Η ιστορία των Sanctuary είναι λίγο- πολύ γνωστή! Τα δύο μόλις album που κυκλοφόρησαν το 1987 και 1990, ακόμα μνημονεύονται και λατρεύονται από ένα μεγάλο αριθμό metalheads. Εικοσιένα χρόνια ύστερα από τη διάλυσή τους, το συγκρότημα από το Seattle επιστρέφει με ένα reunion tour, το οποίο περνάει και από τα μέρη μας, ενώ παράλληλα γίνονται ετοιμασίες για μια νέα δισκογραφική δουλειά. Ο frontman της μπάντας, Warrel Dane, αφήνει για λίγο διάστημα πίσω του τα προβλήματα με τους Nevermore για χάρη των Sanctuary και μιλάει στο Rockway για τα μελλοντικά του σχέδια, τους λόγους της επανένωσης και τις επερχόμενες εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη…
Λοιπόν, Warrel, οι Sanctuary είναι ξανά μαζί. Γιατί όμως τώρα και όχι νωρίτερα ή αργότερα;
Σίγουρα ήταν η κατάλληλη στιγμή! Τα τελευταία χρόνια μιλούσα συχνά με τα άλλα μέλη και αρχίσαμε να κάνουμε παρέα και πάλι. Κάπου εκεί σκέφτηκα πως θα ήταν πολύ ενδιαφέρον εάν γράφαμε ξανά μουσική μαζί! Δεν το βιαστήκαμε όμως… Δε θέλαμε να είναι άλλο ένα reunion που θα είχε ως σκοπό μονάχα τα λεφτά! Θέλαμε να έχει ουσία και διάρκεια. Το κάναμε λοιπόν για τους σωστούς λόγους και όχι για κάποια αρπαχτή!
Ήταν και ένας τρόπος να ξεσκάσεις από τα προβλήματα με τους Nevermore;
Βασικά, το reunion ήταν στα σκαριά προτού γίνει η όλη ιστορία με τον Jeff Loomis, οπότε δεν έγινε για αυτό το λόγο. Βέβαια, η αλήθεια είναι πως η ενασχόλησή μου με τους Sanctuary με έκανε να ξεχαστώ όμως!
Είναι συχνό φαινόμενο πάντως τα τελευταία χρόνια να γίνονται λογής reunion ή επετειακά tour… Ποια είναι η γνώμη σου για όλα αυτά;
Άμα το κάνεις μονάχα για τα φράγκα, τότε είμαι κατά! Εάν όμως όντως νιώθεις πως έχεις κάτι να προσφέρεις, τότε οκ! Εμείς πάντως δεν είναι ότι βγάζουμε τίποτα το ιδιαίτερο από τα live που κάνουμε, οπότε σίγουρα δε γίνεται για τα λεφτά (γέλια)! Γενικά τα reunion έχουν παγίδες. Εμένα μου αρκεί αυτός που το κάνει να είναι ειλικρινής και όχι απλώς καιροσκόπος.
Αλήθεια, πως ακούγονται τώρα τα παλιά κομμάτια; Σε ρωτάω διότι με το πέρας των χρόνων η φωνή σου έχει γίνει πιο heavy από ότι πριν…
Δε θα το πιστέψεις, αλλά μια χαρά μου βγαίνει η φωνή για τα παλιά Sanctuary! Δεν είναι ότι δε μπορούσα να τραγουδήσω σε υψηλές νότες, απλώς στους Nevermore δε θα ταίριαζε! Βέβαια, χρειάστηκα κάποια μαθήματα φωνητικής για να επανέλθω πλήρως και με ωφέλησαν πάρα πολύ. Βασικά, είμαι ενθουσιασμένος που ακόμη έχω την ικανότητα να ανταπεξέλθω στα κομμάτια των Sanctuary! Στις πρώτες πρόβες είχα τρομερό άγχος, για το εάν θα μπορούσα να τα καταφέρω, αλλά ύστερα από μια εβδομάδα γεμάτη πρόβες και μαθήματα, όλα πήγαν καλά. Ποτέ δεν είσαι αρκετά μεγάλος ηλικιακά, για να μάθεις κάτι. Πάντα υπάρχει περιθώριο για νέα πράγματα. Το πιστεύω αυτό! Και το λέω αυτό, διότι όταν πρωτοξεκίνησα να τραγουδάω, αρκετά χρόνια πριν, θεωρούσα πως ήμουν τόσο καλός που δε χρειαζόμουν μαθήματα. Να όμως που βγαίνω λάθος! Έμαθα πάρα πολλά τον τελευταίο καιρό και ήδη νιώθω καλύτερος από ότι πριν!
