10 χρόνια. Το ένα δέκατο ενός αιώνα. Όταν ένα συγκρότημα γιορτάζει την πρώτη του μεγάλη επέτειο, λογικό είναι να το γιορτάζει με μια δυνατή ζωντανή εμφάνιση. Αφού κυκλοφόρησαν το “Partykrasher” (2017), οι Maplerun μας καλούν στο Temple, το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου με σκοπό φιλανθρωπικό (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ) και με αυτήν την ευκαιρία συνομιλούν με τον Δημήτρη Μαρσέλο.
Καλησπέρα! 10 χρόνια πέρασαν από το ξεκίνημα σας. Πιστεύεις πως έχετε καταφέρει όσα θα θέλατε σαν συγκρότημα;
Καλησπέρα, Δημήτρη και σε ευχαριστούμε για την συνέντευξη! Εφόσον είσαι και εσύ άμεσα συνδεδεμένος με την μουσική, σίγουρα θα ξέρεις ότι για έναν καλλιτέχνη ποτέ τα κατορθώματα του δεν είναι αρκετά και μέσω της αγάπης του για την μουσική, πάντα προσπαθεί να βρίσκει τρόπους για να ξεπεράσει τον εαυτό του. Έτσι λοιπόν και εμείς από την πρώτη μας μουσική απόπειρα (“House On Fire” – 2008) μέχρι και σήμερα δεν έχουμε σταματήσει να εξελισσόμαστε και να βάζουμε υψηλότερους στόχους! Μας γεμίζει απόλυτα αυτό που κάνουμε και χρόνο με τον χρόνο, ζούμε φανταστικές στιγμές μέσω της μουσικής.
Επέτρεψε μου να σε πάω πίσω στο χρόνο και να σε ρωτήσω να μου διηγηθείς τη στιγμή την οποία αποφασίστηκε πως θα ονομάζεστε Maplerun.
Αρχικά, η μπάντα μας ονομάζονταν Headtrip, όπως το τελευταίο κομμάτι του άλμπουμ μας “House On Fire”, αλλά αργότερα διαπιστώσαμε ότι αυτό το όνομα άνηκε σε μία γερμανική death metal μπάντα. Διαβάζοντας το μυθιστόρημα “The Summons” του John Grisham αποφασίσαμε να ονομάσουμε την μπάντα μας Maplerun, όπως το σπίτι που μεγαλώνει ο πρωταγωνιστής στο μυθιστόρημα και όπου εξελίσσεται η υπόθεση του βιβλίου! Ευχαριστούμε, κύριε Grisham!
3 albums, συναυλίες στο εξωτερικό, support σε μεγάλα σχήματα. Ποια είναι εκείνη η στιγμή που έχει αποτυπωθεί για πάντα στο μυαλό σου;
Η αλήθεια είναι ότι η κάθε στιγμή είναι μοναδική και έχει να κάνει με το πώς νιώθεις την συγκεκριμένη περίοδο που την ζεις. Είναι λοιπόν ακατόρθωτο το να ξεχωρίσεις μόνο μία στιγμή αφού όλες μαζί συντελούν στο να σε γεμίζουν με αυτό που κάνεις. Προσωπικά έχω να σου πω ότι οι στιγμές που έχουν αποτυπωθεί πιο έντονα στο μυαλό μου είναι αυτές της μουσικής δημιουργίας – θυμάμαι σαν τώρα την χαρά στα μάτια των παιδιών όταν τους έπαιξα για πρώτη φορά το “The Rain” από το άλμπουμ μας “Restless”.
Πέρυσι, επιστρέψατε 5 χρόνια μετά το “Restless” με το πανέμορφο “Partykrasher”, με το οποίο ταξιδέψατε ως την άλλη άκρη του Ατλαντικού Ωκεανού. Πόσο δύσκολο ήταν να οργανωθεί ένα τέτοιο ταξίδι;
Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια όσον αφορά το “Partykrasher”. Αισθανόμαστε υπερήφανοι για αυτό το άλμπουμ και για όσα έχουμε καταφέρει στην διάρκεια της προώθησης του. Το περασμένο καλοκαίρι ήμασταν καλεσμένοι στο Rocklaloma USA όπως και σε 12 πόλεις του Καναδά – 7 συναυλίες σαν guest σε μία Καναδική τηλεοπτική σειρά και 5 headline shows. Η οργάνωση του όλου θέματος μας πήρε 3 μήνες(!) και πάλι δεν ήταν αρκετό μιας και δεν καταφέραμε να συμμετάσχουμε σε όλες τις κλεισμένες συναυλίες λόγω καθυστέρησης μεταξύ δικηγόρων και πρεσβείας. Δεν πτοηθήκαμε βέβαια και δώσαμε τον καλύτερο μας εαυτό στα live που ακολούθησαν.
