Ο τίτλος του τέταρτου ολοκληρωμένου album των Σουηδών Germ Bomb, που ισχυρίζονται πως εμπνεύστηκαν το όνομα ακούγοντας Dead Kennedys (μάλλον από το “KINKY SEX MAKES THE WORLD GO ‘ROUND”), μου θυμίζει την αγάπη μου για τον James Gist, καλαθοσφαιριστή του Παναθηναϊκού, αλλά όχι, δεν έχει καμιά σχέση με την πορτοκαλί θεά.
Όπως αναφέρει και το δελτίο τύπου της εταιρίας Metal Race, οι Germ Bomb παίζουν αποκαλυπτικό rock ‘n’ roll, επηρεασμένοι από μπάντες όπως οι GBH, Motorhead, Slayer και Toxic Holocaust.
Το σκληρό punk attitude που παραπέμπει στην ένδοξη crust σκηνή που θέριεψε στα 90s στη χώρα τους, οι Slayer-ικές κιθάρες, οι Motorhead-ικές ροκενρολιές είναι στοιχεία ευδιάκριτα ακόμη και στους μη μυημένους στη μουσική τους.
Τα, γεμάτα γράζι και θυμό, φωνητικά του Hampus Kuylenstierna είναι άκρως εθιστικά και οι αργοί ρυθμοί που εξυπηρετούν υπέροχα την ατμόσφαιρα της παραγωγής, βάζουν τον ακροατή γρήγορα στο κλίμα και πείθουν πως αυτό που κάνουν είναι τόσο ειλικρινές που δεν γίνεται να μη σε αγγίξουν, αν έστω και λίγο γουστάρεις τους όμορφους συνδυασμούς διαφορετικών επιρροών.
Αν θα ήθελα να σκεφτώ πότε ένιωσα ξανά τέτοια ατμόσφαιρα, μόνο τους θεούς (συμπατριώτες τους) Death Wolf μπορώ να σκεφτώ, αν και εκείνοι ήταν περισσότερο παραδομένοι στην d-beat παρακαταθήκη του σουηδικού παρελθόντος.
Το ντουέτο αυτό (που συμπληρώνεται με τον τυμπανιστή Pierre Ohlsson) είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που σκέφτομαι ότι η υπερπληροφόρηση και καταιγισμός μουσικών κυκλοφοριών σου κρύβουν εκείνα που πραγματικά σε κλωτσάνε με αφυπνιστικό τρόπο. Αφού τελειώσει αυτό το 38-λεπτο ξυπνητήρι, που συνδυάζει είδη που αναπτύχθηκαν με το απότομο σπρώξιμο του punk στις αρχές της δεκαετίας του 1980, σπεύδω να ακούσω και τα προηγούμενα 3 albums των δυο “τρομοκρατών” από το Göteborg.
Δώστε πόνο, ρε!!!
747 