Παρόλο που οι Sanctuary έχουν κυκλοφορήσει μονάχα δύο full length album, έχουν αρκετό κοινό που τους ακολουθεί…
Ξέρεις, είναι σημαντικό το ότι έχουμε τόσους οπαδούς. Στην πρώτη μας συναυλία μετά το reunion, που έγινε στο Seattle, είδαμε άτομα που ανακάλυψαν τους Sanctuary λόγω των Nevermore, ανθρώπους που μας άκουγαν από παλιά, ακόμη και fans που είχαν έρθει με τα παιδιά τους! Αυτό είναι που με κάνει να πιστεύω πως όλο αυτό γίνεται την κατάλληλη χρονική στιγμή και για τους σωστούς λόγους… Ο κόσμος δε μας ξέχασε και μας δείχνει την αγάπη του!
Θα έλεγες πως είστε μια cult μπάντα;
Αμέ! Άλλωστε ποτέ δε γίναμε πλούσιοι, ή μεγάλες φίρμες, οπότε εύκολα θα μας έλεγε κανείς “cult”!
Πως και ο Sean (σ.σ. Blosl- κιθάρα στα δύο πρώτα album) δε συμμετείχε στο reunion;
Ασχολείται με δικά του πράγματα… Νομίζω με μουσική trance ή κάτι παρεμφερές… Τον ρωτήσαμε φυσικά, μέσω του Lenny (σ.σ. Rutledge, κιθάρα) που είναι ξάδερφός του, αλλά αρνήθηκε. Να σου πω την αλήθεια, καλύτερα, γιατί είναι και λιγάκι “περίεργος” ο τύπος (γέλια).
Ο αντικαταστάτης του είναι ο Shannon Sharp;
Βασικά, όχι. Για την ακρίβεια ο Lenny ένιωθε πως δεν υπήρχε αρκετή χημεία μεταξύ τους. Κρίμα πάντως, γιατί ο Shannon είναι φίλος μου και εγώ τον είχα προτείνει εξ αρχής, αλλά δεν έκατσε. Από την άλλη βέβαια, διάφορα site τον είχαν ανακηρύξει ως το νέο μας κιθαρίστα, προτού καν αποφασίσουμε και εμείς οι ίδιοι! Τελικά, δεν πρέπει να βιάζονται μερικοί!
Και ποιος τελικά θα αναλάβει τις κιθάρες μαζί με το Lenny;
Θυμάσαι μήπως μια μπάντα από το Seattle, τους Forced Entry;
Κάτι thrashers δεν είναι αυτοί, που βγήκαν τέλη 80s;
Ναι! Ε, λοιπόν ο νέος μας κιθαρίστας είναι ο Brad Hull από αυτούς!
Αυτό θα ισχύσει για την περιοδεία, ή και για μετέπειτα;
Θα δείξει! Αναλόγως το πώς “δέσει” με τους υπόλοιπους. Πάντως είναι εκπληκτικός κιθαρίστας.
Από ότι ξέρω όμως, θα κυκλοφορήσει και νέος δίσκος από Sanctuary…
Ναι… Έχουμε ήδη πάμπολλες προτάσεις από δισκογραφικές!
Έχει ολοκληρωθεί;
Όχι ακόμα! Το πάμε πολύ αργά, γιατί θέλουμε να είναι εξίσου καλό με τις παλαιότερες κυκλοφορίες μας. Εάν δεν βγει κάτι καλό από όλη αυτήν την ιστορία, τότε ποιο το νόημα;
Θα είναι πιο κοντά στον ήχο του “Refuge Denied”, του “Into the Mirror Black”, ή θα είναι κάτι διαφορετικό;
Το υλικό που έχουμε στα χέρια μας είναι κατά τη γνώμη μου η φυσική συνέχεια του “Into the Mirror Black”, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δε θα έχει τη δική του προσωπικότητα στον ήχο!
Πότε να το περιμένουμε λοιπόν;
Κάπου μέσα στο 2012, εκτός απροόπτου!
Επιρροές από Nevermore θα υπάρχουν;
Αποκλείεται! Αυτό θα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό!
