Έχετε παρατηρήσει πόσο ερωτεύσιμη μπορεί να γίνει η σκοτεινή και σκληρή μουσική τον Χειμώνα; Καταντά εθιστική! Το βράδυ της Παρασκευής οι Βέλγοι Amenra ικανοποίησαν αυτόν τον εθισμό. Η επιστροφή τους για τέταρτη φορά στην Ελλάδα και πρώτη στο Piraeus Academy, ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία. Ήταν μια τελετή εορτασμού της μουσικής όπου ευαγγέλιο ήταν τα τραγούδια τους. Ήταν σαν ένας καθολικός ύμνος στην ζωή και την σημασία αυτής, στον οποίο η μουσική είχε το πρωταγωνιστικό ρόλο και όχι τόσο τα λόγια.
Την συναυλία άνοιξε ο Γαλλικής καταγωγής καλλιτέχνης της ambient μουσικής, Treha Sektori, κατά κόσμο Dehn Sora, ο οποίος είναι και μέλος της κολεκτίβας των Church Of Ra.
Καθ’ όλη την διάρκεια του set του, το κοινό που ακολουθεί τις συναυλίες της Smoke The Fuzz, γέμισε τον χώρο του Piraeus Academy. Η μινιμαλιστική μουσική του Sektori, αν και δεν είχε σχέση με την metal, ταίριαζε με την ατμόσφαιρα και την αισθητική της μουσικής των headliners. Κατά τη διάρκεια του one-man-show του έπαιζε με έναν παράξενο τρόπο τα πλήκτρα και τα κρουστά, από τα οποία έβγαιναν αιθέριοι και συνάμα, τρομακτικοί ήχοι, σε λίγα σημεία της η μουσική του όμως υπήρξε και “πιασάρικη” και ίσως λίγο εφετζίδικη. Ο ίδιος έπαιζε σε μια, σχεδόν, σκοτεινή σκηνή, ενώ την παράσταση έκλεβαν οι παράξενες φωτογραφίες και τα clips που προβάλλονταν στο videowall πίσω του. Η όλη συναυλιακή εμπειρία που ζήσαμε ήταν εν τέλει παράξενα όμορφη και θύμιζε παράλληλα noir και horror κινηματογράφο. Ενδιαφέρον θέαμα αν μη τι άλλο.
Όταν η ώρα σήμανε 21:30 άπαντες κατάλαβαν ότι είχε φτάσει η στιγμή για το μεγαλείο των Amenra. Αφού η σκηνή σκοτείνιασε ξανά, πρώτος βγήκε στη σκηνή ο τραγουδιστής τους Colin H. Van Eeckhout ο οποίος γονάτισε με την πλάτη του στο κοινό ακριβώς μπροστά από το drum kit. Στα χέρια του κρατούσε δύο μικρές μεταλλικές μπάρες, τις οποίες άρχισε να τις χτυπάει μεταξύ τους, ως εισαγωγή για το έπος που ονομάζεται “Boden”.
Στη συνέχεια, τον ακολούθησαν και τα υπόλοιπα μέλη, οι κιθαρίστες Mathieu J. Vandekerckhove και Lennart Bossu, ο ντράμερ Bjorn J. Leborn και ο μπασίστας Levy Saynaeve. Στην “Ακαδημία” επικρατούσε απόλυτη ησυχία μέχρι το δυναμικό και απότομο κρεσέντο. Γνωστοί για τις εναλλαγές στα τέμπο τους από τον ήρεμο ήχο στον σκληρό και αντιστρόφως ζωντανά σε ξαφνιάζουν πάντα ευχάριστα. Εκείνη τη νύχτα κανένα κεφάλι δεν παραμείνε ακίνητο. Οι εξαιρετικές συνδέσεις μεταξύ των κομματιών και οι πιστές εκτελέσεις των “ De dodenakker”, “Plus près de toi (Closer to You)” και “Razoreater” προσέφεραν μεγάλες συγκινήσεις, η παθιασμένη ερμηνεία τους με την συνοδεία των οπτικών εφέ πρόβαλαν σε αμβλυμμένο βαθμό τη ψυχοσύνθεση και την διάθεση του συγκροτήματος.
Όταν ο Colin σε κάποια στιγμή αποφάσισε να γυρίσει προς τον κόσμο, έγινε το “έλα να δεις”! Οι Amenra έφεραν στην κυριολεξία το χάος στο σανίδι και κάτω από αυτό, ενώ στις μοναδικές και μαγευτικές ερμηνείες των “À mon âme”, “Terziele” και “Nowena | 9.10” κατάφεραν να έχουν εκατό τοις εκατό την προσοχή του κοινού. Λίγο πριν το τέλος του set ο Colin αφαίρεσε το μαύρο ράσο, τη μπλούζα και τη ζώνη του από πάνω του. Ήταν σαν να παρομοίαζε την σωματική του απογύμνωση με εκείνη της ψυχικής. Ακόμα, έδεσε με το καλώδιο του μικροφώνου τα χέρια του, αναδεικνύοντας με έντονα τρόπο τα δεσμά του με την μουσική των Amenra. Τέτοια πίστη! Καλός χαμός έγινε και στα τελευταία “Am Kreuz” και “Diaken” τα οποία προκάλεσαν κι αυτά με την σειρά τους δονήσεις πολλαπλών ρίχτερ στον κόσμο.
Δεν είναι εύκολο να βρει κανείς τα κατάλληλα λόγια για να περιγράψει αυτό που μας έκαναν οι Amenra μέσα σε μιάμιση ώρα πάνω στη σκηνή. Το συγκρότημα, κατά κάποιο τρόπο, δημιούργησε μια Αποκάλυψη και μια Σωτηρία ταυτόχρονα, για όσους τυχερούς παραβρεθήκαμε εκείνη την βραδιά στο “Academy”, την οποία όλοι μας θα μνημονεύουμε για μια ζωή.
Setlist:
Boden
De dodenakker
Plus près de toi (Closer to You)
Razoreater
À mon âme
Aorte. nous sommes du même sang
Ritual
.Terziele.tottedood
Nowena | 9.10
Am Kreuz
Diaken
Φωτογραφίες: Χρήστος Λεμονής
605 
