Έχουν περάσει δεκαοχτώ χρόνια από τότε που άκουσα για πρώτη φορά το όνομα των Avantasia και του κύριου Tobias Sammet. Θυμάμαι, τότε, ότι διάβασα στο Metal Hammer για ένα νεαρό φέρελπι τραγουδιστή, που ήδη είχε μία μπάντα τους Edguy, ότι ετοιμάζει μία power metal opera με αρκετούς γνωστούς guests και η είδηση αυτή φυσικά κέντρισε τότε το ενδιαφέρον μου.
Βέβαια, κράτησα στην αρχή μικρό καλάθι, αφού εκείνη την εποχή η ενημέρωση από το internet ήταν “στα σπάργανα”, το αγαπημένο power metal είχε ήδη αρχίζει να “τελματώνει”, ενώ και το εγχείρημα να συνθέσεις μία metal opera είναι από μόνο του αρκετά δύσκολο. Όταν όμως έβαλα το “The Metal Opera” στο cd player να παίξει , κατάλαβα από την αρχή ότι ο δίσκος ήταν φανταστικός, με το εγχείρημα να ξεπερνά κατά πολύ τις προσδοκίες μου! Ήμουν πλέον φανατικός οπαδός των Avantasia και γεμάτος θαυμασμό για τον Sammet.
Τα χρόνια πέρασαν, οι Avantasia μεγάλωσαν εμπορικά και κυκλοφόρησαν φοβερούς δίσκους και ο Tobias με τους διάσημους φίλους του, επιστρέφει με το όγδοο album (ποιος θα το πίστευε τότε;) το “Moonglow”. Αυτή τη φορά, στο “Moonglow”συμμετέχουν οι παλιοί: Ronnie Atkins (Pretty Maids), Bob Catley (Magnum), Eric Martin (Mr Big), Jorn Lande (Jorn, ex-Masterplan, Michael Kiske (Helloween)), Geoff Tate (ex Queensryche), με νέο αίμα τους Mille Petrozza (Kreator), Hansi Kursch (Blind Guardian) και Candice Night (Blackmore’s Night), τη μοναδική γυναικεία φωνή της παρέας. Την “εντεκάδα” συμπληρώνουν το επί χρόνια “δεξί χέρι” του Sammet και κιθαρίστας Sascha Paeth (ex-Heavens Gate) και ο επίσης στενός συνεργάτης του στα πλήκτρα Michael “Miro” Rodenberg (ex-Trillium, ex-Luca Turilli).
Αρχικά πρέπει να κάνω ειδική μνεία στο εξώφυλλο, που το φιλοτέχνησε ο Alexander Jansson, το οποίο είναι πανέμορφο και σε εισάγει κατευθείαν στον κόσμο που δημιούργησε ο ιδιοφυής Γερμανός και είμαι σίγουρος ότι θα το ζήλευε μέχρι και ο Tim Burton. Η νέα κυκλοφορία των Avantasia περιέχει έντεκα συνθέσεις από τις οποίες η μία αποτελεί διασκευή στο γνωστό pop τραγούδι “Maniac” του Michael Sembello. Η μουσική κατεύθυνση του δίσκου είναι ίδια με την πορεία που έχουν πάρει οι Avantasia από το 2010 και μετά, με τη διπλή κυκλοφορία των “Angel of Babylon”/“The Wicked Symphony”. Δηλαδή μία rock πλέον opera, που έχει στοιχεία από κλασσικό rock, ΑOR, hard rock,metal,κλασσική μουσική και μερικές φορές περιλαμβάνει ακόμα και pop αναφορές. Φυσικά, για άλλη μία φορά ο Sammet καταφέρνει να συνδυάσει όλα τα παραπάνω είδη με εξαιρετική μαεστρία και να παρουσιάσει ένα άρτιο αποτέλεσμα, αντάξιο και των ονομάτων που έχει μαζέψει.
