Μία νέα μπάντα, για να πετύχει στο χώρο που απευθύνεται, θα πρέπει να έχει βρει το κατάλληλο ήχο, ο οποίος θα προσελκύσει το ευρύ κοινό. Έναν ήχο, που θα κάνει το “κλικ”, είτε στους παλιούς μεταλλάδες, είτε σε νεότερους, οι οποίοι έρχονται σε επαφή με τον τεράστιο χώρο της metal σκηνής. Ο συνδυασμός διαφόρων ήχων της σκηνής αυτής, ίσως φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Οι Soul To Take το έχουν καταφέρει, ως επί το πλείστον, στο νέο τους άλμπουμ “Beautiful Wreckage”.
Ο συνδυασμός, rock και funk ηχητικών επιρροών, όπως και ολίγη δόση από το nu metal του τεράστιου Marilyn Manson, έχουν δώσει έναν άκρως ενδιαφέρον ήχο στο δίσκο.
Με μόλις ένα album, το “Dead & Gone” του 2015, στη δισκογραφία τους, οι Soul To Take τρία χρόνια μετά, αποφάσισαν για το βήμα παραπάνω, δημιουργώντας μία πιο ολοκληρωμένη, από όλες τις απόψεις, full length δουλειά.
Το άλμπουμ ξεκινά με το δυναμικό “Fear The Living”, θυμίζοντας Manson, αλλά αρκετά μελωδικό και με ωραίο solo. Η φωνή του Ευθύμη Καραδήμα, στο “Third Eye”, δίνει μία πιο death αισθητική στο τραγούδι. Οι μπαλάντες, δε λείπουν από αυτή τη κυκλοφορία, με τα “They”, “All Is Well” και “Angel Of Denial”, να συμπληρώνουν επάξια τις υπόλοιπες συνθέσεις του δίσκου. Οι συμμετοχές των, Βαγγέλη Θεοδωράκη στο “All Is Well” και της Εύας Σταμάτη και Domenik Papaemmanouil στο “Angel Of Denial”, δίνουν μία άλλη δυναμική στα κομμάτια. Το “They”, συγκαταλέγεται άνετα, στα καλύτερα του δίσκου.
Πέρα από τις μπαλάντες, τα mid-tempo “The Weight Of Insecurities”, “Blame Game” και “Choices”, με ωραίο στίχο και σολαρίσματα, “γεμίζουν” το album, με rock/funk ήχους. Ένα από τα καλύτερα τραγούδια, που έχω ακούσει τελευταία, το “Dustfighter”, με αρκετές επιρροές από Manson, και με τρομερό solo, έρχεται να κλείσει ένα αξιόλογο album.
Τελικά, η γεύση που σου μένει, είναι ότι πρόκειται για μία πιο δουλεμένη κυκλοφορία, με καλύτερες συνθέσεις και πιο γεμάτο ήχο. Οι φίλοι του rock/funk metal, θα το ευχαριστηθούν. Ίσως ο Marilyn Manson, απέκτησε ανταγωνιστές σε αυτόν τον ιδιαίτερο χώρο του metal, που απευθύνεται…