Την Κυριακή πάντα την θεωρούσα ωραία μέρα για συναυλία,γιατί ένα καλό live μου δίνει ενέργεια για όλη την υπόλοιπη εβδομάδα. Βέβαια όταν μπήκα στο κύτταρο συνειδητοποίησα ότι τη γνώμη μου την εκστερνίζονται λίγοι καθώς υπήρχαν μόνο καμιά τριανταριά άνθρωποι.
Ακριβώς με την αναγραφόμενη ώρα έναρξης, δέκα λεπτά πριν τις οχτώ, ανέβηκαν στη σκηνή οι Achelous μεταξύ συγγενών και φίλων. Ευτυχώς από το μέσο της εμφάνισης τους σχεδόν γέμισε το κάτω μέρος του Κύτταρο, με τη προσέλευση του κόσμου να παραμένει σταθερή όλη τη διάρκεια της συναυλίας και έτσι δεν πήγε χαμένη η φοβερή εμφάνιση τους.
Οι Αθηναίοι παίζουν επικό metal και τo setlist τους βασίστηκε στο πρόσφατο full length τους “Macedon” αλλά και στο προ τριετίας EP τους “The Cold Winds of Olympus”. Σαν πρώτο συγκρότημα που εμφανίζεται,έχει υποθετικά την δύσκολη αποστολή να ζεστάνει τον κόσμο και να ανοίξει τον δρόμο για τα επόμενα. Για το Αθηναικό συγκρότημα αυτό αποδείχθηκε εύκολο καθώς όλοι ήταν εξοικειωμένοι με το υλικό τους και αυτο δείχνει ότι ο κόσμος έχει αγκαλιάσει την προσπάθεια που κάνουν.
Οι Αchelous ξεκίνησαν δυναμικά, χωρίς να τους εμποδίζει η αρχικά μικρή προσέλευση του κόσμου, και με μπροστάρη τον έμπειρο τραγουδιστή τους Χρήστο Κάππα, o οποίος ήταν αρκετά επικοινωνιακός και συνεχώς αστειευόταν με το κοινό, κατάφεραν να μας πορώσουν με τα τραγούδια τους και δεν ήταν λίγες οι φορές που ακούστηκαν ιαχές με το όνομα τους. Ο ήχος ήταν απλά καλός, χωρίς διακυμάνσεις, ξεχώριζες εύκολα το τι έπαιζε ποιος, αλλά δεν θα τον έλεγα και κρυστάλλινο. Τον ίδιο ήχο είχαν και τα υπόλοιπα συγκροτήματα της βραδιάς. Η πιο απολαυστική στιγμή τους υπήρξε η εκτέλεση του “Gaugamela” χωρίς όμως της συνοδεία της λύρας και μακάρι την επόμενη φορά που θα του δω να το παίξουν με αυτή. Επίσης σε κομμάτια όπως “Macedon” , “Blood” και “The Cold Winds of Olympus” έγινε χαμός. Στο μόνο που υστερήσανε λίγο, ήταν το κομμάτι της σκηνικής παρουσίας, που σίγουρα θα βελτιώσουν όσο περνάει ο καιρός, μοναδικό ψεγάδι μιας κατα τα άλλα πλήρης παρουσίας.
Achelous setlist:
Intro/ Macedon
Gordian Knot
Blood
Myrmidons
Warriors with Wings
Persepolis
The Cold Winds of Olympus
Final Day
Gaugamela
Guardians of the Light
Δέκα λεπτά μετά το τέλος της εμφάνισης των Αchelous τα φώτα πέφτουν για να εμφανιστούν στη σκηνή οι βετεράνοι Lonewolf. Με καταγωγή από τη Γαλλία, έχουν κυκλοφορήσει δέκα δίσκους με ποιο πρόσφατο το “Raised on Metal” και εδώ και περίπου είκοσι εφτά χρόνια είναι πιστοί στρατιώτες του heavy metal.