Νέα κυκλοφορία από Nevermore θα υπάρξει γενικά;
Φυσικά… απλώς όχι σύντομα! Ίσως μέσα στο 2013… Πάντως οι στίχοι είναι ήδη έτοιμοι! Άσε που πρέπει να γίνει πολύ προσεκτικά η επιλογή του νέου κιθαρίστα, για να συνεχιστεί το έργο της μπάντας όπως αξίζει!
Με τον Jeff Loomis μιλάτε;
Ναι, αλλά το όλο θέμα κατέστρεψε την όποια φιλία είχαμε… Είναι τρομερό να μαθαίνω πως έφυγε από τη μπάντα μέσω του internet… Πραγματικά απαράδεκτο!
Η γνώμη σου γενικά για το διαδίκτυο ποια είναι;
Το internet κατέστρεψε τη μουσική! Το ξέρω πως έχουν γίνει άπειρες συζητήσεις για αυτό το θέμα, αλλά όπως και να έχει, υπάρχει εκεί έξω μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων που θεωρούν πως η μουσική πρέπει να προσφέρεται δωρεάν, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένας σεβασμός στους καλλιτέχνες. Και αυτοί που λένε “το κατεβάζω για να το ακούσω και άμα μου αρέσει, θα το αγοράσω μετά”, οι περισσότεροι λένε ψέματα. Είτε τους αρέσει, είτε όχι, δε θα δώσουν λεφτά για αυτό…
Πιστεύεις πως τα bonus track και τα limited edition cd, πολεμούν ως ενός σημείου αυτό το πράγμα;
Μπα… Όλα αυτά είναι ένας ακόμη τρόπος για την εκάστοτε εταιρεία για να βγάλει όσα περισσότερα χρήματα μπορεί. Καταλαβαίνω τη λογική με την οποία γίνεται, αλλά δε συμφωνώ καθόλου με αυτό…
Στην παρούσα φάση, έχεις αρκετά κέρδη από τη μουσική για μια άνετη ζωή;
Ναι μεν συντηρούμαι, αλλά σίγουρα δεν έχω λεφτά για πολυτέλειες. Δεν έχω ούτε ακριβό αμάξι, ούτε κάποιο σπίτι της προκοπής! Παρόλα αυτά, είμαι οκ, μιας και από την πρώτη κιόλας μέρα που αποφάσισα να ασχοληθώ ενεργά με τη μουσική, το όνειρό μου ήταν να ζω μέσω αυτής, και καλώς ή κακώς αυτό κάνω πλέον, οπότε δεν έχω παράπονο!
Τι είδος μουσικής θα έλεγες πως παίζουν οι Sanctuary;
Αρκετοί μας έχουν πει progressive thrash, οπότε θα συμφωνήσω… Δε γίνεται άλλωστε να είμαι αντικειμενικός με κάτι τέτοιο, οπότε καλύτερα να ακολουθήσω αυτό που λένε οι άλλοι! Πάντως στο νέο album θα έχουμε αρκετές εκπλήξεις σε ότι αφορά τον ήχο μας! Υπάρχει έντονη η αίσθηση της εξέλιξης!
Υπάρχει περίπτωση να κυκλοφορήσετε κάποιο live album από αυτήν τη reunion περιοδεία;
Βασικά, αυτό είναι μια πολύ καλή ιδέα… Δεν το είχα σκεφτεί να σου πω την αλήθεια! Θα μπορούσαμε να το πούμε “Dead in Athens”, ή κάτι τέτοιο (γέλια)! Λοιπόν, Στέφανε, θα το σκεφτώ όταν κλείσουμε το όλο θέμα, γιατί ακούγεται ενδιαφέρον!
Να το σκεφτείς… Μιας λοιπόν και αναφέρθηκε το live, τέλη Σεπτεμβρίου σας περιμένουμε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη! Χρειάζεται να ρωτήσω τι να περιμένουμε;
Μάλλον όχι (γέλια)! Εννοείται πως θα παίξουμε όλα τα αγαπημένα τραγούδια των Sanctuary συν ένα ή δύο από τα καινούρια, οπότε να είστε όλοι εκεί!
Οι Sanctuary θα εμφανιστούν στις 24 Σεπτεμβρίου στο Principal Club Theater, στη Θεσσαλονίκη, και στις 25 του ίδιου μήνα στο Gagarin 205, στην Αθήνα. Εισιτήρια ήδη προπωλούνται.
301 
