Το να αλλάζεις στυλ και ύφος στη μουσική σου μερικές φορές μπορεί να σου βγει σε καλό. Το να το επιχειρείς και να πας από το κακό στο χειρότερο αποτελεί κατόρθωμα και μια επιβεβαίωση ότι τελικά δεν το ‘χεις. Οι Ιταλοί Even Vast μετά από 10 και βάλε χρόνια αποφάσισαν να επανέλθουν στο προσκήνιο και να κυκλοφορήσουν την τέταρτη ολοκληρωμένη τους δουλειά, με τίτλο “Warped Existence”. Μικρή σημασία έχει και ο τίτλος, αλλά και το νούμερο της κυκλοφορίας μιας και μιλάμε για μια αδιάφορη πατάτα.
Καταρχάς, προσπαθώ να καταλάβω τι ακριβώς προσπαθούν να κάνουν και να παίξουν οι Even Vast. Από το doom gothic με γυναικεία φωνητικά της δεκαετίας του ’90 δηλώνουν πως το έχουν γυρίσει σε dark doom sludge. Dark doom sludge my ass θα πω εγώ, και είναι προσβολή για το είδος να χρησιμοποιούν την ταμπέλα αυτή. Το τέλος των γυναικείων φωνητικών, η μετακόμιση της μπάντας στο Ηνωμένο Βασίλειο, ένας φαζαριστός ήχος και μερικά (αστεία) ξεχειλωμένα φωνητικά δεν φέρνουν την άνοιξη. Μαύρο καταχείμωνο φέρνουν και γέλια.
Σκάει που και που και ένα σαξόφωνο στη μέση του πουθενά και τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο ξεκαρδιστικά. Μουσικά τώρα, αν θέλουμε να περιγράψουμε κάπως το “Warped Existence” πρόκειται για μια alternative προσέγγιση με βαρύ ήχο και αργόσυρτο τέμπο. Οι Soundgarden και οι Alice in Chains συναντούν τους Black Sabbath και όλοι μαζί ψάχνουν να βρουν τους Even Vast και να τους δείρουν.
Το “Warped Existence” μοιάζει με μια προσπάθεια παιδιών δημοτικού χωρίς ταλέντο που αρέσκονται στο να ροκάρουν και το κοινό τους θα μπορούσε να απαρτίζεται από τους περήφανους γονείς που βλέπουν τα παιδιά τους να παίζουν μουσική και χαίρονται. Τυχόν άλλοι παρευρισκόμενοι θα ξεκαρδίζονταν στα γέλια. Αστείες συνθέσεις που περιβάλλονται από μια απαράδεκτη παραγωγή. Και ανέμπνευστο και κακοπαιγμένο. Μακριά!
https://even-vast.bandcamp.com/track/somebody
582 
