Δεν είναι μυστικό πώς λειτουργούν αυτά. Σε μια μέρα περιήγησης στο YouTube, ένα από τα προτεινόμενα μου τράβηξε την προσοχή: Portrayal Of Guilt “The Nihilist”. Split single με τους Street Sects (In Contempt), το Τεξανό δίδυμο που ενεργείται στους πειραματικούς ήχους, το οποίο έχω εκτιμήσει δεόντως τα τελευταία χρόνια.
Αυτή τη φορά, όμως, το ενδιαφέρον μου μονοπώλησε το άγνωστο (τότε) συγκρότημα που ακούει στο όνομα Portrayal Of Guilt, ενός συγκροτήματος που έχει ξεκινήσει να δισκογραφεί από το 2017.
Το ντεμπούτο LP των επίσης Τεξανών PoG μου συστήθηκε ως μία από τις πιο ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες μίας -κατά τα άλλα- εξαιρετικής χρονιάς για τον ακραίο ήχο. Με τίτλο “Let Pain Be Your Guide”, μέσα σε 23 λεπτά προσφέρει ακριβώς αυτό που υποσχέθηκε: μία καθαρτική εμπειρία η οποία καθορίζεται από τον πόνο της προσπάθειας ενάντια στις αντιξοότητες ενός άδικου κόσμου. Ενός κόσμου ο οποίος είναι ανάλγητος στην ίδια του τη διαστροφή (Daymare) και στηρίζεται στα προσωπεία των ανθρώπων που πλαισιώνουν το προσποιητό ενδιαφέρον για την πορεία του (Among Friends).
Κατά τη διάρκεια του άλμπουμ, η συνειδητοποίηση γίνεται όλο και πιο βίαια (A Burden, Your War), όπου προσωρινά χάνεται το νόημα και η ελπίδα της πάλης (το μονολιθικό Chamber Of Misery, pt II), καταλήγοντας στην ολοκληρωτική ρήξη (η τριάδα Life Holds Nothing, Death Is Gentle, Until We’re Dust).
Μέσα στον ελάχιστο χρόνο που δίνεται στο άλμπουμ να εκτυλιχτεί, οι PoG παραμένουν ανήσυχοι και συγκεράζουν τα ηχοτόπια του hardcore με τον παροξυσμό του screamo, τοποθετώντας ενδιάμεσες industrial σφήνες (το ομότιτλο και το “The Hunger”) που λειτουργούν ως ανάσα στην καταιγιστική ροή που επικρατεί.
Στη διάρκειά του Let Pain Be Your Guide, οι PoG στοχεύουν τους υπαιτίους, αλλά δεν αφήνουν έξω την ευθύνη που βαραίνει τον κάθε ακροατή που θα δεχτεί το μήνυμά τους. Εσωστρεφείς αλλά όχι αυτοκαταστροφικοί, αφήνουν την ελπίδα της αναγέννησης μέσα από τα συντρίμμια και ξεκινούν μια πορεία αφύπνισης, μουσικής και προσωπικής.
555 
