Όντως, ότι λέει ο τίτλος.. “Συμπαθητικός συγχρονισμός/ απήχηση” (σε ελεύθερη μετάφραση). Αν και η νέα συνεργασία των δυο “πρώην” Fates, κρίνεται κάπως επικίνδυνη, τουλάχιστον στα αφτιά των όχι και πολύ fun και μυημένων στο progressive heavy/rock ήχο! Και αυτό γιατί στην αρχή είμαι σίγουρος ότι θα σας κουράσει και σε πολλά σημεία θα σας κάνει ν’ απορείτε και αφουγκρασμένοι να αναρωτιέστε… γιατί;
Γιατί ακούγεται τόσο πολυφωνικό (και “ασύγχρονο” σε ορισμένα σημεία), κάνοντας σε να πιστέψεις πως έχεις αφήσει και κάτι άλλο να παίζει ταυτόχρονα; Άσε που με το πρώτο από τα έξι κομμάτια του “Sympathetic Resonance”, σε παίρνουν από τα μούτρα, δίνοντας σου ν’ ακούσεις το 11λεπτο, “Neurotically Wired”!
Η απάντηση είναι εντελώς απλή. Γιατί πρόκειται για ένα άλμπουμ για τους λάτρεις του progressive και δε πρόκειται να γίνει κατανοητό και να παραδοθεί με τη πρώτη! Θέλει λίγο δουλίτσα ώστε αντικειμενικά να πεις τη γνώμη σου, χωρίς να το θάψεις ή να το εξυμνήσεις.
Για εμένα και για τα προσωπικά μου γούστα που δεν είναι των άκρων (τις περισσότερες φορές δηλαδή), δε θα συγκρίνω το “Sympathetic Resonance” με κάτι διαφορετικό από ότι το ίδιο και θα καταλήξω ότι αυτό που άκουσα είναι ένα εξαίρετο μίγμα, εξαίσιας και άρτια τεχνικά παιγμένης μουσικής, το οποίο θα το προτείνω μόνο στους fun του είδους, στους οποίους λατρεύουν να χάνονται στις ικανότητες των υπερηρώων τους. Πάρτε για παράδειγμα το θεϊκό “Any Given Day”! Αποκλείεται να μη κάνει τους οπαδούς (και όχι μόνο) των Fates Warning, να μην προσκυνήσουν!
Για τους υπόλοιπους, είναι απλά μία μουσική παρακαταθήκη, που αξίζει να είναι υπερήφανοι για το τι μουσικάρες βγάζει ο ευρύς χώρος του metal/rock!
424 
