Υπάρχουν πολλοί τρόποι να περιγράψεις τη μουσική, αλλά ο καλύτερος είναι να αφήσεις τον ίδιο τον δημιουργό να το κάνει για σένα. Ο Δημήτρης Μαρσέλος πετάει βελάκια-ερωτήσεις με στόχο τον τυμπανιστή των Soviet Soviet, Alessandro Ferri, εν όψει της εμφάνισης τους στο Death Disco (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ).
-Καλησπέρα, Alessandro! Καλώς ήρθες στο rockway.gr! Δέκα χρόνια έχουν περάσει από τότε πού γεννήθηκαν οι Soviet Soviet born. Θα ήθελες να παρουσιάσεις το συγκρότημα στους αναγνώστες μας;
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Καλησπέρα, είμαστε οι Soviet Soviet από την Ιταλία. Η μουσική μας είναι μια μίξη post punk, shoegaze, noise και pop. Δεν συμπαθούμε τις κατηγοριοποιήσεις και είναι δύσκολο για εμάς να περιγράψουμε την μουσική μας.Ο Andrea (Giometti) είναι ο τραγουδιστής και μπασίστας, ο Matteo είναι ο κιθαρίστας και εγώ είμαι ο Alessandro και παίζω τα τύμοανα.
-Το όνομα σας έχει βαριά πολιτική χροιά. Φοβηθήκατε ποτέ πως κάποιοι θα αρνηθούν να ακούσουν τη μουσική σας εξαιτίας αυτού; Πως το εμπνευστήκατε;
Δεν έχει πραγματική πολιτική έννοια, απλά μας άρεσε ο ήχος της λέξης σε επανάληψη. Μας αρέσει γιατί μας θυμίζει κάτι δυνατό και γεμάτο ενέργεια όπως η μουσική μας. Πιστεύω πως είναι καλύτερα να ακούς τη μουσική και να αφήνεις τα υπόλοιπα στην άκρη. Το όνομα δεν είναι τόσο σημαντικό.
-Πριν δυο χρόνια κυκλοφόρησε το “Endless”. Πρόκειται να κυκλοφορήσετε σύντομα νέο υλικό, γιορτάζοντας έτσι την πρώτη σας δεκαετία;
Ναι, δουλεύουμε καινούργια τραγούδια και ετοιμάζουμε να κυκλοφορήσουμε νέο album.
-Ο ήχος που επιλέχθηκε για την παραγωγή του “Endless” θα περιγραφόταν εύκολα ως σκοτεινός και απαισιόδοξος. Είστε πεσιμιστές σαν άνθρωποι ή χρησιμοποιείτε το σκοτάδι για να υπογραμμίζετε τη χρησιμότητα του φωτός;
Όχι, δεν είμαστε πεσιμιστές. Ο ήχος του “Endless” είναι αποτέλεσμα των συναισθημάτων μας και πιστεύω πως ήταν ιδανικός για αυτό το album. Δεν ξέρω αν είναι σκοτεινός, αλλά δεν αντιλαμβάνομαι την απαισιόδοξη του μεριά όσο εσύ.
-Τι πραγματεύονται οι στίχοι; Είναι προσωπικού χαρακτήρα ή είναι κοινωνικά επηρεασμένοι;
Είναι πολύ προσωπικοί. Ο Andrea που τους γράφει, μιλάει για τα συναισθήματα του και τις εμπειρίες του. Για τη ζωή του και για τις απόψεις του.
-Πιστεύεις πως οι μουσικοί πρέπει να εμπλέκονται με την πολιτική μέσω της μουσικής τους ή να διαχωρίζουν την τέχνη από αυτήν;
Πιστεύω πως οι μουσική μπορούν να επιλέξουν. Δεν υπάρχει λάθος ή σωστό σε αυτό. Οι πολιτικές πεποιθήσεις είναι ένα κομμάτι του τι θέλουν οι μουσικοί να εκφράσουν.
-Φαίνεται πως το alternative rock ανθίζει στην Ιταλία, ή δεν ξέρω τι λέω;
Υπάρχουν πολλές καλές μπάντες σε όλα τα είδη, αλλά αυτή τη στιγμή αν ανοίξει το ιταλικό ραδιόφωνο θα ακούσεις μόνο pop κια trap.
-Είστε σε περιοδεία τώρα και θα επισκεφτείτε και την Ελλάδα. Τι περιμένετε να ζήσετε εδώ και τι θα πρέπει εμείς να περιμένουμε από εσάς;
Είμαστε υπερχαρούμενοι που επιστρέφουμε στην Ελλάδα! Την προηγούμενη φορά περάσαμε τέλεια με τους φίλους μας εκεί. Οπότε δεν περιμένουμε κάτι λιγότερο και τώρα. Θα δώσουμε τα πάντα πάνω στη σκηνή για μια συναυλία γεμάτη ενέργεια.
-Σαν επίλογο θα ήθελα να δημιουργήσεις μια πρόσκληση για το αθηναϊκό σας live, χρησιμοποιώντας τους στίχους σας.
“Thank you so much, Thank you so much” (“No Lesson”).
365 
