Ο Φεβρουάριος αρχίζει να φεύγει, τα lives όμως δεν τελειώνουν!
Το Σάββατο το βράδυ, υπήρχε ένα αρκετά ενδιαφέρον live tribute, στον ένα και μοναδικό Warrel Dane. Ο ξαφνικός χαμός του, έριξε σε βαρύ πένθος όλη τη μεταλλική κοινότητα και τέτοια live είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής.
Το τσουχτερό κρύο και η ελαφριά χιονόπτωση, ήρθε να συμπληρώσει το “θλιμμένο” του πράγματος. Η διαδρομή προς την Αθήνα, με ακούσματα από την πορεία του Warrel Dane στο heavy metal, ήταν σα να περνάει η ταινία της ζωής του μπροστά από τα μάτια μου.
Οι πόρτες θα άνοιγαν κατά τις 21:00, αλλά από τη μία η κακοκαιρία και από την άλλη η κίνηση στους δρόμους, δεν με άφησαν να είμαι ακριβώς στην ώρα μου. Έτσι, φτάνοντας έξω από το venue κατά τις 21:30 θεώρησα ότι θα έχει ξεκινήσει το live. Για καλή μου τύχη, δεν είχε ξεκινήσει ακόμα λόγω της μικρής προσέλευσης του κόσμου. Αυτό με ευχαρίστησε, γιατί θα παρακολουθούσα από την αρχή τί καλό είχαν ετοιμάσει οι Bigus Dickus για τον εξέχοντα αυτό καλλιτέχνη.
Η “tribute μηχανή” των Bigus Dickus, είχε ετοιμάσει μία special βραδιά, με αρκετούς guests και ένα setlist που περιελάμβανε πολλά κομμάτια από όλη σχεδόν τη δισκογραφία του τεράστιου Warrel Dane.
Εκεί γύρω στις 21:45, άρχισαν να παίζουν σε ένα video wall κάποια τραγούδια του Warrel και να προβάλλονται ομιλίες κάποιων καλεσμένων, πιθανόν από την κηδεία του. Ένα αξιόλογο και ταυτόχρονα συγκινητικό ξεκίνημα, μίας πολύ συναισθηματικής βραδιάς.
Οι θεατές, είχαν γίνει περισσότεροι όταν κατά τις 22:00 οι Bigus Dickus ανέβηκαν στη σκηνή για το κυρίως μενού. Το fun club Neon Dreamers, ήταν μαζί τους καθ’όλη τη διάρκεια της βραδιάς για να τους βοηθήσουν και να τους στηρίξουν, σε αυτό το δύσκολο εγχείρημα να αποτίσουν φόρο τιμής σε αυτόν τον τεράστιο μουσικό. Το ξεκίνημα, περιείχε μία ευχαριστήρια ομιλία του group προς τους παρευρισκόμενους και στη συνέχεια, οι Bigus Dickus “έβαλαν μπροστά τη μηχανή”.
Λένε ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, οπότε το “Beyond Within” ήταν η αρχή που άρμοζε σε αυτό το live. Πρώτο κομμάτι λοιπόν και πρώτος guest του show ο Κωνσταντίνος Τζαλαλής των The Departed Project και Urizen. Η στιβαρή φωνή του, έδωσε την απαραίτητη δυναμική στο τραγούδι και οι καμιά πενηνταριά fans του Warrel το ευχαριστήθηκαν. Συνέχεια με το “This Sacrament”, από το δεύτερο album των Nevermore και την εξαιρετική ερμηνεύτρια Ρεβέκκα Γεωργιάδου των Nochnoy Dozor στα φωνητικά. Μία δυνατή ερμηνεία, για ένα δυνατό κομμάτι και το κοινό άρχισε να ζεσταίνεται για τα καλά.
