SUIDAKRA: “Cimbric Yarns”

Μετά από 24 χρόνια στο κουρμπέτι και 12 albums, οι Suidakra αποφασίζουν να παρουσιάσουν κάτι διαφορετικό από ότι τους έχουμε συνηθίσει και να μπουν στα χωράφια του Celtic Metal. Έτσι, ο δέκατος τρίτος δίσκος τους, το “Cimbric Yarns”, υιοθετεί ένα πιο ήρεμο τόνο, αντί του μελωδικού Death των προηγούμενων albums, και αποτελεί ένα ακουστικό ambient δημιούργημα, που σε ταξιδεύει στην ιστορία που αφηγείται.

Το “Cimbric Yarns” είναι βασισμένο στο φανταστικό κόσμο που δημιουργήθηκε από τη συνεργασία μεταξύ του ζωγράφου Kris Verwimp και του Arkadius Antonik στο δίσκο “Realms Of Odoric”. Ο δίσκος είναι concept και μιλάει για έναν αρκετά αναπτυγμένο αρχαίο πολιτισμό που χάθηκε από ένα τεράστιο κοσμικό κατακλυσμό, και μέσα στα δέκα τραγούδια παρουσιάζεται η μοίρα των τριών κύριων χαρακτήρων. Ο Kris Verwimp είναι φυσικά υπεύθυνος για το artwork του δίσκου και η παραγωγή έχει γίνει στο Gernhart Studio από τον Martin Buchwalter.

Η νέα δουλειά των Γερμανών φιλοξενεί και αρκετούς guest μουσικούς οι οποίοι βοηθούν στο εγχείρημά τους: Mathias Zimmer (Perzonal War, φωνητικά), Sascha Abbach (Fall Of Carthage, φωνητικά), Tina Stabel (φωνητικά), Shir-Ran Yinon (New Model Army, βιολί ) και Catalina Popa (φλάουτο). O ήχος είναι αρκετά καλός και όλα τα όργανα ακούγονται πεντακάθαρα. Το ύφος των τραγουδιών είναι αρκετά αφηγηματικό, σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι μαζεμένος με την παρέα σου γύρω από ένα τζάκι και ακούς ιστορίες, με το επικό στοιχείο να είναι διάχυτο στην ατμόσφαιρα. Σαν highlight δεν θα αναφέρω κάποιο τραγούδι, αφού είναι από τις δημιουργίες που πρέπει να τις ακούσεις ολοκληρωμένες.

Η ακουστική αυτή προσπάθεια κρίνεται επιτυχημένη και ο χρόνος θα δείξει αν οι Suidakra θα συνεχίσουν στο δρόμο που διάλεξαν ή θα επανέλθουν στα πιο παλιά σκοτεινά μονοπάτια, με το  “Cimbric Yarns” να είναι ιδανικό για αυτή την κρύα εποχή του χρόνου, αποτελώντας ένα όμορφο άκουσμα για διάβασμα,χαλάρωμα και απόδραση από την καθημερινότητα.

695
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.