Οι Γερμανοί Endstille κυκλοφορούν το νέο τους album, “Infektion 1813”, πολεμοχαρείς όπως πάντα αλλά χωρίς κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο στο μυαλό τους αφού μετά από 7 studio album θα πρέπει να το’ χουν το αντικείμενο.
Ως ένα σημείο. Τους blacksters πάντως που έχουν βαρεθεί τη δίκαση ως αναπόσπαστο κομμάτι και της πιο ψυχεδελικής στιγμής αυτός ο δίσκος παίρνε άκυρο. Αν και ορισμένες μπάντες σε ορισμένα albums του έχουν καταφέρει να αντιστρέψουν το άνωθι στοιχείο, οι Endstille με το νέο τους πόνημα το παλεύουν και δεν το παλεύουν. Το “Infektion 1813” παρουσιάσει μια standard εικόνα της μπάντας μέσα δυστυχώς από δυσμενείς συνθήκες μονοτονίας στη σύνθεση του συνόλου. Όταν όλα δένουν μεταξύ τους – στιχουργία, κιθάρες / φωνητικά, παραγωγή – αυτό που αποτυγχάνει και ρίχνει τον δίσκο στο 50% είναι η αχνή αλλά αισθητή στασιμότητα του συγκροτήματος σε ένα και μόνο μοτίβο. Ακόμα και για τους βαμμένους οπαδούς αυτός ο δίσκος δεν μπορεί να μπει και στα υπ’ όψιν αγαπημένα.
490 
