Μία ντουζίνα χρόνια ενεργής παρουσίας συμπληρώνουν τα καλόπαιδα από το Esens (και όχι Essen) της Γερμανίας, με τρία LP (συν ένα το παρόν) έως τώρα στο ενεργητικό τους. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η δουλειά τους, αν και μέσα στα όρια της αξιοπρέπειας του αργόσυρτου doom / death metal, δεν είχε να παρουσιάσει κάτι το τόσο συνταρακτικό ή αξιοπρόσεκτο και για να δούμε κατά πόσο άλλαξε αυτό στην πλέον πρόσφατη κυκλοφορία τους, το “Black Frost”.
Χωρίς να έχουν αλλάξει ουσιαστικά το ύφος τους, η βασική συνιστώσα της μουσικής των Nailed To Obscurity θα έλεγα ότι είναι οι Opeth, κυρίως της μεσαίας περιόδου (από το “Still Life” και έπειτα), δηλαδή πολλά τεχνικά θέματα σε χαμηλές ταχύτητες. Καλή κιθαριστική δουλειά, με πολλά “παιχνιδίσματα” ανάμεσα σε distorted riffs και ακουστικούς (στα όρια του post) “αρπισμούς”, με ποικίλες τάσεις να ενσωματώνονται, είτε από Dark Tranquillity (ως προς την ατμόσφαιρα που αναδύουν) είτε από πολύ σύγχρονους At The Gates (παρόμοιο doom attitude). Ρυθμικώς, ακολουθούνται γνωστές πεπατημένες, οι συνθέσεις είναι αργόσυρτες, με ξεσπάσματα The Gathering αισθητικής. Ερμηνευτικώς, ο Raimund Ennenga είναι αρκετά καλός και στα καθαρά και στα growling μέρη, η φωνή του προσεγγίζει τους δυο Mikael (Akefeldt και Stanne), αλλά και τον πάλαι ποτέ growler Nick Holmes.
Συνθετικά, και αν παραβλέψουμε το επαναλαμβανόμενο ρυθμικό μοτίβο, το υλικό του “Black Frost” είναι αξιοπρεπές για το αντικείμενο που διαπραγματεύεται η μπάντα. Εκτός από την Opeth-ική συνιστώσα (αμιγής στο ομότιτλο track και στο “The Aberrant Host” – με άρωμα The Gathering του “Mandylion” – αλλά πανταχού παρούσα ατμοσφαιρικώς), εμφανίζονται επιρροές από τους Anathema (στο “Tears Of The Eyeless” με τα καλά καθαρά φωνητικά), τους Katatonia (“Feardom”), τους Paradise Lost (της “Shades of God” / “Icon” εποχής στο “Resonance”), ενώ οι πιο πειραματικές στιγμές του album είναι τα “Cipher” και “Road To Perdition”, που παραπέμπουν νοητά στους Νορβηγούς και εκ των πιονιέρων του ιδιώματος The 3rd and the Mortal.
Τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο από ένα αξιόλογο album από τους Nailed To Obscurity, τους οποίους ένας φίλος του doom μάλλον θα τους συμπαθήσει, μιας και όλα τα “ελκτικά” στοιχεία που ίσως αναμένει βρίσκονται παρόντα. Από την άλλη, δεν είναι κάτι που δεν έχει ξανακουστεί και η “αδιαλλαξία” στο tempo τους στερεί το στοιχείο της εκπλήξεως. Θετικό πρόσημο πάντως, όπως και να ‘χει, στο “Black Frost”.
https://www.facebook.com/nailedtoobscurity
671 
