Δεν γνωρίζω τι μπορεί να είχε ακριβώς στο μυαλό του ο ιθύνων νους του δίσκου όταν το αποκάλεσε “Invocations”, σίγουρα όμως αυτό που άκουσαν τα αυτιά μου είναι μια “επίκληση” στους Morbid Angel της “Altars of Madness” περιόδου!
Ο λόγος για τον Jolyon Dagon, one man band από τη Γαλλία και το ντεμπούτο EP του που μόλις μετά βίας φτάνει τα 17 λεπτά, από τα οποία δύο κομμάτια είναι τα “Intro” και “Outro”. Τι απομένει; Τέσσερα κομμάτια απόλυτης old school death metal παράνοιας, γεμάτα από μανιώδη riff και εναλλαγές σε ταχύτητα που μαζί με το ανελέητο drumming δε σου αφήνουν και πολύ χώρο για ανάσα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ομώνυμο κομμάτι “Baneful Storm”. Τα φωνητικά φέρνουν πολύ στον David Vincent με πιο “σκληρό” και δαιμονικό στυλ και οι στίχοι – φυσικά – σατανικοί. Ξεκινάει το “Damned to Fire” και νομίζω πως ακούω την εισαγωγή του “Chapel of Ghouls”, σίγουρα ξεκάθαρος φόρος τιμής στο κομμάτι.
Θα αναρωτηθεί κανείς σε αυτό το σημείο, “αφού όλα θυμίζουν Morbid Angel γιατί να μην ακούσω καλύτερα εκείνους;” Εδώ είναι ίσως και το μοναδικό ελάττωμα του δίσκου, το ότι ακούγεται σαν κλώνος. Προσωπικά δεν έχω κανένα θέμα με αυτό εφόσον ότι είναι να γίνει, γίνεται σωστά! Κάτι που ο ταλαντούχος κύριος Jolyon Dagon πετυχαίνει. Άλλωστε δεν γίνεται πάντα να “ανακαλυφθεί ξανά ο τροχός”, κλισέ φράση μα τόσο αληθινή. Στα θετικά του δίσκου οι δημιουργικές ιδεές που υπάρχουν άφθονες, καθώς δεν υπάρχει ούτε ένα βαρετό σημείο, ούτε επαναλαμβανόμενα μοτίβα. Έξτρα ενδιαφέρουσα πινελιά τα horror movie αισθητικής πλήκτρα στο “Blasphemy”.
Δεν μπορώ να σκεφτω έναν λόγο για τον οπόιο το “Invocations” δεν είναι ένας υπέροχος τρόπος να περάσεις 17 λεπτά. Για τους λάτρεις του Old School Death Metal και της πρώιμης περιόδου Morbid Angel αλλά και Deicide νομίζω ότι είναι ότι πρέπει. Αναμένω το full album που θα επακολουθήσει!
https://invictusproductions666.bandcamp.com/track/blasphemy
642 