Και κάπου εδώ, ήταν η στιγμή για το αμιγές group να παίξει για τον Warrel Dane. Τα “Deconstruction” και “Final Product”, δόνησαν τη σκηνή του Temple. Τα τρία επόμενα τραγούδια, είχαν ως κιθαριστικό οδηγό τον Harry Στεφανάτος των Terra Incognita. Εξαιρετική προσέγγιση, στην προσέγγιση των Nevermore για το “Love Bites” των metal gods Judas Priest, και δυνατές ερμηνείες στα “Inside Four Walls” και “Next In Line”. Τη σκυτάλη ανέλαβε και πάλι η Ρεβέκκα Γεωργιάδου, για να γίνει το ντουέτο στο “Dreaming Neon Black”. “This Godless Endeavor”, για τη συνέχεια, και το πλήθος είχε μπει για τα καλά στο κλίμα του live. Το τέλος του πρώτου μέρους, περιελάμβανε το “The Mirror Black” με τον Κώστα Πλατανιά στην κιθάρα, πρώην μέλος της μπάντας, και τον Dee Θεοδώρου των Illusory στη φωνή. Μία απο τις καλύτερες στιγμές της βραδιάς, με μία τρομερή ερμηνεία.
Το δεύτερο μέρος της βραδιάς ξεκίνησε με έναν guest ακόμα, τον Ηλία Γιωτίτσα των Sevengill στη φωνή, ερμηνεύοντας το “Matricide”. Συνέχεια με δύο από τα καλύτερα τραγούδια των Sanctuary, τα “Future Tense” και “Die For My Sins”, με Πλατανιά στην κιθάρα και Αλέξανδρο Σιδεράκο στη φωνή και Πλατανιά και Θάνο Παππά στα τύμπανα, των Outloud και Scar Of The Sun, αντίστοιχα. Δυνατά κομμάτια, με δυνατές ερμηνείες όπως τους αρμόζει. Δύο τραγούδια του “Dead Heart In A Dead World” για τη συνέχεια, τα “The River Dragon Has Come” και “Believe In Nothing”, με τη βοήθεια του Θάνου Παππά στα τύμπανα και των Θεοχάρη Λυρατζάκη στην κιθάρα και Μάριου Κουρούπη στη φωνή, αντίστοιχα. Εξαιρετική δουλειά στα φωνητικά από το Μάριο, που τράβηξε όλα τα βλέμματα.
Ακόμα μία τρομερή στιγμή στη βραδιά, η ερμηνεία του “Forever” από τους Bigus Dickus. Μία εξαιρετική μπαλάντα των Nevermore, που η μπάντα της έδωσε τη δέουσα προσοχή που της αξίζει. Η συνέχεια ήταν καταιγιστική, με τα “The Heart Collector” και “Sentient 6” να παρασέρνουν το πλήθος σε ασταμάτητο headbanging. Το live tribute, έκλεισε το “Enemies Of Reality” μέσα σε μία φορτισμένη συναισθηματικά ατμόσφαιρα και το κοινό να ζητωκραυγάζει για τους Bigus Dickus και για τη διοργάνωση του live αλλά και τις ερμηνείες τους.
Στο τέλος του live, η μπάντα κάλεσε ολους τους guests για την καθιερωμένη φωτογραφία και για να ευχαριστήσουν όλοι μαζί τον κόσμο που τους τίμησε. Κόσμος, που ήταν πολύ λίγος με βάση το όνομα, την προσωπικότητα και τη μουσική παρακαταθήκη του Warrel Dane. Τέτοιες προσπάθειες, αξίζουν μεγαλύτερης αποδοχής από το κοινό για να γίνουν must κάθε χρόνο. Η μπάντα, έδωσε τα πάντα επί σκηνής και αξίζει το χειροκρότημα ενώ το συναυλιακό κοινό, μάλλον το αντίθετο. Θέλουμε ακόμα βήματα προόδου, ως συναυλιακό κοινό.
Η επιστροφή στο σπίτι, υπό τους ήχους των τραγουδιών του Warrel και με τη μανία του χιονιά να με συντροφεύει, ήταν μία εμπειρία μοναδική. Όπως άλλωστε και το live tribute. Εύχομαι το επόμενο να είναι ακόμα καλύτερο και να τιμηθεί δεόντως από τους Έλληνες μεταλλάδες.
Φωτογραφίες: Πέτρος Πεταλάς
663 
