VIRGIN STEEL: “Seven Devils Moonshine”

Τριπλό δισκογραφικό χτύπημα από τους Virgin Steel, το οποίο μάλλον τρομοκρατικό θα το χαρακτήριζα, αφού το “Seven Devils Moonshine” είναι σχεδιασμένο να τρομοκρατήσει τον ανυποψίαστο ακροατή που θα το αγοράσει, καταφέρνοντας να είναι χειρότερο ακόμα και από το ανεκδιήγητο “Nocturnes of Helfire and Damnation”.

H νέα κυκλοφορία των Αμερικανών είναι ουσιαστικά ένα Box Set που περιλαμβάνει τρία album: τα “Ghost harvest vintage 1 & 2” και το “Gothic voodoo anthems”. Οι δύο πρώτοι δίσκοι αποτελούνται από καινούρια τραγούδια, ενώ το τρίτο μέρος περιλαμβάνει επανεκτελέσεις γνωστών τραγουδιών των Virgin Steel σε ορχηστρική μορφή συν κάποιες διασκευές. Επίσης στο Box set περιλαμβάνονται άλλα δύο cds, οι επανεκδόσεις των “Hymns to victory”και “Book of burning”.

Το “Seven Devils Moonshine” δεν έχει καμία σχέση με το heavy metal ήχο με τον οποίο μεγαλούργησαν οι Αμερικάνοι, αλλά μου φέρνει στο μυαλό μάλλον musical και υπάρχουν και στιγμές που προσπαθούν να παίξουν blues ειδικά στο “Ghost harvest  vintage 2”. Οι συνθέσεις είναι βασισμένες σε πιάνο,πλήκτρα, τη φωνή του Defeis και κάποια διάσπαρτα solo του Pursino που ίσως είναι τα μόνα ενδιαφέροντα σημεία του δίσκου. 

Και μια που είπαμε για τη φωνή του Defeis, δυστυχώς τα φωνητικά του είναι ότι πιο ενοχλητικό έχω ακούσει. Είτε θα νιαουρίζει εκνευριστικά, είτε θα βγάζει άναρθρες κραυγές ακόμα και πάνω στα solo του bandmate του, ενώ δεν λείπουν και τα echo στα φωνητικά του που τόσο μισήσαμε στο “Up the hammer” πριν κάποια χρόνια. Όσο αφορά την παραγωγή είναι επιεικώς κακή και στο “Gothic voodoo anthems” οι επανεκτελέσεις των τραγουδιών υστερούν σημαντικά σε σχέση τις πρωτότυπες. Γενικά δεν υπάρχουν τραγούδια που να ξεχωρίζουν και μάλλον περισσεύουν οι αρνητικές στιγμές.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει γυρισμός για τους Virgin Steel, με το “Seven Devils Moonshine” να είναι ό,τι χειρότερο στη μακρά δισκογραφία τους και να αποτελεί τη μουσική ταφόπλακα τους. Αποφύγετε το όπως ο διάολος το λιβάνι και αν κάποιος σας το κάνει δώρο λόγω εορτών, ίσως να μην σας συμπαθεί τόσο πολύ όσο νομίζατε τελικά.

696
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.