Το μελωδικό prog rock/metal είναι ιδιάζουσα περίπτωση, με απήχηση και παρουσία (μετρήσιμη ας πούμε μέσω των ενεργών groups του χώρου), κάπως ημιτονοειδή. Αυτή τη στιγμή είμαστε μάλλον ακόμα σε αύξουσα πορεία, πιθανότατα οδεύοντας προς την κορυφή και την αναπόφευκτη κάθοδο.
Οι άνωθεν αμπελοφιλοσοφίες, απλά προσπαθούν να εξηγήσουν τη γέννηση νέων ή την καθιέρωση, σχετικά νέων, αρκετά αξιόλογων groups του χώρου, που παρά τον “παραδοσιακό” ήχο τους (όρος ασύμβατος με το πρόθεμα “προοδευτικό” στο ροκ), καταφέρνουν να δώσουν ποιοτικά προϊόντα. Και ένα τέτοιο παράδειγμα είναι οι Ισπανοί Mind’s Doors, που υπάρχουν λίγο πάνω από μία δεκαετία τώρα, με το “The Edge of the World” να είναι η 3η δισκογραφική τους απόπειρα. (Σημείωση: Καμία σχέση με τους Ιταλούς Mind’s Door -μία πόρτα μόνο- που παίξανε κάτι παρεμφερές στις αρχές της δεκαετίας του ’00).
Η ευκολότερη και λακωνικότερη περιγραφή της μουσικής που παίζουν, είναι μία επιμεταλλωμένη παραπομπή στους Αμερικανούς Enchant, μία από τις μπάντες που ποτέ δε μπόρεσαν να πιάσουν ταβάνι δημοτικότητας, παρά την ποιότητα και την αυθεντικότητα που τους χαρακτήριζε σταθερά. Αρχίζοντας από τα φωνητικά, είναι απόλυτα επηρεασμένα από τον Ted Leonard (Στο παρόν, βγάζει το ψωμάκι του στους σαφώς δημοφιλέστερους Spock’s Beard). Να πω ευθύς εξαρχής, ότι η φωνή κουβαλάει την κατάρα της προφοράς μη μητρικής γλώσσας, αλλά χωρίς αυτή η κατάρα να καταστρέφει την τίμια προσπάθεια του César Alcaraz. Οι συνθέσεις είναι εν πολλοίς στο τέμπο και τη μελοδραματικότητα των Enchant, με τα “A Warm Nest” και “The Edge of the World”, που ανοιγοκλείνουν το δίσκο, τα πιο χτυπητά τεκμήρια. Σε κάποιες στιγμές ακουμπάνε το neo-prog, ανάμεσα στο ύφος των IQ και των πρώιμων Spock’s Beard (π.χ. στο “The Light”), αλλά εξίσου εύκολα ξεφεύγουν σε πιο μεταλλικά μονοπάτια (βλ.Dream Theater-το “Sweet Dreams” είναι μία καθαρή ομολογία πίστεως…).
Καλή παραγωγή, στιβαρές συνθέσεις, καλοί μουσικοί, πλούτος και πλήθος ιδεών και αλλαγών, χωρίς όμως να κουράζουν. Τί άλλο να θέλει κάποιος; Το “The Edge of the World”, είναι μία όμορφη και αρκετά πλήρης κυκλοφορία, που επιβεβαιώνει ότι το μουσικό ιδίωμα δεν πέθανε και προσθέτει τους Mind’s Doors, στη λίστα των δυνατών ενεργών χαρτιών του χώρου.