GODS OF THE FALLEN: “Fallen” EP

Οι Gods of the Fallen είναι από την Ουγγαρία και το “Fallen” είναι το δεύτερο EP που κυκλοφορούν μετά  το “Limitations” του 2017, ενώ σαν μπάντα ξεκίνησαν το 2015. Οι Ούγγροι παίζουν μοντέρνο metal και συνδυάζουν επιρροές από διάφορα ιδιώματα, όπως nu-metal και death metal. Η διάρκειά του είναι μικρή, περίπου έντεκα λεπτά και χωρίζεται σε τρία κομμάτια.

Το πρώτο τραγούδι είναι το “As I Was Alive” και είναι το πιο μελωδικό από τα τρία. Ξεκινά με μία εισαγωγή παιγμένη από πιάνο “αλά Linkin Park”, με το υπόλοιπο τραγούδι να θυμίζει Killswitch Engage. Το “Memory Lane” είναι σαφέστατα πιο βαρύ, με τις κιθάρες να έχουν “σκληρύνει” και τον τραγουδιστή να “βρυχάται αλά Randy Blythe” και στο ρεφραίν να τραγουδά πιο μελωδικά, με την εναλλαγή αυτή να μην είναι ταιριαστή, μειώνοντας τη δυναμική του τραγουδιού. Τρίτο και τελευταίο τραγούδι το “Things That Never Change”.

Εδώ ανεβαίνουν ακόμα πιο πολύ οι ταχύτητες και μου έρχονται για λίγο στο μυαλό οι Amon Amarth. Σε αυτό το τραγούδι, οι Gods of the Fallen καταφέρνουν να έχουν ισορροπία μεταξύ μελωδίας και δύναμης, άγριων και ήρεμων φωνητικών, κάτι που δεν κατάφεραν στο δεύτερο τραγούδι. Γενικά ο ήχος είναι αρκετά καλός, ο τραγουδιστής το “κατέχει το άθλημα” και έχει γίνει καλή δουλειά στις κιθάρες.

Δύο πράγματα πρέπει να προσέξουν οι Ούγγροι: το ένα είναι να ασχοληθούν λίγο παραπάνω με τα ρεφραίν των τραγουδιών, μια που είναι και το πιο αδύναμο στοιχείο τους και το άλλο είναι να αποκτήσουν λίγο πιο πολύ “προσωπικότητα” στις συνθέσεις τους. Η μικρή διάρκεια του EP δεν επαρκεί για ασφαλή συμπεράσματα, αλλά φαίνεται ότι οι Gods of the Fallen έχουν καλά στοιχεία και ενδεχομένως να μπορέσουν να κάνουν τη διαφορά σε ένα μελλοντικό full length.

474

Avatar photo
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.