Πρώτο τραγούδι του νέου δίσκου είναι το “Ghost in the Moon”, στο οποίο έχει αναλάβει εξ’ ολοκλήρου τα φωνητικά ο Sammet και δείχνει το πού μπορούν να φτάσουν οι Avantasia του σήμερα. Το κομμάτι ξεκινά μόνο με τη φωνή του Tobias και πιάνο, και σιγά σιγά φτάνει στην κορύφωση, οδηγούμενο από όμορφα riffs και solos, καταλήγοντας στο θεαματικό ρεφραίν. Ένα δεκάλεπτο τραγούδι, που δεν σε κάνει να βαρεθείς ούτε στιγμή. Ακολουθεί το πιο επιθετικό “Book of Shallows”, στο οποίο συμμετέχουν και οι Petrozza, Kursch και Jorn Lande. Από τις κορυφές του δίσκου!
Αλλαγή τελείως σκηνικού με το “Moonglow”, το οποίο έχει κάτι από την “αύρα” των Nightwish, με το τραγούδι να είναι κομμένο και ραμμένο για τη φωνή της Candice. Θα έλεγα η πιο pop σύνθεση, αλλά αρκετά “πιασάρικη”. Και επειδή “χαλαρώσαμε”, πάρε το έπος “The Raven Child”, με τους Lande, Kursch και Sammet να δίνουν φοβερές ερμηνείες. Φανταστικό κομμάτι, από τα καλύτερα που έχουν γράψει! Αλλαγή και πάλι, με το “Starlight”. Εδώ, κυρίαρχο ρόλο έχουν τα πλήκτρα, διαθέτει ωραίο ρεφραίν και γενικά είναι ένα ευχάριστο κομμάτι στο οποίο συμμετέχουν οι Sammet και Atkins.
Έχουμε φτάσει στη μέση του “Moonglow” και ήρθε η ώρα να μπει στο παιχνίδι ο κύριος Tate, πρώτα με την μπαλάντα “Invincible”, που είναι η πιο μικρή δημιουργία του album και στη συνέχεια με το groove-άτο “Alchemy”, με τον Geoff να αποδεικνύει ότι ακόμα το’ χει, ανεβάζοντας επίπεδο τις έτσι και αλλιώς εξαιρετικές συνθέσεις. Μακράν ότι καλύτερο έχει τραγουδήσει από τότε που έφυγε από τους Queensryche, μαζί με τη συμμετοχή του στο “Seduction of Decay” από το “Ghostlight”. To “The piper at the gates of dawn”, χωρίς να είναι κακό, είναι η πιο μέτρια στιγμή του δίσκου. Ένατο τραγούδι το “Lavender”, με τον Bob Catley να αναλαμβάνει τα ηνία και να κάνει το καθήκον του στο έπακρο, τραγουδώντας με αρκετό συναίσθημα, σε ένα κομμάτι γεμάτο ωραίες μελωδίες και πολύ καλή ενορχήστρωση. Το “Requiem for a dream” είναι το δέκατο κομμάτι του “Moonglow” και ο Sammet κλείνει το μάτι σε όλους όσους τον αγαπήσαμε στα πρώτα χρόνια (πιο power metal πεθαίνεις), με τον Michael Kiske να χαρίζει τη θεϊκή φωνή του.
Η μόνη ένσταση που έχω με τον Kiske, είναι ότι θα ήθελα να τον ακούσω και σε περισσότερα τραγούδια, και σε, όχι απαραίτητα, power metal προσανατολισμό. Ο δίσκος κλείνει με την καλή διασκευή στο “Maniac”, όχι όμως τόσο καλή όσο η διασκευή που έκανε πριν μερικά χρόνια ο Gus στο The “Premonition”.
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω αν το “Moonglow” είναι ο καλύτερος, ή o χειρότερος δίσκος που έχουν βγάλει οι Avantasia στην μετά “The Metal Opera” εποχή, αυτό που ξέρω είναι ότι για άλλη μία φορά ο κ. Tobias Sammet, μας παραδίδει ένα εξαίρετο album, το οποίο στέκεται στο ίδιο ύψος με τα προηγούμενα αριστουργήματα του παρελθόντος και περιμένει από εμάς να ανακαλύψουμε τη μαγεία του. Πρέπει να αντιμετωπιστεί όχι μόνο σαν απλή μουσική, αλλά σαν ένα έργο τέχνης και φυσικά προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλους και όλες.
https://www.facebook.com/avantasia
http://www.tobiassammet.com/eng/index.php
796 