Ανάμεσα στο κοινό υπήρχαν αρκετοί οπαδοί τους,λογικό αφού από την αρχή της καριέρας τους έτυχαν μεγάλης υποστήριξης στη χώρα μας και έχουν κυκλοφορήσει και τον πιθανώς καλύτερο τους δίσκο από την Ελληνική Eat Metal Records, το “Made in Hell”. Επίσης σαν ανταπόδοση για τη στήριξη του ελληνικού κοινού κυκλοφόρησαν το 2004 το single “Hellenic Warriors”.
Χωρίς πρόλογους και λοιπές χαιρετούρες οι Γάλλοι μπήκαν σαν σίφουνες στο κύτταρο με τις μπροστινές σειρές να ανταποκρίνονται με αρκετό κοπάνημα. Μετά το “Souls of Black ” από τον καινούριο δίσκο, ο τραγουδιστής και αρχηγός της μπάντας Jens Börner ευχαρίστησε θερμά τον κόσμο και είπε ότι θα παίξουν κάποια πρόσφατα τραγούδια αλλά κυρίως θα παίξουν παλιά τραγούδια, πράγμα που έγινε. Έτσι οι βετεράνοι παίξαν το “Behind the Cross” και μετά το “Divine Art of Lies” προς μεγάλη χαρά των οπαδών τους.
Το “Viktoria” το προλόγισε Börner και μας είπε ότι είναι γραμμένο φυσικά για την κόρη του. Μεγάλη έκπληξη της βραδυάς ήταν o αντικαταστάτης του κιθαρίστα Michael Hellstorm που λόγω ενός προβλήματος δεν κατάφερε να παρευρεθεί στο show της Αθήνας, εν ονόματι Virgile, ο οποίος με την πρώτη ευκαιρία έδενε κόμπο τη κιθάρα και ήταν εντυπωσιακός. Οι Lonewolf συνέχισαν με τον ίδιο ρυθμό και έπαιξαν αρκετά τραγούδια από το παρελθόν τους. Προτελευταίο τραγούδι ήταν το “Hellenic Warriors” με τους Γάλλους να το αφιερώνουν στο Ελληνικό κοινό και η αυλαία έκλεισε με το φανταστικό “Made In Hell” με τους Lonewolf να αποχωρούν ευχαριστημένοι εν μέσω αρκετών χειροκροτημάτων.
Lonewolf setlist:
Wolfsblut
Souls of Black
Behind the Cross
Divine Art of Lies
Viktoria
S.P.Q.R.
Hellbent for Metal
The Fourth and Final Horseman
Warrior Priest
Holy Evil
Through Fire Ice and Blood
Hellenic Warriors
Made In Hell
Και αφού περάσαμε καλά με τους Achelous και τους Lonewolf , ήρθε η ώρα και για το κυρίως πιάτο, που είναι φυσικά ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα της Ελληνικής σκηνής και δεν είναι άλλοι από τους επικούς Battleroar. Την εμφάνιση αυτή την περίμενα πως και πως μιας και θα έπαιζαν για πρώτη φορά στην Αθήνα τραγούδια από το τελευταίο τους album, το φοβερό “Codex Epicus”, και ήθελα να δώ αν έχουν την ίδια δυναμική και ζωντανά.
Επίσης όσες φορές του έχω δει live η απόδοση τους είναι αρκετά καλή. Ευτυχώς η αναμονή μου δεν κράτησε πολύ γιατί με μόλις δέκα λεπτά καθυστέρηση από τα ηχεία ξεκίνησε να παίζει το intro “Awakening the Muse”, με τους headliners νς ξεκινάνε δυνατά με το “We Shall Conquer” πρώτο κομμάτι από το νέο δίσκο. Ακολούθησαν δυο τραγούδια από τα αγαπημένα των οπαδών το “Siegecraft” και το “Hyrkanian Blades” και οι ιαχές Βattleroar δόνησαν την ατμόσφαιρα. Τέταρτο τραγούδι είναι το “The Doom of Medusa” από το “Codex Epicus” που τηρούμενο των αναλογιών είναι το δικό τους “Rime of the Ancient Mariner” με τον τραγουδιστή των Battleroar, Gerrit Mutz να δίνει μια αρκετά θεατρική ερμηνεία.
