμε, στους Spirits Of Fire τον βρήκαμε!
Το ντεμπούτο των Spirits Of Fire, είναι ό,τι ακριβώς έχεις ήδη φανταστεί, χωρίς πολλά “φρουφρού και αρώματα”. Τόσα χρόνια το ήθελες, το περίμενες και επιτέλους το έχεις! Οι μουσικές επιθυμίες σου, γίνονται πραγματικότητα. Οι Savatage συναντούν τους Judas Priest! Κοσμική σύμπραξη μουσικών προσωπικοτήτων με τεράστια ιστορία στην πλάτη τους. Ένα ηχητικό, “μουσικό κράμα”, με τελικό μείγμα που έχει τη δική του μοναδική προσωπικότητα και δυναμιτίζει, αλλά και ισοπεδώνει τα πάντα στο πέρασμά του. Σχεδόν. Θα μου πεις, γιατί σχεδόν; Γιατί θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρξει και συνέχεια με δεύτερο δίσκο.
11 κλασσικά, heavy κομμάτια, φιλτραρισμένα ξεκάθαρα μέσα από την αισθητική των Savatage και Judas Priest, αλλά και τις απαραίτητες σε σημεία τονωτικές Testament και Fates Warning “ενέσεις”, απαρτίζουν το Spirits Of Fire, για να μην μείνει κανείς παραπονεμένος από τους οπαδούς αυτών των σχημάτων. Ηeavy riffs, δυναμικά speed/thrash ξεσπάσματα, high tempo κιθάρες, ογκώδη drums, σχιζοφρενικά και ξέφρενα solos, τα γνωστά σε όλους ουρλιαχτά, αλλά και groovy, σε σημεία, φωνητικά του Tim, και σε γενικότερο πλαίσιο θα διατύπωνα ότι ο κάθε ένας μέσα σε αυτό το “supergroup”, έχει φέρει το δικό του μοναδικό αποτύπωμα για να το ενώσει με τους υπολοίπους, ανταλλάσσοντας συναισθήματα, σκέψεις, γνώσεις και εμπειρίες, σε μία “μουσική τελετή”, με έντονο μυστηριακό χαρακτήρα.
Θα αισθανθείς στο πετσί σου σίγουρα τον Chris Oliva, και είναι απόλυτα φυσιολογικό, όταν έχεις τον Chris Caffery που μαθήτευσε δίπλα στον Jon Oliva και τον Paul O’Neill. Θα ακούσεις νοερά τον Chuck Billy, θα σκοντάψεις απρόσμενα πάνω στο “Painkiller” των Priest, θα νιώσεις τον Brian Johnson μέσα από τον Tim, και τόσα άλλα. Είπαμε, τεράστιοι “σεσιονάδες” μουσικοί (που μόνο χθεσινοί δεν είναι στην “πιάτσα”) είναι όλοι τους. Ο κάθε ένας χωριστά, έχει βάλει το δικό του κομμάτι σε αυτό το μεταλλικό “μουσικό puzzle”.
Δεν θα ξεχωρίσω κομμάτι, γιατί δεν θεωρώ ότι υπάρχει κάποιο filler εδώ μέσα. Μία άψογη, νεοσύστατη μουσική παράσταση, από παλαιές καραβάνες που είναι “μανούλες” στο να διεγείρουν τα αισθητήρια όργανα της ακοής σου και να προκαλούν απανωτές μεταβολές στο συναισθηματικό σου IQ. Nα είσαι απροετοίμαστος, για τις μεταβολές που θα σου προκαλέσουν τα “μεταλλικά ηχητικά κύματα”. Τόσο το καλύτερο. Ίσως τίποτα καινούριο δεν θα βρεις στο Spirits Of Fire, θα πουν κάποιοι. Ίσως στο αμείλικτο πέρασμα του χρόνου να ξεχαστεί όπως και τόσα άλλα, θα πουν κάποιοι άλλοι. Ε, και τί με αυτό; Νιώσε, για όσο διαρκέσει, τη δυναμική του πρωτόγονου και του ακατέργαστου, που κουβαλάει αυτό το κουαρτέτο που δεν μεγάλωσε ποτέ. Στην “εφηβεία” είναι ακόμα όλοι τους. Είμαι σίγουρος!
https://www.facebook.com/SpiritsOfFireBand/
597 