Θα περιμένουμε άραγε άλλα 5 χρόνια για το επόμενο album ή έχουν αρχίσει ήδη να ξεπηδούν νέες ιδέες;
Η βιβλιοθήκη ιδεών της μπάντας έχει παραγεμίσει και θα πρέπει πολύ σύντομα να κάνουμε κάτι γι’ αυτό! Από την άλλη, είναι τόσοι οι παράγοντες της εξίσωσης του timing για ένα καινούριο δίσκο, που μέχρι τώρα ποτέ δεν έχουμε καταφέρει να προβλέψουμε επ’ ακριβώς το πότε θα είναι έτοιμη μια κυκλοφορία μας. Βρίσκουμε μεγάλη χαρά γράφοντας καινούρια μουσική, αλλά το δύσκολο κομμάτι που απαιτεί χρόνο είναι η συνεργασία με εξωτερικούς παράγοντες που από την άλλη μπορεί να είναι καθοριστικοί για ένα άλμπουμ. Πέντε χρόνια δεν θα πάρει πάντως έχεις τον λόγο μου!
Την πρώτη σας δεκαετία ετοιμάζεστε να την γιορτάσετε με ένα δυνατό live party στο Temple, κατά τη διάρκεια του οποίου θα μαζεύεται και ένα ιδιαίτερο Χριστουγεννιάτικο δώρο. Θα ήθελα να μας πεις δυο λόγια για τον σκοπό στον οποίο θα διατεθούν τα έσοδα εκείνης της βραδιάς.
Κλείσαμε λοιπόν τα 10 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου μας άλμπουμ “House On Fire” και θα το γιορτάσουμε το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου στο Temple Athens, μαζί με τους φανταστικούς 8BitSlap και διάφορους άλλους εκλεκτούς secret guests!
Όλα τα έσοδα των εισιτηρίων θα διατεθούν για την αγορά ειδών ένδυσης ανηλίκων παιδιών που έχουν ανάγκη την βοήθεια μας, σε συνεργασία με το Unity Clothing Stores και το Home Project. Ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας τον Τάσο Ραγκαβή των Unity Stores, την Χριστίνα Οικονόμου του Home Project, τον Κωσταντίνο Ζερβό – Επικοινωνία και τον αδιανόητα ταλαντούχο SkiL3e – Art & Visual Design, καθώς και όλη την υπέροχη ομάδα που δουλεύει για αυτόν τον καλό σκοπό και που μας δίνει την ευκαιρία να βάλουμε και εμείς ένα λιθαράκι.
Τελευταία φορά που σας είδα μαζί με τον Blaze Bayley, διασκευάσατε με υπέροχο τρόπο το “Toxicity” των System of A Down. Έχετε ετοιμάσει κάτι διαφορετικό για αυτήν την σημαντική βραδιά;
Σε ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια. Αυτή η διασκευή είναι σίγουρα η αγαπημένη του κοινού και μας το ζητάνε συνέχεια! Αυτή την φορά όμως δεν θα τους κάνουμε την χάρη – έχουμε ετοιμάσει υπερ-διασκευές Whitney Houston και Jennifer Lopez τις οποίες θα παίξουμε ταυτόχρονα.
Αν έπρεπε να μοιράσεις ένα αναμνηστικό δώρο στη είσοδο για να μας δίνεις στην είσοδο του temple τι θα διάλεγες;
Ένα σφηνάκι Jack Daniels. Και τον μπασίστα μας Νίκο Λαντζούνη, δεν τον αντέχω άλλο.
Τώρα που πλησιάζουν οι γιορτές, ποια albums επιλέγεις να ακούς περισσότερο;
Την τελευταία περίοδο ακούω το τελευταίο άλμπουμ των Ghost, το καινούριο των Boss Keloid και το “The Fall Of Hearts” των Katatonia.
Για τέλος, θέλω να στείλεις τη δική σου ευχή για το νέο έτος. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις!
Eμείς σε ευχαριστούμε για την ενδιαφέρον συνέντευξη! Ειρήνη, αγάπη και rock n roll!!
359 