Μετά το τέλος του “Medusa” o Gerrit προλόγισε το “Victorious Path” από την πρώτη τους κυκλοφορία κάνοντας πλάκα με την ηλικία του και σκόρπισε το γέλιο στο Κύτταρο. Γενικά ο Mutz ήταν για άλλη μια φορά άψογος τόσο με τις ερμηνείες του όσο και στον τρόπο που αλληλοεπιδρά με τους οπαδούς. Φυσικά και οι υπόλοιποι πιάσανε πολύ υψηλό σκορ: o Κώστας Τζώρτζης ήταν επιβλητικός και αλάνθαστος στα solo του, συνδυαζόμενος άψογα με τον έτερο κιθαρίστα Μιχάλη Κοντογιώργη και ήρεμη δύναμη του group, o Σωτήρης”Sverd” Τσολάκογλου βράχος πίσω από το μπάσο και ο καινούριος Γιώργος Τσινάρης, πολεμική μηχανή πίσω από τα drums.
H ωραία ατμόσφαιρα συνεχίστηκε με το καθιερωμένο συνθημα “heavy metal ρε μουνιά” και μετά ακολούθησε το “Poisoned Well” στο οποίο πάλι ο Gerrit κάνει κατάθεση ψυχής. Σειρά είχε η κομματάρα από τη νέα τους κυκλοφορία, στη οποία ο τραγουδιστής προέτρεψε να κάνουμε ακόμα και downloading, “Chronicles of Might”, με το κεντρικό riff να γκρεμίζει το κύτταρο και μετά ήρθε η ώρα οι Battleroar να μας ταξιδέψουν στο σύμπαν του Elric με ένα παλιό τους κομμάτι, το “Dyvim Tvar”. Στη συνέχεια ο Gerrit κατεβαίνει από τη σκηνή αφήνοντας την υπόλοιπη μπάντα μονη της και ακολουθεί η πιο όμορφη στιγμή της βραδιάς. Οι συμπατριώτες μας παίζουν το “Sword of the Flame” από το νέο δίσκο όπου συμμετείχε ο ημίθεος Mark Shelton. Aπό τα μεγάφωνα ακούγετε η φωνή του Mark και στη σκηνή προβάλονται φωτογραφίες του. Έτσι οι Battleroar απότισαν φόρο τιμής στο ίνδαλμα τους με τον καλύτερο τρόπο.
Η συναυλία σιγά σιγά φτάνει στο τέλος της και οι headliners μας αποχαιρετούν με τρεις κομματάρες τα “Finis Mundi”, “Valkyries Above” και “Battleroar” με το headbanging να πηγαίνει σύννεφο. Οι συμπατριώτες μας δώσανε μια πολύ δυνατή συναυλία, με τα νέα τραγούδια να ακούγονται ακόμα καλύτερα ζωντανά ενώ το setlist περιέχει ύμνους από όλη τη δισκογραφία της μπάντας. Γενικά ήταν ένα αρκετά καλό live, έχοντας και αρνητικά στοιχεία (ο ήχος θα μπορούσε να ήταν και καλύτερος), με όλες τις μπάντες να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους και με τους όσους οπαδούς κατάφεραν να παρευρεθούν, να βγαίνουν ευχαριστημένοι από το Κύτταρο.
Battleroar setlist:
Awakening the Muse
We Shall Conquer
Siegecraft
Hyrkanian Blades
The Doom of Medusa
Victorious Path
Poisoned Well
Chronicles of Might
Dyvim Tvar
Sword of the Flame
Finis Mundi
Valkyries Above
Battleroar
Φωτογραφίες: Δέσποινα Σταματάκη
675 
